Τώρα, μετά την αποτυχία της Βουλής να εκλέξει πρόεδρο, γεγονός που
οδηγεί σε πρόωρες εκλογές, η Ελλάδα βρίσκεται σε σημείο καμπής για το
πώς να θεραπεύσει την κατεστραμμένη οικονομία της». Στις 25 Ιανουαρίου, συνεχίζει το δημοσίευμα, ο κυβερνητικός
συνασπισμός θα αντιμετωπίσει τον χαρισματικό αριστερό αντίπαλό του, που
λέει πως ήρθε η ώρα η Ελλάδα να πάρει το μέλλον στα χέρια της, κάνοντας
ό,τι μπορεί για την τόνωση της ανάπτυξης. «Οποιοδήποτε δρόμο και αν
διαλέξει η χώρα, το αποτέλεσμα είναι πιθανό να έχει ευρύτερες συνέπειες
για την Ελλάδα και την θέση της στην ΕΕ», τονίζουν οι Times της Νέας
Υόρκης.
Κάνοντας αναδρομή από το 2010, και την γερμανικής έμπνευσης
πολιτική λιτότητας που επέβαλε η τρόικα στην Ελλάδα, η υπόσχεση για
ανάπτυξη το 2012 με την εφαρμογή των επίπονων μεταρρυθμίσεων δεν
απέδωσε. Αντί αυτού, υπήρξαν 400.000 απολύσεις και αύξηση της ανεργίας
στο 27% (όταν οι προβλέπεις του ΔΝΤ για το 2012 ήταν στο 15%). Μεταξύ
των οικονομολόγων και όσων χαράσσουν πολιτική, αναφέρει το δημοσίευμα, η
συζήτηση είναι έντονη περί λιτότητας.
Στους δρόμους της Ελλάδας, συνεχίζει το δημοσίευμα, «οι εικόνες δεν
έχουν μεγάλη διαφορά από εκείνες της περιόδου της μεγάλης ύφεσης των
Ηνωμένων Πολιτειών την δεκαετία του 30. Οι αυτοκτονίες έχουν αυξηθεί, τα
αυτοκίνητα εγκαταλελειμμένα στους δρόμους, οι άνθρωποι ψάχνουν στα
σκουπίδια για φαγητό. 900.000 βρίσκονται εκτός εργασίας και έχουν να
πληρωθούν εδώ και δυο χρόνια, σύμφωνα με τους ειδικούς».
Αναφερόμενη στον Α. Σαμαρά οι NYT αναφέρουν ότι ακόμα και οι
υποστηρικτές του λένε ότι αντιμετωπίζει μια δύσκολη μάχη προκειμένου να
πείσει τους ψηφοφόρους να μείνουν στο πρόγραμμα, μετά από πέντε χρόνια
λιτότητας, με τον αντίπαλό του Α. Τσίπρα να υπόσχεται
επαναδιαπραγμάτευση του χρέους, μείωση κάποιον φόρων, και αποκατάσταση
των περικοπών των συντάξεων. «Δεν είναι σαφές» σημειώνει η εφημερίδα,
«πού μπορεί να οδηγήσει μια τέτοια πράξη αμφισβήτησης, εάν οι πιστωτές
στην Ελλάδα θα είναι διατεθειμένοι να αλλάξουν προσέγγιση ή εάν η Ελλάδα
θα μπορούσε ακόμη και να βρεθεί στην πρωτοφανή θέση να αντιμετωπίσει
την έξοδο από την ευρωζώνη, ή ακόμη και από την ΕΕ. Ωστόσο, για πολλούς
Έλληνες που έχουν χάσει τα πάντα, η εξέγερση μπορεί να αποτελεί την
επιλογή που δεν μπορεί να αντισταθούν, έστω και είναι τρομακτική».
Το δημοσίευμα των NYT καταγράφει την απόγνωση τις απόψεις του
οικονομολόγου Μ. Μιτσόπουλου και του Παναγιώτη Λιαργκόβα, σημειώνοντας
τις λανθασμένες προβλέψεις του ΔΝΤ, τα λάθη του προγράμματος, «με τις
αποτυχίες να αφήνουν χιλιάδες έλληνες θυμωμένους και σε αμηχανία με την
ζωή τους σε αποσύνθεση, και την ελίτ να διαφεύγει, ανενόχλητη και μη
φορολογούμενη, σύμφωνα με τους ειδικούς».
«Κοιτώντας στο παρελθόν, το ΔΝΤ παραδέχτηκε τα λάθη που έγιναν,
συμπεριλαμβανομένης και της επιμονής για την αύξηση σε φόρους, αντί να
μειώνει τα έξοδα. Επιπλέον το ΔΝΤ υπερεκτίμησε την ικανότητα της
κυβέρνησης να κάνει τις αλλαγές που ζητήθηκαν –διότι ήταν πολιτικά μη
δημοφιλής και γιατί οι θεσμοί ήταν ασθ8ενέσθεροι από ό,τι κανείς
μπορούσε να καταλάβει. Στα τελευταία 4 χρόνια ζητήθηκαν», συνεχίζουν οι
Times της Νέας Υόρκης, περισσότερες από 800 ενέργειες ετησίων, λένε
έλληνες αξιωματούχοι, ζητώντας εκατοντάδες νέους νόμους, πολλές φορές
που άλλαζαν μέσα σε εβδομάδες ή μέρες».
«Οι ειδικοί λένε ότι ακόμη και τώρα το φοροεισπρακτικό σύστημα δεν
λειτουργεί ενώ έρευνες στην ελληνική ελίτ και στους ξένους μυστικούς
λογαριασμούς ναυάγησαν. Και κάποια μέτρα για την συλλογή φόρων –για
παράδειγμα η δυνατότητα να παίρνουν χρήματα από τραπεζικούς
λογαριασμούς- έχουν οδηγήσει σε σκηνές που περιγράφει ο Κάφκα».
Ακόμα και στον τουρισμό, ένα φωτεινό σημείο για την οικονομία,
αίσθηση της ανακούφισης είναι μικρή. Οι τουρίστες έρχονται με πακέτα
all-inclusive, την ώρα που οι μισθοί των εργαζομένων στον τουρισμό έχουν
μειωθεί δραματικά και πολλοί, όπως καταγράφεται στο δημοσίευμα των ΝΥΤ,
έχουν να πληρωθούν μήνες, αν όχι καθόλου, ενώ υφίσταται κλίμα
τρομοκρατίας.