Χθες τα μεσάνυχτα έληξε η προθεσμία
μέσα στην οποία έπρεπε να έχει βρει η Αργεντινή με ποιον τρόπο θα
αποφύγει μια ακόμη στάση πληρωμών, την όγδοη της ιστορίας της. Η
περιπέτεια που την έχει οδηγήσει εκεί όπου βρίσκεται σήμερα άρχισε το
2001 και βέβαια με τη στάση πληρωμών που κήρυξε τότε η χώρα. Οι
περισσότεροι από τους πιστωτές της δέχτηκαν να ανταλλάξουν τα ομόλογά
τους με άλλους τίτλους στις δύο αναδιαρθρώσεις που έγιναν το 2005 και το
2010. Ορισμένοι πιστωτές, όμως, καθοδηγούμενοι από το ισχυρό hedge fund
NML Capital, πήραν άλλο δρόμο. Αγόρασαν μαζικά τα πάμφθηνα ομόλογα της
Αργεντινής μετά την πτώχευσή της, με σκοπό να κυνηγήσουν την αποπληρωμή
τους στο ακέραιο της ονομαστικής τους αξίας συν τους τόκους με προσφυγές
στα δικαστήρια της Νέας Υόρκης, στης οποίας το δίκαιο υπάγονταν τα
αρχικά ομόλογα.
O «κρυφός» υποθαλάσσιος πλούτος της Κριμαίας και οι ρωσικές
επιδιώξεις. Η απειλή ενεργειακού μπλόκου στην Ουκρανία και οι πιθανές
παρενέργειες για την Ευρώπη. Αναβαθμίζεται η Τουρκία. Ποια στάση πρέπει
να ακολουθήσουν οι Βρυξέλλες. Γράφει ο Κ. Φίλης.
Μία σημαντική διάσταση που υπερβαίνει κατά πολύ την κρίση στην Ουκρανία είναι η ενεργειακή.Εκκινώντας
από την αλλαγή status της Κριμαίας, χωρίς να αποτελεί σημείο αναφοράς
των πρόσφατων εξελίξεων, ο ενεργειακός πλούτος που φέρεται να κατέχουν
τα θαλάσσια σύνορα πέριξ αυτής χρήζει περαιτέρω αξιολόγησης.
Ασφαλώς, το ενδιαφέρον της Μόσχας εστιάζεται στην ναυτική βάση και στη μοναδική ευκαιρία, σύμφωνα με τον Πούτιν, η Ρωσία να «διορθώσει μια ιστορική ανωμαλία». Αν, ωστόσο, αποδειχθεί ότι η περιοχή διαθέτει ποσότητες υδρογονανθράκων, τότε η αξιοποίηση των όποιων ευρημάτων καθίσταται λογική εναλλακτική.Μία επιπλέον παράμετρος, που αφορά στον South Stream, είναι η υποθαλάσσια όδευση του. Μέχρι πρότινος, η Μόσχα είχε επιλέξει τη διέλευση από την τουρκική υφαλοκρηπίδα προκειμένου να παρακάμπτει τα ουκρανικά χωρικά ύδατα. Αυτό συνεπαγόταν μεγαλύτερη απόσταση, κάτι που μπορεί να βελτιωθεί, χωρίς να απαιτείται παράκαμψη καθόλη τη διαδρομή, με την προσχώρηση της Κριμαίας.
Ασφαλώς, το ενδιαφέρον της Μόσχας εστιάζεται στην ναυτική βάση και στη μοναδική ευκαιρία, σύμφωνα με τον Πούτιν, η Ρωσία να «διορθώσει μια ιστορική ανωμαλία». Αν, ωστόσο, αποδειχθεί ότι η περιοχή διαθέτει ποσότητες υδρογονανθράκων, τότε η αξιοποίηση των όποιων ευρημάτων καθίσταται λογική εναλλακτική.Μία επιπλέον παράμετρος, που αφορά στον South Stream, είναι η υποθαλάσσια όδευση του. Μέχρι πρότινος, η Μόσχα είχε επιλέξει τη διέλευση από την τουρκική υφαλοκρηπίδα προκειμένου να παρακάμπτει τα ουκρανικά χωρικά ύδατα. Αυτό συνεπαγόταν μεγαλύτερη απόσταση, κάτι που μπορεί να βελτιωθεί, χωρίς να απαιτείται παράκαμψη καθόλη τη διαδρομή, με την προσχώρηση της Κριμαίας.