Η Συρία στο μεταξύ φιλοξενεί παράλληλα σημαντικά κοιτάσματα σχιστολιθικού πετρελαίου, για τα οποία έχει ήδη εκφράσει το ενδιαφέρον της η Μόσχα.Στη Βηρυτό από την άλλη πλευρά έχουν «σπεύσει», ανταποκρινόμενες στην πρόσκληση της κυβέρνησης της χώρας για τη διεξαγωγή διεθνούς διαγωνισμού με σκοπό την εξερεύνηση της θαλάσσιας ζώνης στα ανοικτά του Λιβάνου, η αμερικανική Exxon Mobil και η γαλλική Total, αλλά και η ρωσική Rosneft.Ενδιαφέρον έχουν δείξει επίσης και η αμερικανική Chevron, η ολλανδική Royal Dutch Shell, η ιταλική Eni και η νορβηγική Statoil.Ο Λίβανος από την πρώτη στιγμή δεν έκρυψε τη φιλοδοξία του να εξασφαλίσει το προβάδισμα έναντι του Ισραήλ αναφορικά με την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων της περιοχής (στο πλαίσιο αυτό έφθασε μάλιστα στο σημείο να κατηγορήσει ευθέως το Ισραήλ ότι «κλέβει» το δικό του φυσικό αέριο).
Νέα δεδομένα
Ωστόσο, η πολιτική αστάθεια και οι επιπτώσεις από τις εμφύλιες συγκρούσεις στη Συρία δεν επέτρεψαν να συμβεί κάτι τέτοιο.Νέα δεδομένα διαμορφώνονται σε κάθε περίπτωση στην Ανατολική Μεσόγειο καθώς το Ισραήλ προχωρεί απρόσκοπτα το πρόγραμμά του για την εξόρυξη υδρογονανθράκων.Δύο νέα κοιτάσματα φυσικού αερίου ανακαλύφθηκαν πρόσφατα στη θαλάσσια περιοχή ανάμεσα στην Κύπρο και το Ισραήλ, εντός των ισραηλινών χωρικών υδάτων.Σύμφωνα με στοιχεία της Αμερικανικής Γεωλογικής Υπηρεσίας, ο βυθός της Ανατολικής Μεσογείου «κρύβει» περί τα 1,7 δισ. βαρέλια δυνητικά απολήψιμου πετρελαίου και 122 τρισ. κυβικά πόδια απολήψιμου φυσικού αερίου.
Σε κάθε περίπτωση, στο σύνθετο αυτό πλέγμα πολιτικών και οικονομικών ισορροπιών, την ώρα που αναμένεται η επέμβαση κατά της Συρίας από τη διεθνή κοινότητα, παρά τις διατυπωμένες ενστάσεις, η βιομηχανία της ενέργειας αναζητά τους τρόπους με τους οποίους θα μπορέσει να εξασφαλίσει τα μεγαλύτερα δυνατά κέρδη από την εκμετάλλευση των υδρογοναθράκων στην Ανατολική Μεσόγειο.
Στοιχείο-κλειδί αποτελεί ο τρόπος εξαγωγής του παραγόμενου φυσικού αερίου και του πετρελαίου στην Ανατολική Μεσόγειο στην παγκόσμια αγορά.Από τα σχέδια που έχουν δει το φως της δημοσιότητας προκύπτει ότι το Ισραήλ μελετούσε, σε ό,τι αφορά την εξαγωγή του ισραηλινού φυσικού αερίου στην Ευρώπη, είτε τη διοχέτευσή του στην ευρωπαϊκή αγορά μέσω της Κύπρου και της κυπριακής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης, είτε διαμέσου της Συρίας, με αγωγό που θα έπρεπε να διατρέξει το χερσαίο έδαφός της.