ΆΡΘΡΟ ΤΟΥ Π.ΛΑΦΑΖΑΝΗ ΣΤΑ " ΝΕΑ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ" (ΣΑΒΒΑΤΟ 19/01)
Η χώρα μας αλλά και συνολικά η Ευρώπη δεν μπορούν να συνεχίσουν να πορεύονται όπως πριν.Η Ελλάδα χρειάζεται να ξανακτιστεί και να επιχειρήσει ένα νέο ξεκίνημα. Ένα νέο ξεκίνημα που θα επιλύσει ανολοκλήρωτες «αστικοδημοκρατικές» μεταρρυθμίσεις και κυρίως θα τερματίσει τη λιτότητα, θα ανακόψει την ύφεση και θα προχωρήσει αποφασιστικά σε μια νέου τύπου ανάπτυξη με την παραγωγική ανασυγκρότηση της οικονομίας και της κοινωνίας.Αυτό το νέο ξεκίνημα μπορεί να γίνει μόνο με προοδευτικό προσανατολισμό και μάλιστα έντονα ριζοσπαστικό και ανατρεπτικό.
Η επαναθεμελίωση της Ελλάδας ή θα γίνει με όρους προόδου και σοσιαλιστικής προοπτικής ή δεν θα υπάρξει και θα δώσει τη θέση της στην πιο ακραία αντίδραση, στον πιο στυγνό αυταρχισμό και την ταχεία περιθωριοποίηση.Επομένως, η πρόκληση αυτού του νέου ξεκινήματος για τη χώρα παραπέμπει ευθέως σε μια κυβέρνηση της Αριστεράς με την πιο ουσιαστική έννοια του όρου. Μια κυβέρνηση της Αριστεράς που δεν θα είναι αυτοσκοπός ούτε καταφύγιο για να διατηρηθούν , με κάποιες «βελτιώσεις», στη ζωή ο αποτυχημένος νεοφιλελευθερισμός και ο ελληνικός καπιταλισμός.
Άλλωστε, το νεοφιλελεύθερο καπιταλιστικό μοντέλο δεν μεταρρυθμίζεται με θετικό πρόσημο, ενώ οι αποκαλούμενες διαρθρωτικές αλλαγές τρόικας-κυβέρνησης το μόνο που επιτυγχάνουν είναι την περαιτέρω ακραία αντιδραστικοποίηση και αυταρχοποίησή του.
Η κυβέρνηση της Αριστεράς έχει νόημα μόνο ως Κυβέρνηση που θα αμφισβητήσει ευθέως το νεοφιλελευθερισμό και προοπτικά τον ίδιο τον καπιταλισμό και ως κυβέρνηση που θα φέρει στο προσκήνιο ένα νέο παραγωγικό και οικονομικό πρότυπο που θα συνδυάζει την καινοτομία και τη σύγχρονη οργάνωση, με την οικονομική αποτελεσματικότητα και τη δικαιοσύνη ενώ θα βασίζεται στην αδιάκοπη κοινωνικοποίηση του κράτους, της οικονομίας και των μέσων παραγωγής.
Αφετηρία μιας κυβέρνησης της Αριστεράς θα είναι η άμεση απαλλαγή της χώρας από την τροϊκανή «νεοαποικιοκρατία» και η ακύρωση των μνημονίων και των εφαρμοστικών τους νόμων, προκειμένου να διαμορφωθεί ένα άμεσο έκτακτο πρόγραμμα αντιστροφής των υφεσιακών τάσεων, τόνωσης της οικονομίας και των λαϊκών εισοδημάτων. Ένα τέτοιο πρόγραμμα σημαίνει πρώτα απ΄όλα την ανάληψη δύο μεγάλων επιλογών.
Πρώτον: την άμεση εθνικοποίηση – κοινωνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος για την εφαρμογή μιας νέας αναπτυξιακής, επενδυτικής και κοινωνικής χρηματοπιστωτικής πολιτικής, μαζί με μια γενναία επιλογή ρύθμισης, μέχρι διαγραφής, των δανείων για τις πιο ευάλωτες κατηγορίες νοικοκυριών και πολύ μικρών επιχειρήσεων.
Δεύτερον: Την εφαρμογή ταχύρρυθμων ριζοσπαστικών μέτρων για την ανασυγκρότηση και αποδοτική λειτουργία του ελληνικού δημοσίου μαζί με το πέρασμα σε εθνικό έλεγχο των πλέον στρατηγικών τομέων της οικονομίας.
Η κυβέρνηση της Αριστεράς δεν είναι μια κυβέρνηση παραδοσιακό τύπου, η οποία μπορεί να εφαρμόσει την πολιτική της με το λαό παθητικό θεατή σε ένα κυβερνητικό μονόπρακτο.
Η Αριστερά, για να κάνει το κυβερνητικό άλμα, χρειάζεται να βρεθούν συμπαραταγμένες σε ένα κοινό πρόγραμμα όλες οι δυνάμεις της και κυρίως να κατακτήσει την πολιτική, ιδεολογική και πολιτιστική ηγεμονία σε ένα μεγάλο πλειοψηφικό και αγωνιστικό κοινωνικό μπλοκ, στο οποίο, με κυρίαρχο το ρόλο της μισθωτής εργασίας, θα συμπεριλαμβάνονται τα μικρομεσαία επαγγελματικά και βιοτεχνικά στρώματα των πόλεων και η μικρομεσαία αγροτιά.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, έχοντας ψηλά στην ατζέντα του τις ιδέες της συνεργασίας των αριστερών δυνάμεων και την προσπάθεια ενός σύγχρονου ριζοσπαστικού και εναλλακτικού προγράμματος, έχει κάνει θετικά βήματα στην κατεύθυνση αυτή, για μια νέα γόνιμη και ελπιδοφόρα αριστερή ηγεμονία στη χώρα, αναδεικνυόμενος σε ρόλο μάχιμης αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Ως ΣΥΡΙΖΑ φτάσαμε, όμως, σε ένα οριακό και ίσως το πλέον κρίσιμο σημείο, όπου η προοδευτική ανατροπή για μια κυβέρνηση της Αριστεράς απαιτεί να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά τη λυσσώδη αντίδραση του ελληνικού και ευρωπαϊκού κατεστημένου, να προωθήσουμε την επιτυχή αναζωογόνηση του κοινωνικού πεδίου με νέους μεγάλους εργατικούς – λαϊκούς αγώνες και να προσδώσουμε μια νέα δυναμική στην πολιτική και εκλογική επιρροή του ΣΥΡΙΖΑ.
Όλα τούτα προβάλλουν την ανάγκη ενός άμεσου σχεδίου του ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο στην καρδιά του θα έχει μια νέα δεύτερη ριζοσπαστικοποίηση. Μια δεύτερη ριζοσπαστικοποίηση, πολιτική, προγραμματική, ιδεολογική και πολιτιστική, με πραγματικά σύγχρονους και αυθεντικά εργατικούς, λαϊκούς και κοινωνικούς όρους.
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "Τα Νέα Σαββατοκύριακο" το Σάββατο 19 Ιανουαρίου 2013
