Ο ρόλος των εφεδρειών στις όποιας μορφής συγκρούσεις είναι καταλυτικός. Σε αυτό τον ιδιότυπο ισλαμικό εμφύλιο η κοινόττηα Γκιουλέν στοχεύει να διατηρήσει τον ισλαμικό φανατισμό της και το καθεστώς Ταγίπ Ερντογάν τα όσα του προσφέρει ο έλεγχος της Εξουσίας.Η αναβάθμιση της σύγκρουσης και ο χειρισμός απο τα αντίπαλα στρατόπεδα κατέδειξε πως πρόκειται για μαι σύγκρουση μέχρι τελικής πτώσης χωρίς επιστροφή. Το Κίνημα Γκιουλέν χρησιμοποιεί το ευρύτατο δίκτυο γνωριμιών του
αποκαλύπτοντας σκάνδαλα διαφθοράς κυβερνητικών αξιωματούχων, ενώ ο
Τούρκος πρωθυπουργός απαντά στραγγαλίζοντας οικονομικά το μηχανισμό
του και εξαπολύοντας ένα προγκρόμ διώξεων κατά των στελεχών φίλα προσκείμενα στην κοινότητα που επανδρώνουν τον κρατικό μηχανισμό. Το ισλαμικό τάγμα διαθέτει εκτός των άλλων και σοβαρή οικονομική δραστηριότητα ως επίσης και τον έλεγχο ΜΜΕ της Τουρκίας. Η επίθεση πρός αυτά νομοτελειακή εξέλιξη. Ομως η ζημιά έχει ήδη γίνει και είναι ανεπανόρθωτη και αφορά την βάση του Κόμματος του Ταγίπ Ερντογάν , με την απώλεια του ηθικού πλεονεκτήματος το ερντογανικό καθεστώς άνοιξε την κερκόπορτα στο δεξιάς , εθνικιστικής και ισλαμιστικής ιδεολογίας και κοσμοθεώρησης κινήματος του Ιμάμη.Το τίμημα της σύγκρουσης αυτής ξεπερνά το επίπεδο ποσοστών στις επικείμενες εκλογικές αναμετρήσεις , ήδη οι συνέπειες πάνω στην τουρκική οικονομία ορατές ως επίσης και πολύ σύντομα θα υπάρξει αυξημένη πολιτική πίεση απο την τουρκική αντιπολίτευση , το Κουρδικό κίνημα και τους Αλεβήτες.
Σε μια βαθύτατα τη διχασμένη κοινωνία της Τουρκίας (σε εθνοτικό, οικονομικό, πολιτικό,θρησκευτικό επίπεδο) είναι απορίας άξιον πως κάποιοι πιστεύουν ότι μέσα παο την μάχη για τον έλεγχο της εξουσίας και του κράτους θα ελέγξουν και τις γενικότερες εξελίξεις. Πλέον ξένες δυνάμεις μπορούν και πιέζουν την Τουρκία στο εσωτερικό της, Ισραήλ και ΗΠΑ μέσω του Κινήματος Γκιουλέν, Συρία μέσω των Αλαβητών και των Κούρδων, Ιράν και Ιράκ μέσω του ΠΚΚ . Ο μόνος σύμμαχος στην περιοχή για τον Τούρκο Πρωθυπουργό το Νότιο Κουρδιστάν και το καθεστώς Μπαρζανί καθημερινά πιέζεται αφόρητα να απομακρυνθεί απο την συμμαχία με το τουρκικό καθεστώς.Την ίδια ώρα ούτε το Ιράν ούτε οι Κούρδοι προσκείμενοι στο ΠΚΚ βλέπουν το κίνημα Γκιουλέν ως θετική εξέλιξη.
Απο πολύ νωρίς είχαν ηχήσει οι καμπάνες για το ερντογανικό βαθύ κράτος, για την αδιαφάνεια, για την διαφθορά και για την διασπάθιση δημόσιου χρήματος.Σε αυτό προστέθηκε και η όσμωση σκανδάλου που απέπνεε το σπάσιμο του εμπάργκο που είχε επιβληθεί στο Ιράν απο την Τουρκία , ως προ ιόν κεντρικά σχεδιασμένης στρατηγικής, ως επίσης και το οικονομικό deal Τουρκίας-Νοτίου Κουρδιστάν το αποτελεί και αυτό μέρος του σκανδάλου διαφθοράς που δοκιμάζει το Τουρκικό καθεστώτος σήμερα
Δυστυχώς για τον Τούρκο Πρωθυπουργό, δομικά στοιχεία του χαρακτήρα του και της καταγωγής του του επέτρεψαν να αντιληφθεί πως η εξισορρόπηση της ισχύος δύο αντίρροπων πόλων, η ανελέητη σύγκρουση τους η οποία και δεν θα δύναται να δώσει την καθαρή νίκη σε κανέναν από τους δύο μονομάχους, παράγει μόνο ηττημένους και αποτελεί μια δοκιμασμένη στρατηγική στην περιοχή μας προκειμένου να τεθούν κοινωνίες βαθιά διχασμένες υπό έλεγχο.Δεν αντιλήφθηκε το πως απο μέρος της λύσης του προβλήματος έγινε μέρος του προβλήματος ως επίσης και οτι τα θύματα γίνονται διώκτες. Αυτοί που έκλεισαν τον Ταγίπ Ερντογάν στην φυλακή ήταν και αυτοί που καταδικάστηκαν επι ηγεμονίας του σε φυλάκιση. Στην προσπάθεια του να ανασύρει και να ορθώσει τα υπολείμματα του κεμαλικού καθεστώτος ως φράγμα ανάσχεσης του Κινήματος Γκιουλέν έχει βρεθεί μόνο με αντίπαλους .Στρατηγικό λάθος τεράστιου μεγέθους.
Το κίνημα Γκιουλέν διαθέτει σοβαρές εφεδρείες σε όλα τα επίπεδα. Ο Στρατός του Ιμάμη δεν είναι εύκολα αντιμετωπίσιμος όσες απώλειες και αν υποστεί το βασικό του πλεονέκτημα το Ηθικό Πλεονέκτημα μένει απρόσβλητο παράλληλα χαίρει της στήριξης των ΗΠΑ και του Ισραήλ,Φυσικά και είναι και προάγγελος αλλαγών στην τουρκική εσωτερική και εξωτερική πολιτική όμως τα περί εξαγωγής της κρίσης είναι ως ενδεχόμενο αποδυναμωμένο. Υπάρχουν πλέον διαμορφωμένα πλέγματα διεθνών σχέσεων που δεν επιτρέπουν συμπεριφορές τύπου 1974 και 1996 ως επίσης και το ενδεχόμενο το κίνημα του Ιμάμη ενόψει των γενικότερων εξελίξεων να διαμορφώσει νέες συμμαχίες με τους σημαερινούς αντιπάλους του καθεστώτος Ερντογάν εντός και εκτός Τουρκίας
