Σπύρος ΛίτσαςΕίναι προφανές ότι το ειδεχθές τρομοκρατικό χτύπημα στη σατιρική εφημερίδα «Charlie Hebdo» απελευθερώνει τα καινά δαιμόνια.
Από τη μία οι τζιχαντιστές, που βρίσκονται σε κάθε γωνιά της
Ευρώπης: Στοχοποιούν την ελεύθερη βούληση, τη διαφορετική γνώμη, τη
δημοκρατία. Πετυχαίνουν τον στόχο τους, που δεν είναι μόνο το βίαιο
τέλος της ανθρώπινης ζωής, αλλά και η διάχυση του τρόμου. Αυτός είναι ο
απώτερος στόχος των τζιχανιστών: να οδηγήσουν σε κατάρρευση τις δυτικές
δομές. Να ακυρώσουν τα φιλοσοφικά νάματα του Διαφωτισμού και της
φιλελεύθερης διαβούλευσης. Να κομματιάσουν την αριστοτελική μεσότητα και
να ενδυναμώσουν το απέναντι άκρο, ώστε να βρίσκουν ευκαιρία για να
πραγματώνουν τα ειδεχθή σχέδιά τους μέσα από μια ανορθολογική αναλογία
μίσους και ριζοσπαστικοποίησης της κοινωνίας.
Από την άλλη, οι ακροδεξιοί: Βρίσκουν την ευκαιρία να ξετυλίξουν τα λάβαρα του μίσους και να βρεθούν στους δρόμους, απαιτώντας νέες «νύχτες κρυστάλλων». Απαιτούν μια «καθαρότητα» στην Ευρώπη, αδυνατώντας να καταλάβουν ότι η ήπειρος δεν μπορεί να γίνει φρούριο. Αδυνατώντας να κατανοήσουν ότι τα εκατομμύρια των μουσουλμάνων Ευρωπαίων σε καμία περίπτωση δεν ευθύνονται ούτε επικροτούν ενέργειες μίσους, θανάτου, ζηλωτισμού. Τα πραγματικά δύο άκρα -τζιχαντιστές και ακροδεξιοί- συναντιούνται από διαφορετικές κατευθύνσεις και σέρνουν το ταγκό της αδιέξοδης φρίκης, οδηγώντας εκατομμύρια Ευρωπαίους σε ανυπέρβλητους ανορθολογισμούς. Ηδη η Λεπέν στη Γαλλία εκμεταλλεύεται πολιτικά το τρομοκρατικό χτύπημα, ενώ απ' άκρου εις άκρον στην Ευρώπη φανεροί ή κεκαλυμμένοι εκπρόσωποι της Ακρας Δεξιάς βρίσκουν την ευκαιρία να ενισχύσουν τη ρητορεία τους για την Ευρώπη-φρούριο.
Το τζιχαντιστικό Ισλάμ δεν αντιμετωπίζεται με ενέργειες απολίτικης εσωστρέφειας, ούτε ασφαλώς με το να κλείσουμε τα μάτια και να αρνηθούμε ό,τι υφίσταται. Η εξίσωση του κάθε μουσουλμάνου με τους τρομοκράτες του ISIL, της Αλ Κάιντα, της Αλ Νούσρα ή της Μπόκο Χαράμ αποτελεί υπεραπλούστευση και δίνει λανθασμένες εικόνες στο ευρωπαϊκό κοινωνικοπολιτικό σύστημα. Εχθροί της Ευρώπης και του δυτικού πνεύματος είναι το μίσος, η μισαλλοδοξία και ο φανατισμός, τον οποίο εκπροσωπούν τόσο η ισλαμιστική όσο και η ακροδεξιά ή η ακροαριστερή τρομοκρατία. Οι τρομοκράτες μπορούν να ηττηθούν με περισσότερη δημοκρατία, με περισσότερη σωφροσύνη, με περισσότερη κοινωνική αλληλεγγύη, με περισσότερο διάλογο, με μεγαλύτερη φιλελευθεροποίηση των θεσμών και των πολιτειακών δομών της Ευρώπης.
Η επιτυχημένη αναζήτηση της ευτυχίας, όπως δίδασκε ο Αριστοτέλης και μας προτρέπει το φιλελεύθερο Σύνταγμα των ΗΠΑ, αποτελεί το ισχυρότερο όπλο μας ως δυτικού κόσμου για να αντιμετωπίσουμε τους τζιχαντιστές. Για να μπορέσουμε να οδηγήσουμε σε ήττα τον ακραίο λόγο και τις ακραίες ενέργειες αυτών που επιθυμούν να δουν την Ευρώπη να μετατρέπεται σε ένα λαγούμι φοβικών συνδρόμων και όχι σε ένα πεδίο οικονομικής ανάπτυξης, κοινωνικής συνοχής, επιστημοσύνης, τεχνολογικής και πολιτισμικής πρωτοπορίας.
