Του Γιώργου Τσιάρα
Νέο σκάνδαλο διαφθοράς συγκλονίζει το βρετανικό πολιτικό σύστημα. Δημοσιογράφοι του BBC και της «Daily Telegraph», οι οποίοι εμφανίστηκαν σαν «λομπίστες» για -ανύπαρκτους στην πραγματικότητα- επιχειρηματίες που έχουν ως έδρα τα νησιά Φίτζι, κατέγραψαν με κρυφή κάμερα τον βουλευτή και στέλεχος των Συντηρητικών Πάτρικ Μέρσερ να αναλαμβάνει με το αζημίωτο να προωθήσει τα αιτήματά τους στο Κοινοβούλιο έναντι 2.000 λιρών τον μήνα!
Οι «ψευτο-λομπίστες» προσέλαβαν ουσιαστικά τον Μέρσερ για να δημιουργήσει μια «διακομματική ομάδα» βουλευτών (APPG, στα αγγλικά), ώστε να «σπρώξει» το αίτημα των επιχειρηματιών για επανένταξη του νησιωτικού κράτους στη Βρετανική Κοινοπολιτεία: ως γνωστόν, τα Φίτζι ελέγχονται από μια στρατιωτική χούντα που κατέλαβε την εξουσία το 2006, με αποτέλεσμα την έξωσή τους από την Κοινοπολιτεία – και τη διακοπή των μεγάλων συμβολαίων προμήθειας ζάχαρης προς τη Βρετανία, αλλά και πολλές ακόμη χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Πράγματι, ο Μέρσερ όχι μόνο δημιούργησε το APPG όπως του ζητήθηκε, αλλά και περηφανεύτηκε στους νέους «εργοδότες» του πως είχε ήδη πείσει άλλους 20 βουλευτές από όλα τα κόμματα να υποστηρίξουν δημόσια την επιστροφή των Φίτζι στην Κοινοπολιτεία. Το βέβαιο είναι πως μέσα σε δύο μήνες από τη «στρατολόγηση» του κατέθεσε πέντε επίκαιρες ερωτήσεις για το θέμα (όλες γραμμένες λέξη προς λέξη από τους δημοσιογράφους-«λομπίστες») προς τους αρμοδίους υπουργούς, ενώ μεσολάβησε και για την έκδοση ειδικού πάσου, ώστε να μπορεί να παρακολουθήσει τις σχετικές συνεδριάσεις εκπρόσωπος του εικονικού «λόμπι»!
Η υπόθεση όπως είναι φυσικό προκάλεσε σάλο, αφού όλα δείχνουν πως η πρακτική της «εκπροσώπησης επί πληρωμή» -«κοινοβουλευτική πορνεία», όπως τη χαρακτήρισε ένας πρώην αξιωματούχος- είναι γενικευμένη και διακομματική: Είναι χαρακτηριστικό πως τουλάχιστον δύο ακόμη βουλευτές, αμφότεροι των Εργατικών, εμπλέκονται άμεσα στην υπόθεση δωροδοκίας, ενώ νέα στοιχεία κάνουν λόγο για έμμεσο «μιζάρισμα» από ομάδες πίεσης προς τουλάχιστον 60 ακόμη βουλευτές, με τη μορφή δωρεάν ταξιδιών ανά τον κόσμο, συνολικού κόστους άνω των 200.000 ευρώ.
Οπως ακούγεται να λέει και ο ίδιος ο Μέρσερ στην κάμερα, «είναι εύκολο να “στρατολογήσεις” βουλευτές. Ποιος δεν θέλει να κάνει ένα ταξίδι στα Φίτζι;». Στους «σπόνσορες» που πλήρωναν τα ταξιδάκια των βουλευτών συμπεριλαμβάνονται ακόμη τράπεζες, επιχειρήσεις και ΜΚΟ. Μάλιστα, ένα από τα πρόσωπα που έχουν μπει στο στόχαστρο των αρχών, ο υπαρχηγός των συγκυβερνώντων Φιλελεύθερων Δημοκρατών Σάιμον Χιουζ, φέρεται να έκανε πέρσι πολυτελείς διακοπές στα κατεχόμενα της Κύπρου και την Τουρκία, με έξοδα του ψευδοκράτους!
Ο «ψιλικατζής» Μέρσερ πρόλαβε να πληρωθεί μόλις δύο μηνιάτικα (4.000 στερλίνες). Εσπευσε βέβαια να παραιτηθεί από το κόμμα του μετά τις αποκαλύψεις, αλλά η κίνηση αυτή δεν αρκεί για να βγάλει από την εξαιρετικά δύσκολη θέση του τον πρωθυπουργό Ντέιβιντ Κάμερον, ο οποίος προεκλογικά είχε υποσχεθεί να «σπάσει το απόστημα» του κοινοβουλευτικού «λόμπινγκ», προωθώντας νόμο που θα επέτρεπε την αποπομπή των «λαδιάρηδων» βουλευτών – έναν νόμο που εννοείται πως δεν πέρασε ούτε… απέξω από τη Βουλή των Κοινοτήτων.
Νέο σκάνδαλο διαφθοράς συγκλονίζει το βρετανικό πολιτικό σύστημα. Δημοσιογράφοι του BBC και της «Daily Telegraph», οι οποίοι εμφανίστηκαν σαν «λομπίστες» για -ανύπαρκτους στην πραγματικότητα- επιχειρηματίες που έχουν ως έδρα τα νησιά Φίτζι, κατέγραψαν με κρυφή κάμερα τον βουλευτή και στέλεχος των Συντηρητικών Πάτρικ Μέρσερ να αναλαμβάνει με το αζημίωτο να προωθήσει τα αιτήματά τους στο Κοινοβούλιο έναντι 2.000 λιρών τον μήνα!
Οι «ψευτο-λομπίστες» προσέλαβαν ουσιαστικά τον Μέρσερ για να δημιουργήσει μια «διακομματική ομάδα» βουλευτών (APPG, στα αγγλικά), ώστε να «σπρώξει» το αίτημα των επιχειρηματιών για επανένταξη του νησιωτικού κράτους στη Βρετανική Κοινοπολιτεία: ως γνωστόν, τα Φίτζι ελέγχονται από μια στρατιωτική χούντα που κατέλαβε την εξουσία το 2006, με αποτέλεσμα την έξωσή τους από την Κοινοπολιτεία – και τη διακοπή των μεγάλων συμβολαίων προμήθειας ζάχαρης προς τη Βρετανία, αλλά και πολλές ακόμη χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Πράγματι, ο Μέρσερ όχι μόνο δημιούργησε το APPG όπως του ζητήθηκε, αλλά και περηφανεύτηκε στους νέους «εργοδότες» του πως είχε ήδη πείσει άλλους 20 βουλευτές από όλα τα κόμματα να υποστηρίξουν δημόσια την επιστροφή των Φίτζι στην Κοινοπολιτεία. Το βέβαιο είναι πως μέσα σε δύο μήνες από τη «στρατολόγηση» του κατέθεσε πέντε επίκαιρες ερωτήσεις για το θέμα (όλες γραμμένες λέξη προς λέξη από τους δημοσιογράφους-«λομπίστες») προς τους αρμοδίους υπουργούς, ενώ μεσολάβησε και για την έκδοση ειδικού πάσου, ώστε να μπορεί να παρακολουθήσει τις σχετικές συνεδριάσεις εκπρόσωπος του εικονικού «λόμπι»!
Η υπόθεση όπως είναι φυσικό προκάλεσε σάλο, αφού όλα δείχνουν πως η πρακτική της «εκπροσώπησης επί πληρωμή» -«κοινοβουλευτική πορνεία», όπως τη χαρακτήρισε ένας πρώην αξιωματούχος- είναι γενικευμένη και διακομματική: Είναι χαρακτηριστικό πως τουλάχιστον δύο ακόμη βουλευτές, αμφότεροι των Εργατικών, εμπλέκονται άμεσα στην υπόθεση δωροδοκίας, ενώ νέα στοιχεία κάνουν λόγο για έμμεσο «μιζάρισμα» από ομάδες πίεσης προς τουλάχιστον 60 ακόμη βουλευτές, με τη μορφή δωρεάν ταξιδιών ανά τον κόσμο, συνολικού κόστους άνω των 200.000 ευρώ.
Οπως ακούγεται να λέει και ο ίδιος ο Μέρσερ στην κάμερα, «είναι εύκολο να “στρατολογήσεις” βουλευτές. Ποιος δεν θέλει να κάνει ένα ταξίδι στα Φίτζι;». Στους «σπόνσορες» που πλήρωναν τα ταξιδάκια των βουλευτών συμπεριλαμβάνονται ακόμη τράπεζες, επιχειρήσεις και ΜΚΟ. Μάλιστα, ένα από τα πρόσωπα που έχουν μπει στο στόχαστρο των αρχών, ο υπαρχηγός των συγκυβερνώντων Φιλελεύθερων Δημοκρατών Σάιμον Χιουζ, φέρεται να έκανε πέρσι πολυτελείς διακοπές στα κατεχόμενα της Κύπρου και την Τουρκία, με έξοδα του ψευδοκράτους!
Ο «ψιλικατζής» Μέρσερ πρόλαβε να πληρωθεί μόλις δύο μηνιάτικα (4.000 στερλίνες). Εσπευσε βέβαια να παραιτηθεί από το κόμμα του μετά τις αποκαλύψεις, αλλά η κίνηση αυτή δεν αρκεί για να βγάλει από την εξαιρετικά δύσκολη θέση του τον πρωθυπουργό Ντέιβιντ Κάμερον, ο οποίος προεκλογικά είχε υποσχεθεί να «σπάσει το απόστημα» του κοινοβουλευτικού «λόμπινγκ», προωθώντας νόμο που θα επέτρεπε την αποπομπή των «λαδιάρηδων» βουλευτών – έναν νόμο που εννοείται πως δεν πέρασε ούτε… απέξω από τη Βουλή των Κοινοτήτων.