1) Η επίσκεψη του Έλληνα Πρωθυπουργού ως πραγματοποιείται δείχνει την κατεύθυνση προς την οποία πρέπει να κινηθεί η Ελλάδα -για να διαφύγει από την πολυεπίπεδη κρίση η οποία και την ταλανίζει-αυτή της Εξωστρέφειας2) Ουδείς δύναται να παραγνωρίσει το φορτίο ισχύος που διαθέτει η Κίνα στον διεθνή χώρο κατά συνέπεια εκμεταλλευόμενη και την γεωπολιτική της θέση αλλά και το γεγονός ότι αποτελεί χώρα μέλος του ΝΑΤΟ αλλά και της Ε.Ε.- της οποίας σύντομα θα ασκήσει και την Προεδρία της- τις δίνει την απαραίτητη αίγλη στο διεθνές πολιτικό σκηνικό αλλά την καθιστά και σημαντικό εξισορροπητικό παράγοντα -η μόνη πολιτικά σταθερή χώρα του Ευρωπαϊκού Νότου-.Κίνηση Ουσίας λοιπόν της οποίας αν τα κέρδη κεφαλαιοποιηθούν θα σημάνει πολλά για την εξελικτική πορεία της ΕλλάδαςΕπειδή η Ελληνική πολιτική σκέψη πάσχει από το σύνδρομο της Ελληνοτουρκικού ανταγωνισμού και κάθε φορά αδυνατεί να αποκωδικοποιήσει τα μηνύματα των παραγόμενων εξελίξεων ερχόμαστε στο ταξίδι Ερντογάν στις ΗΠΑ,στην ακύρωση επίσκεψης Σαμαρά και στην επίσκεψη του Κυπρίου ΥΠΕΞ Κασουλίδη
1) Το ταξίδι Ερντογάν στις ΗΠΑ γίνεται στην σκιά της συνάντησης των ΥΠΕΞ Ρωσίας-ΗΠΑ ,Μια συνάντηση η οποία και έθεσε τις βάσεις για συνολική επίλυση του ζητήματος της Συρίας αλλά και του θέματος του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν που κάκιστα θεωρείται πως η Ρωσία είναι θετική προς αυτό.Μια πυρηνική μουσουλμανική χώρα, με τον ακραίο ισλαμισμό να προκαλεί σημαντικά προβλήματα (και στην Ρωσία) δεν είναι και η καλύτερη επιθυμητή εξέλιξη (και για την Ρωσία).Ως εκ τούτου στην συνολική αυτή διευθέτηση και τα ισραηλινά συμφέροντα ικανοποιούνται πλήρως και είναι πολύ λυπηρό Έλληνες που ασχολούνται με τα ζητήματα των διεθνών εξελίξεων να αδυνατούν να εντοπίσουν την εξέλιξη αυτή και να αναγάγουν τα πάντα στην σφαίρα σύγκρουσης Ισραήλ-Ρωσίας.Εξ ορισμού λοιπόν η Τουρκία τίθεται εκτός της επίλυσης του Συριακού ζητήματος.
