Η
εφημερίδα FINANCIAL TIMES δημοσιεύει άρθρο με την υπογραφή της Sylvia
Pfeifer και θέμα την ενεργειακή αυτάρκεια της Ευρώπης και την απόπειρα
χρήσης νέων πηγών ενέργειας από την Κασπία (“Oil and Gas: Pipeline
Politics Debate Hots up”).Τέτοια απόπειρα συνιστά η έναρξη κατασκευής του ΤΑΡ, με σκοπό την
παροχή φυσικού αερίου από το 2019. Αν και η αρχική χωρητικότητα του
αγωγού θα ανέρχεται μόλις στο 2% της συνολικής ευρωπαϊκής ζήτησης, η
χωρητικότητα του αγωγού εκτιμάται πως θα κλιμακωθεί, ενώ η αξία του
συνίσταται και στο γεγονός ότι παρέχει εναλλακτικές πηγές προσφοράς,
κατά τον Επίτροπο σε θέματα Ενέργειας Günther Oettinger.
Οι Ρώσοι ωστόσο θα επιχειρήσουν να μην χάσουν το κομμάτι της αγοράς που ήδη διαθέτουν, μέσω της κατασκευής του South Stream, που παρακάμπτει την Ουκρανία. Στην εταιρία κατασκευής συμμετέχουν η ρωσική Gazprom με 51%, η ιταλική Eni με 20%, η γαλλική EDF με 15% και η γερμανική Wintershall με 15% και η κατασκευή θα ξεκινήσει το 2014, ενώ η παροχή θα ανέρχεται αρχικά σε 15δις κ.μ. το 2015 και μπορεί να φτάσει ετησίως τα 63 δις κ.μ. Κύριος σκοπός είναι να μειωθεί η εξάρτηση της Ρωσίας από την Ουκρανία ως μεταφορικής οδού.
Η διαφορά του South Stream με τον ΤΑΡ έγκειται στο ότι ο πρώτος βασίζεται σε μια σειρά από διμερείς συμφωνίες (γεγονός που μπορεί να θέσει προβλήματα), ενώ ο δεύτερος σε μία συμφωνία που καλύπτει όλες τις χώρες. Δεν αναμένεται να υπάρχει διαμάχη μεταξύ των δύο αγωγών, καθώς η Ρωσία θα παραμείνει ένας από τους βασικούς παρόχους φυσικού αερίου για την Ευρώπη, ανεξαρτήτως της κατασκευής του ΤΑΡ, η σημασία του οποίου σχετίζεται με την προσφορά νέων πηγών αερίου από την Κασπία και όχι με την διαφοροποίηση των πηγών.
http://www.ft.com/cms/s/0/2453b9ae-30f1-11e3-b991-00144feab7de.html
Οι Ρώσοι ωστόσο θα επιχειρήσουν να μην χάσουν το κομμάτι της αγοράς που ήδη διαθέτουν, μέσω της κατασκευής του South Stream, που παρακάμπτει την Ουκρανία. Στην εταιρία κατασκευής συμμετέχουν η ρωσική Gazprom με 51%, η ιταλική Eni με 20%, η γαλλική EDF με 15% και η γερμανική Wintershall με 15% και η κατασκευή θα ξεκινήσει το 2014, ενώ η παροχή θα ανέρχεται αρχικά σε 15δις κ.μ. το 2015 και μπορεί να φτάσει ετησίως τα 63 δις κ.μ. Κύριος σκοπός είναι να μειωθεί η εξάρτηση της Ρωσίας από την Ουκρανία ως μεταφορικής οδού.
Η διαφορά του South Stream με τον ΤΑΡ έγκειται στο ότι ο πρώτος βασίζεται σε μια σειρά από διμερείς συμφωνίες (γεγονός που μπορεί να θέσει προβλήματα), ενώ ο δεύτερος σε μία συμφωνία που καλύπτει όλες τις χώρες. Δεν αναμένεται να υπάρχει διαμάχη μεταξύ των δύο αγωγών, καθώς η Ρωσία θα παραμείνει ένας από τους βασικούς παρόχους φυσικού αερίου για την Ευρώπη, ανεξαρτήτως της κατασκευής του ΤΑΡ, η σημασία του οποίου σχετίζεται με την προσφορά νέων πηγών αερίου από την Κασπία και όχι με την διαφοροποίηση των πηγών.
http://www.ft.com/cms/s/0/2453b9ae-30f1-11e3-b991-00144feab7de.html
