Να το ξανασκεφτούμε;

Συμβαίνει κάποτε οι πολιτικοί
με λόγια ασήμαντα και υποσχέσεις έωλες

να φαντάζουν μεγαλοπρεπείς..
Ηλ. Σιμόπουλος, Οι πολιτικοί

Γράφει: Γιάννης Πανούσης

Πριν μεταρρυθμίσεις πρέπει πρώτα να έχεις ρυθμίσει, δηλαδή να έχεις θέσει σταθερούς και αποδεκτούς θεσμικούς κανόνες οργάνωσης και λειτουργίας, να’ χεις προσδιορίσει τα όρια της διακριτικής ευχέρειας και της νομιμότητας και να’ χεις πετύχει έναν υψηλό βαθμό κοινωνικής συναίνεσης.

Πιστεύουμε ότι στη χώρα μας υπάρχουν αυτές οι προϋποθέσεις; Ή μήπως εξαγγέλλουμε ή και κάνουμε «μεταρρυθμίσεις» εν κενώ, που επειδή δεν θα υποστηριχθούν από κανένα (θεσμό ή πολίτη) γρήγορα θα εγκαταλειφθούν ή θα πέσουν σε αχρησία; Δεν χτίζονται μεταρρυθμίσεις ή διαρθρωτικές αλλαγές πάνω σε πολιτική ανυποληψία και κοινωνική ανομία.

1. Μερικοί ισχυρίζονται ότι μπορούν να προστατευθούν τα δικαιώματα των ανθρώπων και των πολιτών χωρίς να υπάρχει ευνομούμενο Κράτος. Με άλλα λόγια από τη μια υπονομεύουν το Κράτος κι από την άλλη διαμαρτύρονται που τα δικαιώματα δεν γίνονται συχνά σεβαστά (όχι μόνον από τους δημόσιους λειτουργούς αλλά και από τον διπλανό συμπολίτη). Υπάρχει άραγε κάποιο προηγούμενο, τουλάχιστον στη Δύση, όπου η καχυποψία, η ανομία, η ατομική παράβαση, η ανυπακοή, η αυτοδικία συνιστούν μέσα προάσπισης των δικαιωμάτων όλω 
2. Πώς μπορεί ένα αριστερό Κόμμα μέσα σε συνθήκες κρίσης και παγκοσμιοποίησης να συνεγείρει και να κινητοποιήσει τους Έλληνες όταν φοβάται ν’ αναφερθεί στον όρο Πατρίδα ή να καλέσει τον Ελληνισμό σε βοήθεια; Πώς νοούν οι διάφοροι φραγκολεβαντίνοι τον πατριωτισμό χωρίς πατρίδα και τον Έλληνα χωρίς Ελλάδα; Μπορεί ένας λαός να επιβιώνει δίχως ιστορική ταυτότητα και δίχως εθνική οντότητα; Το υπαρξιακό κενό της Ελλάδας δεν φτιάχνεται μόνον από την οικονομία αλλά και από την αφροσύνη των ευρω-ισοπεδωτών.

Υ. Γ.: Γιατί ορισμένοι ταυτίζουν το ένα βήμα πλάι με ένα άλμα πίσω;
*Ο καθηγητής Εγκληματολογίας Γιάννης Πανούσης είναι βουλευτής της ΔΗΜΑΡ