- Πανούσης Γιάννης-Πώς θα οργανώσετε μια ουτοπία; Σπ. Κατσίμης, "Μεταφορά"
Η ουτοπία είναι ένα απαραίτητο οξυγόνο της Αριστεράς και -δυστυχώς-
πολλές φορές γίνεται το ασφυξιογόνο αέριο των αριστερών. Ένα αέριο που
δηλητηριάζει σχέσεις, ιδέες, απόψεις, τακτικές και μετατρέπει την
αισιοδοξία σε φαταλιστική αδυναμία ή σε τυφλή «επαναστατική» γυμναστική.
Αναρωτιέμαι αν πρέπει αυτή τη στιγμή η Ελλάδα και η αριστερή διακυβέρνηση να περάσουν και πάλι τις ίδιες ασθένειες του παρελθόντος που στοίχισαν τόσο ακριβά στην πορεία των πολιτικών πραγμάτων.
Αντί να χαρούμε που για πρώτη φορά έχουμε κυβερνώσα Αριστερά, αρχίσαμε από την πρώτη μέρα να μηρυκάζουμε συνθήματα και ιδεολογήματα.Αντί να χαρούμε που η κυβέρνηση διαπραγματεύεται με τόλμη και σχέδιο, αρχίσαμε από την πρώτη ώρα να αμφιβάλλουμε για την ικανότητα των εκπροσώπων.Αντί να χαρούμε που κερδίσαμε χρόνο για ανασύνταξη δυνάμεων και κατάρτιση εθνικού σχεδίου επιβίωσης και ανάπτυξης, αρχίσαμε από την πρώτη ανακοίνωση να μιλάμε για «μάσκες που έπεσαν» και «κωλοτούμπες».Η Αριστερά τροφοδοτείται και αναζωογονείται με την κριτική και την αυτοκριτική. Ασφυκτιά όμως όταν τα ιδεολογήματα πνίγουν την πραγματικότητα.
Μήπως βρισκόμαστε σε μια αριστερή ή φιλοαριστερή Ευρώπη και κάνουμε λάθος χειρισμούς;
Μήπως τελείωσε ο καπιταλισμός και οι Έλληνες ιθύνοντες έχουν μείνει πιστοί στο κεφάλαιο;
Μήπως όλοι οι υπουργοί και οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ έγιναν σε μια νύχτα «ενδίδοντες» στα γερμανικά συμφέροντα;
Μήπως πρέπει να παραδώσει η κυβέρνηση την εξουσία στις άλλες δυνάμεις του Κοινοβουλίου, αφού αυτές είναι περισσότερο φιλολαϊκές και η ίδια συνειδητοποίησε ότι Αριστερά και Ευρωπαϊκή Ένωση είναι έννοιες ασύμβατες;
Μήπως, εν τέλει, έχει πάρει κάποιος εντολή να γυρίσουμε στη δραχμή για να εξαθλιωθεί ο λαός κι έτσι να γεννηθεί το νέο αμιγώς επαναστατικό κίνημα;
Λίγη προσοχή στα όσα λέγονται, γιατί ούτε η αυτοεκπληρούμενη προφητεία ούτε η «καθαρότητα» της προσωπικής ή παρεΐστικης άποψης βοηθάνε. Ο χρόνος του απολογισμού και της λογοδοσίας είναι το 2019, στο τέλος της πρώτης τετραετίας, και όχι τώρα και μάλιστα σε κάθε στιγμή, σε κάθε μέτρο, σε κάθε διαφωνία.
* Ο καθηγητής Γιάννης Πανούσης είναι αναπληρωτής υπουργός Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης
Αναρωτιέμαι αν πρέπει αυτή τη στιγμή η Ελλάδα και η αριστερή διακυβέρνηση να περάσουν και πάλι τις ίδιες ασθένειες του παρελθόντος που στοίχισαν τόσο ακριβά στην πορεία των πολιτικών πραγμάτων.
Αντί να χαρούμε που για πρώτη φορά έχουμε κυβερνώσα Αριστερά, αρχίσαμε από την πρώτη μέρα να μηρυκάζουμε συνθήματα και ιδεολογήματα.Αντί να χαρούμε που η κυβέρνηση διαπραγματεύεται με τόλμη και σχέδιο, αρχίσαμε από την πρώτη ώρα να αμφιβάλλουμε για την ικανότητα των εκπροσώπων.Αντί να χαρούμε που κερδίσαμε χρόνο για ανασύνταξη δυνάμεων και κατάρτιση εθνικού σχεδίου επιβίωσης και ανάπτυξης, αρχίσαμε από την πρώτη ανακοίνωση να μιλάμε για «μάσκες που έπεσαν» και «κωλοτούμπες».Η Αριστερά τροφοδοτείται και αναζωογονείται με την κριτική και την αυτοκριτική. Ασφυκτιά όμως όταν τα ιδεολογήματα πνίγουν την πραγματικότητα.
Μήπως βρισκόμαστε σε μια αριστερή ή φιλοαριστερή Ευρώπη και κάνουμε λάθος χειρισμούς;
Μήπως τελείωσε ο καπιταλισμός και οι Έλληνες ιθύνοντες έχουν μείνει πιστοί στο κεφάλαιο;
Μήπως όλοι οι υπουργοί και οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ έγιναν σε μια νύχτα «ενδίδοντες» στα γερμανικά συμφέροντα;
Μήπως πρέπει να παραδώσει η κυβέρνηση την εξουσία στις άλλες δυνάμεις του Κοινοβουλίου, αφού αυτές είναι περισσότερο φιλολαϊκές και η ίδια συνειδητοποίησε ότι Αριστερά και Ευρωπαϊκή Ένωση είναι έννοιες ασύμβατες;
Μήπως, εν τέλει, έχει πάρει κάποιος εντολή να γυρίσουμε στη δραχμή για να εξαθλιωθεί ο λαός κι έτσι να γεννηθεί το νέο αμιγώς επαναστατικό κίνημα;
Λίγη προσοχή στα όσα λέγονται, γιατί ούτε η αυτοεκπληρούμενη προφητεία ούτε η «καθαρότητα» της προσωπικής ή παρεΐστικης άποψης βοηθάνε. Ο χρόνος του απολογισμού και της λογοδοσίας είναι το 2019, στο τέλος της πρώτης τετραετίας, και όχι τώρα και μάλιστα σε κάθε στιγμή, σε κάθε μέτρο, σε κάθε διαφωνία.
* Ο καθηγητής Γιάννης Πανούσης είναι αναπληρωτής υπουργός Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης