Στο τέλος
της εβδομάδας Κέρι και Λαβρόφ θα συναντηθούν με κύρια θέματα στην
ατζέντα τους τη Συρία και το Ιράν. Είναι φανερό ότι οι διμερείς
διαπραγματεύσεις Ουάσιγκτον-Τεχεράνης για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν
βρίσκονται σε προχωρημένη φάση, με την εποικοδομητική και αποφασιστική
συμβολή της Μόσχας να είναι απαραίτητη.Είναι φανερό ότι
είναι αδιανόητο το Κρεμλίνο να δεχθεί να επιταχύνει την εξεύρεση
συμβιβαστικής λύσης που θα ανοίξει τον δρόμο για συνολική εξομάλυνση
στις σχέσεις ΗΠΑ-Ιράν χωρίς την εγγύηση ότι ο Λευκός Οίκος είναι έτοιμος
να αποδεχθεί και να σταθεροποιήσει τη συμβιβαστική λύση στην Ουκρανία
που προώθησαν η Μέρκελ και ο Ολάντ. Και οι δύο συμβιβασμοί εξυπηρετούν
αυτή τη στιγμή ζωτικά συμφέροντα και του Πούτιν και του Ομπάμα. Η
προσέγγιση ΗΠΑ-Ιράν με τη βοήθεια της Ρωσίας στην κρίσιμη στιγμή
επιβεβαιώνει πανηγυρικά τον ρόλο της Μόσχας ως μεγάλης δύναμης στην
ευρύτερη Μέση Ανατολή.Η σταθεροποίηση της εκεχειρίας στην Ουκρανία νομιμοποιεί την ντε φάκτο απόσχιση της Ανατολικής Ουκρανίας και επιτρέπει ταυτόχρονα στην Ουάσιγκτον να έχει τον πρώτο λόγο στην ασφάλεια της υπόλοιπης Ουκρανίας και της Ανατολικής Ευρώπης στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ. Η αποφυγή όμως μιας ανεξέλεγκτης ψυχροπολεμικής κλιμάκωσης ΕΕ -Ρωσίας ικανοποιεί την Ουάσιγκτον, που θέλει σταθεροποίηση και επιστροφή της Ευρωζώνης στην ανάπτυξη, όπως έδειξαν οι παρεμβάσεις του Ομπάμα και του υπουργού Οικονομικών, Λιου, στη διαπραγμάτευση της Αθήνας με τους εταίρους της.
Ουάσιγκτον και Μόσχα βρίσκονται σε σχέση αλληλεξάρτησης:
- Η μεγάλη ανατροπή που θα προκύψει από τη συνολική προσέγγιση ΗΠΑ-Ιράν και οι αντιδράσεις που θα προκύψουν από Τουρκία, Ισραήλ, Σαουδαραβία και εμιράτα δεν είναι εύκολα διαχειρίσιμα για τον Λευκό Οίκο χωρίς τη βοήθεια του Κρεμλίνου.
- Η σταθεροποίηση και η διάρκεια της εκεχειρίας στην Ουκρανία χρειάζονται όχι απλά την ανοχή αλλά την ενεργητική εμπλοκή της Ουάσιγκτον, χωρίς τη στήριξη της οποίας οι Ποροσένκο-Γιατσενιούκ θα αποδεχθούν τη σκληρή πραγματικότητα.
Ετσι μια σύμπτωση ζωτικών συμφερόντων ΗΠΑ-Ρωσίας εκτός Ευρώπης στην ευρύτερη Μέση Ανατολή και τη Νοτιοδυτική Ασία έχει ως παράπλευρη συνέπεια σταθεροποίηση σε μια πολεμική σύγκρουση στο έδαφος της Γηραιάς Ηπείρου. Μια σύγκρουση που άναψαν Γερμανία - ΕΕ στα τέλη του 2013 και την οποία εδώ και έναν χρόνο δεν μπορεί να θέσει υπό έλεγχο η ευρωπαϊκή πλευρά είτε σε κοινοτικό είτε σε γαλλογερμανικό επίπεδο μεσολαβητικής παρέμβασης.
kapopoulos@pegasus.gr