2)Σε ότι αφορά το Κουρδικό ζήτημα -παρά τον ενθουσιασμό πολλών αναλυτών- η κατάσταση είναι παρά πολύ περίπλοκη και έχει να κάνει και με την ισχυρή διελκυστίνδα μεταξύ των Κοουρδικών πολιτικών σχηματισμών που και στο παρελθόν έχει λάβει χαρακτηριστικά εμφυλίου πολέμου
Η Όποια πρόβλεψη είναι επικίνδυνη , όμως καθώς το σκηνικό αλλάζει ταχύτατα στην Ευρύτερη Μέση Ανατολή και κάθε μέρα που περνά το δίδυμο Ερντογάν-Νταβούτογλου εκτός των ισχυρών εσωτερικών κλυδωνισμών αντιλαμβάνεται πως μόνο αν φερθεί ΥΠΑΚΟΥΑ απέναντι σε Ισραήλ και ΗΠΑ θα έχει κάποιο λόγο στις εξελίξεις
3)Σε ότι αφορά την Κύπρο, το γεωστρατηγικό βάθος που προσφέρει ο άξονας Ελλάδας-Κύπρου στο Ισραήλ πρός την Ευρώπη και το ΝΑΤΟ σε συνδυσμό με τις περιπλοκές που προκαλεί ο τυχοδιωκτισμός Ερντογάν, το γεγονός ότι η Κυπριακή Δημοκρατία ως πολιτικά σταθερή χώρα εξελίσσεται σε σταθερό σύμμαχο του Άξονα Ισραήλ-ΗΠΑ και παράλληλα εξισορροπεί ισχυρά γεωπολιτικά και γεωστρατηγικά συμφέροντα καθιστά την όποια άσκηση πίεσης σε βάρος της Κύπρου και υπέρ της Τουρκίας Απαγορευτική.
4)Ερχόμαστε στις σχέσεις Τουρκίας-Ε.Ε.-Γερμανίας.Η Γερμανία σταθερά είναι κατά της Τουρκικής ένταξης στην Ε.Ε..και υπέρ της Εδικής σχέσης.Το ζητούμενο είναι το τι διευκολύνσεις θα παρέχει στην Τουρκία η ειδική αυτή σχέση.Και εδώ η παρέμβαση Κύπρου και Ελλάδας πρέπει είναι καταλυτική ώστε να αποφευχθούν τα χειρότερα για τον Ελληνισμό. Παράλληλα χρίζει ιδιαίτερης ανάλυσης η σχέση Γερμανίας-Ισραήλ.
Η Ελλάδα είναι η μόνη πολιτικά σταθερή χώρα στον Ευρωπαϊκό Νότο παρέχει στην Γερμανία σημαντικές δυνατότητας εξωστρέφειας την οποία και έχει ανάγκη η γερμανική Οικονομία παράλληλα δε είναι σε θέση να διασφαλίσει την Ενεργειακή σταθερότητα της Ε.Ε. Μέσα από την Ελληνο-Γερμανική σύμπραξη -με ότι αυτή συνεπάγεται-, εξαιτίας της Ηγεμονικής θέσης της Γερμανίας στην Ευρώπη, εξαιτίας του γεγονότος πως το Βερολίνο δεν επιθυμεί να ξαναβρεθεί η Ευρώπη απέναντι στους κινδύνους της άφρονης πολιτικής του Αμερικανικού τραπεζικού συστήματος εξαιτίας του γεγονότος πως βρίσκονται στο τελικό στάδιο οι διαπραγματεύσεις της ΕΕ με τις ΗΠΑ για την επίτευξη της συμφωνίας απελευθέρωσης των διμερών συναλλαγών "TAFTA", η αναβολή επίσκεψης του Ελληνα πρωθυπουργού στην Ουάσινγκτον δεν συνεπάγεται ότι η Ελληνική εξωτερική πολιτική δεν "εξυπηρετεί" τις υψηλές προτεραιότητες των ΗΠΑ στην περιοχή και κατά συνέπεια βρίσκεται σε τροχιά σύγκρουσης
Το γεγονός πως η Γερμανία προσεγγίζει τις πρώην Σοβιετικές δημοκρατίες αλλά και την κομβική σημασία του Αζερμπαϊτζάν για την ενεργειακή ασφάλεια της Ε.Ε. καθιστά στο ταξίδι στο Μπακού του Έλληνα Πρωθυπουργού ιδιαιτέρως σημαντικό για τις περαιτέρω εξελίξεις σε συνδυασμό με τον αγωγό ΤΑP , τις αποκρατικοποιήσεις ΔΕΠΑ-ΔΕΣΦΑ, την Αμερικανική εμπλοκή στον ενεργειακό τομέα στην Ελλάδα με πρόσφατο παράδειγμα το Αμερικανικό Επενδυτικό Ταμείο Third Point
