10 Μαρτίου 2015

Η νέα... εκστρατεία στην Κριμαία

Η σκέψη για τη δημιουργία ευρωπαϊκού στρατού δεν είναι καν καινούργια -συζητείται εδώ και πολύ καιρό στους κόλπους της Ε.Ε. Η χθεσινή, ωστόσο, δημόσια τοποθέτηση του προέδρου της Κομισιόν και ένθερμου υποστηρικτή της ιδέας, Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, ήταν μέχρι σήμερα η πλέον ηχηρή, δεδομένου ότι έχει ως γεωπολιτικό «φόντο» μάλιστα τη χρονίζουσα ουκρανική κρίση...
«Ενας κοινός ευρωπαϊκός στρατός θα μας βοηθούσε να συντονίσουμε καλύτερα την κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφαλείας και θα επέτρεπε στην Ευρώπη να αναλάβει ευθύνες στον κόσμο», ανέφερε χαρακτηριστικά σε συνέντευξή του στην κυριακάτικη «Welt».

«Με τον δικό της στρατό η Ευρώπη θα αντιδρούσε με μεγαλύτερη αξιοπιστία στην απειλή για την ειρήνη ενός κράτους-μέλους ή μίας γειτονικής χώρας» προσέθεσε, ξεκαθαρίζοντας ότι αυτό δεν θα γίνεται ανταγωνιστικά στο ΝΑΤΟ. «Ενας ευρωπαϊκός στρατός δεν θα είχε την έννοια της άμεσης ανάπτυξης, αλλά θα περνούσε ένα σαφές μήνυμα στη Ρωσία ότι μιλάμε σοβαρά όταν πρόκειται για την υπεράσπιση των ευρωπαϊκών αξιών»...Οχι τυχαία, οι δηλώσεις Γιούνκερ έγιναν παραμονή της σημερινής παρουσίασης τις Βρυξέλλες μιας πολυαναμενόμενης έκθεσης επιτροπής ειδικών, με επικεφαλής τον πρώην Υπατο Εκπρόσωπο της Ε.Ε. σε θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας, μετέπειτα γ.γ. του ΝΑΤΟ, Χαβιέ Σολάνα, υπό τον τίτλο «Περισσότερη Ενωση στην Ευρωπαϊκή Αμυνα».

Nέα στρατηγική ασφαλείας

Πρόκειται για το πλαίσιο μιας νέας στρατηγικής ασφάλειας των «28», με προτάσεις που μεταξύ άλλων περιλαμβάνουν τη δημιουργία ενός κοινού στρατιωτικού αρχηγείου της Ε.Ε. στις Βρυξέλλες και σχέδια για «αυτοτελώς διεξαγωγή στρατιωτικών επιχειρήσεων πέραν των ευρωπαϊκών συνόρων»...Ομως αυτή η προοπτική ήδη διχάζει (κι άλλο) την Ευρώπη. Στη Γερμανία, για παράδειγμα, η ιδέα βρίσκει πρόσφορο έδαφος: η υπουργός Αμυνας Ούρσουλα φον ντερ Λέγεν έσπευσε χθες να χαιρετίσει τις προτάσεις Γιούνκερ ως αναπόσπαστο κομμάτι του «στο μέλλον μας ως Ευρωπαίων». Υπέρ τάχθηκαν επίσης οι πρόεδροι των επιτροπών Εξωτερικών Υποθέσεων και Αμυνας της γερμανικής ομοσπονδιακής Βουλής.Αρνητικά διάκεινται αντίθετα η Γαλλία (εκ των μεγαλύτερων στρατιωτικών δυνάμεων στην Ε.Ε.) και κυρίως η ευρωσκεπτικιστική Βρετανία. «Η θέση μας είναι ξεκάθαρη: η άμυνα είναι εθνική και όχι ευρωπαϊκή ευθύνη», διαμήνυσε χθες εκπρόσωπος της Ντάουνινγκ Στριτ.Οσο για τη Ρωσία; Από πλευράς Κρεμλίνου δεν υπήρξε κάποια επίσημη αντίδραση στις δηλώσεις Γιούνκερ. Στο Twitter πάντως κυκλοφόρησε το σχόλιο περί «ευρωπαϊκής εκδοχής στην παράνοια», γραμμένο από τον πρόεδρο της κοινοβουλευτικής επιτροπής για την Κοινοπολιτεία Ανεξάρτητων Κρατών, Λεονίντ Σλούτσκι: βουλευτή του υπερεθνικιστικού κόμματος του Β. Ζιρινίσφκι και εκ των πρώτων Ρώσων που βρέθηκαν στο «στόχαστρο» των δυτικών κυρώσεων για την ουκρανική κρίση.

Η επιχείρηση της ρωσικής αστυνομίας μέσω της οποίας συνελήφθησαν οι κατηγορούμενοι για τη δολοφονία του Νεμτσόφ
Στη Μόσχα άλλωστε το ενδιαφέρον των ΜΜΕ σχεδόν μονοπωλούσε χθες η είδηση των πέντε συλλήψεων (δύο στα περίχωρα της ρωσικής πρωτεύουσας και τρεις στην Ιγκουσετία του Καυκάσου) για την εν ψυχρώ δολοφονία του Μπόρις Νεμτσόφ: σφοδρού επικριτή του Ρώσου προέδρου Πούτιν και φερόμενου κατόχου στοιχείων-«φωτιά» για στρατιωτικό ρωσικό «δάκτυλο» στην ουκρανική κρίση.

Ως απόδειξη ότι οι ρωσικές αρχές δεν επιχειρούν να θάψουν τη «σκοτεινή» υπόθεση κάτω από το «χαλί», τα κρατικά δίκτυα της χώρας μετέδιδαν διαρκώς χθες εικόνες από το δικαστήριο της Μόσχας, όπου μεταφέρθηκαν σιδηροδέσμιοι οι πέντε συλληφθέντες. Οπως ανακοίνωσε η πρόεδρος του δικαστηρίου, ένας εξ αυτών -ονόματι Ζαούρ Νταντάγεφ- ομολόγησε την ενοχή του κατά την ανάκριση και απαγγέλθηκαν σε βάρος του κατηγορίες για συμμετοχή στη δολοφονία.

Ο... Τσετσένος φίλος

Αργά το βράδυ, ο Τσετσένος ηγέτης (και σύμμαχος του Πούτιν) Ραμζάν Καντίφορ έσπευσε να στηρίξει με δηλώσεις του την εκδοχή του ισλαμικού εξτρεμισμού, ανακοινώνοντας ότι ο 30χρονος Ζαούρ, «πιστός ων μουσουλμάνος», «είχε σοκαριστεί» από τα σκίτσα του Μωάμεθ στο γαλλικό σατιρικό περιοδικό «Charlie Hebdo», αλλά «και από τις δηλώσεις στήριξης» -συμπεριλαμβανομένων τουτέστιν κι εκείνων του Νεμτσόφ- μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις στο Παρίσι, προ διμήνου.
Τον χαρακτήρισε δε «πραγματικό Ρώσο πατριώτη», επιβεβαιώνοντας ότι είχε υπηρετήσει 10 χρόνια σε μονάδα των ειδικών δυνάμεων της Τσετσενίας -είχε μάλιστα παρασημοφορηθεί το 2010 από τον Ρώσο τότε υπουργό Εσωτερικών, Ρασίντ Νουργκαλίεφ.
Εκ των υπόλοιπων τεσσάρων συλληφθέντων, στον έναν απαγγέλθηκε κατηγορία για συνέργεια, ενώ διατάχθηκε η προσωρινή κράτηση των άλλων τριών ως υπόπτων. Στο μεσοδιάστημα, ανακοινώθηκε ότι ένας έκτος καταζητούμενος σκοτώθηκε χθες σε συμπλοκή με την αστυνομία στο Γκρόζνι της Τσετσενίας. Παρ’ όλα αυτά, το κρισιμότερο ερώτημα παραμένει αναπάντητο: ποιος και γιατί διέταξε το «συμβόλαιο θανάτου» του Νεμτσόφ, το βράδυ της 27ης Φεβρουαρίου, λίγο έξω από το Κρεμλίνο...