Για μία ακόμη φορά ο κ. Ερντογάν έφερε στο προσκήνιο ένα θέμα ικανό να διχάσει την τουρκική κοινωνία, βαθαίνοντας το χάσμα μεταξύ οπαδών του κοσμικού χαρακτήρα του κράτους και φιλο-ισλαμιστικών στοιχείων. Υπογραμμίζοντας τις συντηρητικές του περγαμηνές και μνημονεύοντας ασαφώς «πληροφορίες μυστικών υπηρεσιών» για τα τεκταινόμενα στις φοιτητικές εστίες, ο Ερντογάν εμφανίσθηκε ως προστάτης της τουρκικής οικογένειας.«Εχουμε να κάνουμε με έναν πρωθυπουργό, που θεωρεί καλό να επιβάλει τις ηθικές του θέσεις στα σπίτια μας και να ελέγχει τον ιδιωτικό μας χώρο», έγραφε αρθρογράφος στην αριστερή εφημερίδα Radikal. Με την αναζωπύρωση αυτής της διένεξης, ο Ερντογάν απειλεί να δώσει νέα πνοή στο κύμα διαμαρτυριών κατά της αυταρχικής του διακυβέρνησης, που συγκλόνισε την Τουρκία το περασμένο καλοκαίρι.
Η αντιπαράθεση γύρω από τις φοιτητικές εστίες ξεσπά σε μία στιγμή, κατά την οποία η Αγκυρα φιλοδοξεί να αναθερμάνει τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την Ε.Ε. Η προοπτική αυτή θα απομακρυνθεί, εάν ο Τούρκος πρωθυπουργός επιλέξει τη γραμμή της θρησκευτικής πόλωσης. Ακόμη και ο παραδοσιακός υποστηρικτής του Ερντογάν, ο ιεροκήρυκας Φετουλάχ Γκιουλέν, φέρεται να διστάζει να στηρίξει τον Ερντογάν σε μελλοντική εκλογική αναμέτρηση. Αν, πάλι, ο κ. Ερντογάν επιλέξει να εκλεγεί στην προεδρία το ερχόμενο έτος, το ερώτημα του ποιος θα τον αντικαταστήσει, θα τεθεί με επίταση. Ορισμένοι αναλυτές βλέπουν «κίνηση Πούτιν-Μεντβέντεφ», με τον Ερντογάν να ανταλλάσσει θώκους με τον σημερινό πρόεδρο Γκιουλ. Η πόλωση του εκλογικού σώματος -όπως με την υπόθεση των φοιτητικών εστιών- αποτελεί, όμως, δοκιμασμένη τακτική του Ερντογάν, με Τούρκους αναλυτές να τη συγκρίνουν με αυτή του αρχιτέκτονα των εκλογικών θριάμβων του προέδρου Μπους του νεώτερου, Καρλ Ρόουβ.
http://news.kathimerini.gr/