Oταν έχεις ζήσει οικογένεια σε χωράφια εργάτης , όταν τα χέρια σου έχουν ματώσει φαίνεται στο πρόσωπο σου στην ψυχή σου και στα λόγια σου.Ως εκ τούτου το κείμενο αποτελεί άλλη μια κατάθεση ψυχής κατά του πασοκικού μοντέλου ανάπτυξης απο απαίδευτο άνθρωπο.Φυσικά και το δεξιό μοντέλο ανάπτυξης ήταν το καλύτερο και ο λαός πάντα κατώτερος των περιστάσεων και δεν το αντιλαμβανόταν.Μόνο που απο το 1947 μέχρι σήμερα, επί 65 ετών δηλαδή επί 45 έτη και κυβερνούσαν δεξιά σχήματα. Φυσικά και ήταν παραγωγικός ο προσανατολισμός της Κοινωνίας και φυσικά και εμείς ζούσαμε σε άλλον τόπο και ήρθαμε μετανάστες στην Ελλάδα το 1981.Πολλοί γράφουν μετά ευκολίας επι παντός επιστητού αγνοοώντας βασικές παραμέτρους ή γράφουν με τρόπο παραπλανητικό για να χρυσώσουν το χάπι της συγκατοίκησης.Επίσης γράφουν για να πούν πόσο φιλική είναι η βάση της Νεοναζιστικής Χρυσής Αυγής και ότι για όλα φταίει η Αριστερά
Ελα όμως που υπάρχουν πένες που γράφουν τα αυτονότητα την πραγματική αλήθεια δηλαδή αφιερωμένο λοιπόν σε κάθε νεόκοπο επό της Ελληνικής πραγματικότητας το κάτωθι απόσπασμα απ οτο capital. gr:
..Το 1974 λοιπόν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής αποκαθιστά την δημοκρατία, με ιστορικά μεγαλειώδη επιτυχία, παραλαμβάνοντας μια οικονομία στην μέση της πετρελαϊκής κρίσης και με επιχειρήσεις (ίσως κακομαθημένες) αλλά ικανές να τραβήξουν το τρένο ανάπτυξης και ανταγωνισμού μεσα στην ΕΟΚ που πολύ ορθά είχε οραματιστεί.Αντί όμως να «ζέψει» τους τότε επιχειρηματίες στον δρόμο της ανάπτυξης με «απειλές» για τα, λεγόμενα, «αμαρτήματά τους» κρατικοποίησε όσους είχαν ακόμη δικά τους κεφάλαια και τρόπο (υπό προϋποθέσεις) να βάλουν και άλλα χρήματα ως επενδύσεις στην οικονομία...Τα κίνητρα ήταν καθαρά πολιτικά.
Προτίμησε να δείξει πρόσωπο σοσιαλιστικότερο από εκείνο του Ανδρέα Παπανδρέου και κρατικοποίησε όλους τους ομίλους που τότε κρατούσαν πάνω από το 50% της οικονομίας του τόπου φορτώνοντας έτσι στον ελληνικό λαό την πετρελαϊκή κρίση...Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής προχώρησε ένα ακόμη βήμα, ακούγοντας τον τότε σύμβουλό του επικεφαλής της Εθνικής Τράπεζας καθηγητή Άγγελο Αγγελόπουλο, κλείνοντας την ροή χρηματοδότησης στην βαριά βιομηχανία (ηλεκτρισμού, οικοδομής, χάλυβα, ναυπήγησης, πρώτων υλών κλωστοϋφαντουργίας, μεταλλουργίας, ορυκτών , χημικών υλών ) για να σώσει την Εθνική (μέχρι να την παραλάβει ο Παπανδρέου) βυθίζοντας όμως με τον τρόπο αυτό την ιδιωτική οικονομία.
Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής μετέφερε στις πλάτες του τυχοδιωκτικού ελληνικού κράτους και των κομματικών παντός χρώματος τις ευθύνες για την αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου της χώρας συμπεριλαμβανομένων και των πετρελαίων. Έτσι ξεκίνησε και ο χορός των Οργανισμών με τα τεράστια κεφάλαια και ειδικά κονδύλια ΔΕΠ, ΜΕΤΒΑ, ΕΛΕΒΜΕ για να κάνουν την Ελλάδα... ένα απέραντο εργοτάξιο πετροχημικών, μεταλλουργικών βιομηχανιών, χημικών βιομηχανιών , αμυντικών βιομηχανιών με ελληνικές πρώτες ύλες...Αλλά μόνο εργοτάξιο... Τούβλο δεν στήθηκε.
Δαπάνες και επενδύσεις δισεκατομμυρίων δραχμών από τις δημόσιες επενδύσεις και από δάνεια για επενδυτικά σχέδια που πολεμούσε μετά μανίας το ΠΑΣΟΚ για να μην γίνουν επειδή... θα κατέστρεφαν τον τόπο. Αλλά έτσι κατέστρεψαν την προοπτική πραγματικής ανάπτυξης της Καβάλας (κέντρο πετρελαίου) και της Βορ. Ελλάδος μέχρι την Τουρκία.Οι παραπάνω κρατικοί «Επιχειρηματικοί Όμιλοι» διέλυσαν οικονομικά και τις δημόσιες επενδύσεις και την κρατική Ελληνική Τράπεζα Βιομηχανικών Επενδύσεων (ΕΤΒΑ). Όσα δε μηχανήματα είχαν παραλάβει, (για να μην χαθούν και οι προμήθειες...) βρέθηκαν πεταμένα σε αποθήκες του Κάρντιφ και χωρών της Αφρικής.
Σεβασμό στην Κοινωνική ανισότητα και την κοινωνική εξαθλίωση πρώτον, δεύτερο σεβασμό στην νοημοσύνη μας και τρίτον σεβασμό στα αποτελέσματα της οικονομικής δυσπραγίας.Οσο για τον παρασιτισμό ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω