Η παραμονή στην ανεργία κάθε μισθωτού
την περίοδο 2008-2014 προκάλεσε μια μείωση της παραγωγής της ελληνικής
οικονομίας κατά 10.837 ευρώ τον χρόνο ενώ κάθε άνεργος προκαλεί μείωση
της ζήτησης για εισαγόμενα καταναλωτικά προϊόντα κατά 1.240 ευρώ τον
χρόνο και μια μείωση της παραγωγής σε τρίτες χώρες (στην ΕΕ) κατά 2.263
ευρώ.Το πρωτοφανές μέγεθος της
ανεργίας στοιχίζει ακριβά στην εθνική αλλά και στην ευρωπαϊκή οικονομία.
Η έκρηξη της ανεργίας μόνο στους πρώην μισθωτούς και νυν ανέργους (στη
διάρκεια της κρίσης 2008-2014) προκάλεσε απώλεια πέντε μονάδων στο
Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν (ΑΕΠ) από το 25% που ήταν η συνολική απώλεια
του ΑΕΠ την περίοδο της κρίσης.
Σύμφωνα με τα στοιχεία έρευνας για τη συμβολή του προβλήματος της ανεργίας στην εμβάθυνση της κρίσης, «ο
τετραπλασιασμός της ανεργίας των πρώην μισθωτών τη συγκεκριμένη περίοδο
αφαίρεσε από την ελληνική οικονομία πάνω από 40 δισ. ευρώ αλλά στέρησε
και από το ΑΕΠ των βασικών εμπορικών εταίρων της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή
Ενωση σχεδόν 12 δισ. ευρώ».
Η έρευνα για την «Ανεργία και την εμβάθυνση της κρίσης, 2008-2014»
πραγματοποιήθηκε από το Σπουδαστήριο Οικονομίας του Εθνικού Μετσόβιου
Πολυτεχνείου για λογαριασμό της ευρωβουλευτού του ΣΥΡΙΖΑ κυρίας Κωνσταντίνας Κούνεβα. Πραγματοποιήθηκε από ομάδα επιστημόνων με επικεφαλής την αναπληρώτρια καθηγήτρια του ΕΜΠ κυρία Αθηνά Μπελεγρή-Ρομπόλη και με τη συμμετοχή των κ.κ. Μ. Μαρκάκη (PhD), Θ. Μαρίνου (υποψήφιου διδάκτορα) και Γ. Κρητικίδη (επιστημονικού συνεργάτη του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ).
Στόχος της έρευνας ήταν να καταγράψει την επίδραση της ανεργίας στην
κατανάλωση και ειδικότερα τα πολλαπλασιαστικά αποτελέσματα των μεταβολών
της ζήτησης - εγχώριας και εισαγόμενης - στην παραγωγή της οικονομίας.
«Κάθε άνεργος αφαιρεί 11.000 ευρώ από το ελληνικό ΑΕΠ και 3.158 ευρώ από το ΑΕΠ των ευρωπαίων εταίρων μας κάθε χρόνο» τόνισε η κυρία Μπελεγρή-Ρομπόλη παρουσιάζοντας την έρευνα.
Αναλυτικά, η παραμονή στην ανεργία κάθε μισθωτού την περίοδο 2008-2014 προκάλεσε μια μείωση της παραγωγής της ελληνικής οικονομίας κατά 10.837 ευρώ τον χρόνο. Το 30% αυτής της μείωσης είναι έμμεση, οφείλεται δηλαδή στην αλληλεπίδραση ανάμεσα στους κλάδους της οικονομίας. Κάθε άνεργος προκαλεί μείωση της ζήτησης για εισαγόμενα καταναλωτικά προϊόντα κατά 1.240 ευρώ τον χρόνο και μια μείωση της παραγωγής σε τρίτες χώρες (στην ΕΕ) κατά 2.263 ευρώ.
Επίσης επιδρά και στις εισαγωγές των ενδιάμεσων προϊόντων και υπηρεσιών (πρώτες ύλες κ.τ.λ.) κατά 896 τον χρόνο, ανεβάζοντας έτσι τη συνολική απώλεια για τους εμπορικούς εταίρους στην ΕΕ στα 3.158 ευρώ τον χρόνο ανά άνεργο.
Η κατά κλάδο επίδραση της αύξησης της ανεργίας στο σπιράλτης κρίσης
Οι πολιτικές της εσωτερικής υποτίμησης και της «απελευθέρωσης της αγοράς εργασίας» είχαν τα αντίθετα από τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα
Η κατά κλάδο επίδραση της ανεργίας των πρώην μισθωτών στο σπιράλ της κρίσης στην Ελλάδα αποτυπώνεται, μεταξύ άλλων, στα εξής στοιχεία:
- Οι μεγαλύτερες απώλειες όγκου παραγωγής καταγράφονται στον τριτογενή τομέα της οικονομίας, πράγμα που απεικονίζει και τη διαρθρωτική ιδιαιτερότητα της ελληνικής οικονομίας, με τη διόγκωση του τομέα υπηρεσιών. Οι απώλειες μεταξύ 2008 και 2013 υπερτετραπλασιάζονται (από 1,4 δισ. σε 6,1 δισ. ευρώ). Ανάλογες, αλλά σε μικρότερα μεγέθη είναι οι απώλειες στον πρωτογενή και δευτερογενή τομέα.
- Στους κλάδους με τις μεγαλύτερες απώλειες παραγωγής λόγω της ανεργίας των πρώην μισθωτών προηγούνται η διαχείριση ακίνητης περιουσίας, τα καταλύματα - υπηρεσίες εστίασης, το χονδρικό εμπόριο, τα τρόφιμα ποτά, το λιανεμπόριο, η φυτική και ζωική παραγωγή.
Ο στόχος της έρευνας είναι να αναλυθεί και να μετρηθεί με
συγκεκριμένο τρόπο η επίδραση της ανεργίας στην εμβάθυνση της κρίσης. Τα
στοιχεία δείχνουν ότι οι πολιτικές της εσωτερικής υποτίμησης και της «απελευθέρωσης της αγοράς εργασίας» είχαν τα αντίθετα από τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα.
«Οχι μόνο δεν ενίσχυσαν την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας, αλλά ενέτειναν το σπιράλ της κρίσης. Μέσω της τεράστιας διόγκωσης της ανεργίας και της προβληματικής διάρθρωσης της ελληνικής οικονομίας, αφαίρεσαν παραγωγική ικμάδα από τη χώρα μας αλλά και από τους εμπορικούς της εταίρους» υπογραμμίζεται στα συμπεράσματα της έρευνας.
«Η θεαματική μείωση της παραγωγής λόγω της ανεργίας σηματοδοτεί την αναγκαιότητα για τον επανασχεδιασμό των δημόσιων πολιτικών για την παραγωγή και την απασχόληση» κατέληξε η κυρία Μπελεγρή-Ρομπόλη.
ΒΗΜΑ