Είναι εντυπωσιακή η αντίδραση των Ευρωπαίων πολιτών μέσα από τη δολοφονία των στελεχών της «Charlie Hebdo». Καταδικάζεται η πράξη των τζιχαντιστών, και όχι αυθαίρετα εκατομμύρια μουσουλμάνων συνανθρώπων μας, που το μόνο που τους διαφοροποιεί από εμάς είναι η διαφορετική επιλογή θρησκείας και όχι μια διαφορετική διάσταση ηθικής αποτίμησης της ιερότητας της ζωής.
Σπύρος Λίτσας
Από την άλλη, οι ακροδεξιοί: Βρίσκουν την ευκαιρία να ξετυλίξουν τα λάβαρα του μίσους και να βρεθούν στους δρόμους, απαιτώντας νέες «νύχτες κρυστάλλων». Απαιτούν μια «καθαρότητα» στην Ευρώπη, αδυνατώντας να καταλάβουν ότι η ήπειρος δεν μπορεί να γίνει φρούριο. Αδυνατώντας να κατανοήσουν ότι τα εκατομμύρια των μουσουλμάνων Ευρωπαίων σε καμία περίπτωση δεν ευθύνονται ούτε επικροτούν ενέργειες μίσους, θανάτου, ζηλωτισμού. Τα πραγματικά δύο άκρα -τζιχαντιστές και ακροδεξιοί- συναντιούνται από διαφορετικές κατευθύνσεις και σέρνουν το ταγκό της αδιέξοδης φρίκης, οδηγώντας εκατομμύρια Ευρωπαίους σε ανυπέρβλητους ανορθολογισμούς. Ηδη η Λεπέν στη Γαλλία εκμεταλλεύεται πολιτικά το τρομοκρατικό χτύπημα, ενώ απ' άκρου εις άκρον στην Ευρώπη φανεροί ή κεκαλυμμένοι εκπρόσωποι της Ακρας Δεξιάς βρίσκουν την ευκαιρία να ενισχύσουν τη ρητορεία τους για την Ευρώπη-φρούριο.
Το τζιχαντιστικό Ισλάμ δεν αντιμετωπίζεται με ενέργειες απολίτικης εσωστρέφειας, ούτε ασφαλώς με το να κλείσουμε τα μάτια και να αρνηθούμε ό,τι υφίσταται. Η εξίσωση του κάθε μουσουλμάνου με τους τρομοκράτες του ISIL, της Αλ Κάιντα, της Αλ Νούσρα ή της Μπόκο Χαράμ αποτελεί υπεραπλούστευση και δίνει λανθασμένες εικόνες στο ευρωπαϊκό κοινωνικοπολιτικό σύστημα. Εχθροί της Ευρώπης και του δυτικού πνεύματος είναι το μίσος, η μισαλλοδοξία και ο φανατισμός, τον οποίο εκπροσωπούν τόσο η ισλαμιστική όσο και η ακροδεξιά ή η ακροαριστερή τρομοκρατία. Οι τρομοκράτες μπορούν να ηττηθούν με περισσότερη δημοκρατία, με περισσότερη σωφροσύνη, με περισσότερη κοινωνική αλληλεγγύη, με περισσότερο διάλογο, με μεγαλύτερη φιλελευθεροποίηση των θεσμών και των πολιτειακών δομών της Ευρώπης.
Η επιτυχημένη αναζήτηση της ευτυχίας, όπως δίδασκε ο Αριστοτέλης και μας προτρέπει το φιλελεύθερο Σύνταγμα των ΗΠΑ, αποτελεί το ισχυρότερο όπλο μας ως δυτικού κόσμου για να αντιμετωπίσουμε τους τζιχαντιστές. Για να μπορέσουμε να οδηγήσουμε σε ήττα τον ακραίο λόγο και τις ακραίες ενέργειες αυτών που επιθυμούν να δουν την Ευρώπη να μετατρέπεται σε ένα λαγούμι φοβικών συνδρόμων και όχι σε ένα πεδίο οικονομικής ανάπτυξης, κοινωνικής συνοχής, επιστημοσύνης, τεχνολογικής και πολιτισμικής πρωτοπορίας.
Είναι εντυπωσιακή η αντίδραση των Ευρωπαίων πολιτών μέσα από τη δολοφονία των στελεχών της «Charlie Hebdo». Καταδικάζεται η πράξη των τζιχαντιστών, και όχι αυθαίρετα εκατομμύρια μουσουλμάνων συνανθρώπων μας, που το μόνο που τους διαφοροποιεί από εμάς είναι η διαφορετική επιλογή θρησκείας και όχι μια διαφορετική διάσταση ηθικής αποτίμησης της ιερότητας της ζωής.
Σπύρος Λίτσας
