10 Νοεμβρίου 2013

Το ταξίδι Τσίπρα στις ΗΠΑ, οι Γερμανοί και το ευρώ

Νέα επίσκεψη του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ τον ερχόμενο Μάρτιο. Θα μιλήσει στο Κέντρο Στρατηγικών και Διεθνών Σπουδών
«Συμμάχους» και «ιδέες» αναζήτησε στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού ο Αλέξης Τσίπρας στο διήμερο συνέδριο του Πανεπιστημίου και της Σχολής Διεθνών Σχέσεων «LBJ» στο Οστιν του Τέξας. Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ο οποίος βρέθηκε δεύτερη φορά επί αμερικανικουύ εδάφους μέσα σε διάστημα 11 μηνών, προγραμματίζει νέα επίσκεψη στην Ουάσιγκτον τον Μάρτιο του 2014 μετά την επίσημη πρόσκληση που δέχθηκε να μιλήσει στο γνωστό Κέντρο Στρατηγικών και Διεθνών Σπουδών (CSIS).Επιδίωξη του επιτελείου Τσίπρα το τελευταίο διάστημα είναι να δημιουργηθεί ένα δίκτυο προσωπικοτήτων, διαμορφωτών της κοινής γνώμης, ακαδημαϊκών και οικονομολόγων για να διεθνοποιήσουν το ελληνικό πρόβλημα και να υποστηρίξουν επικοινωνιακά τις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ πριν κληθεί να αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας και διαπραγματευτεί το μέλλον της με τους δανειστές.

Προς αυτή την κατεύθυνση, οι συμμετοχές στο διήμερο συνέδριο, κατά το περιβάλλον του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, είχε η κάθε μια και τη δική της σημειολογική αξία. Στο πάνελ του συνεδρίου, που οργάνωσαν οι οικονομολόγοι Τζέιμς Γκαλμπρέιθ και Γιάννης Βαρουφάκης, ήταν η Μόνικα Φρασόνι, συμπρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας Πρασίνων στο Ευρωκοινοβούλιο, ο Ρίτσαρντ Πάρκερ, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ και φίλος του πρώην πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου, ο Λάντον Τόμας, γνωστός δημοσιογράφος των «Νιου Γιορκ Τάιμς» που κατά καιρούς «πυροβολεί» με καυστικά ρεπορτάζ του για την ελληνική κρίση, ο Νόρμαν Μπίρνμπαουμ, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Τζορτζτάουν, ο Ιβ Λετέρμ, αναπληρωτής γενικός γραμματέας του ΟΟΣΑ κ.ά.

Αν και για εσωτερική κατανάλωση, την προσοχή των ελληνικών ΜΜΕ στις τοποθετήσεις Τσίπρα προσέλκυσαν περισσότερο οι ισχυρές διαβεβαιώσεις που έδωσε -και πάλι- για παραμονή της χώρας στο ευρώ στην ομιλία του με θέμα «Οι εναλλακτικές λύσεις για την Ελλάδα». Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ στη δεύτερη ομιλία του με θέμα «Συμβουλές σε μια μελλοντική κυβέρνηση» αφιέρωσε -όχι τυχαία- σημαντικό μέρος στην πρόσφατη έκθεση του υπουργείου Οικονομικών των ΗΠΑ στέλνοντας μήνυμα στον αμερικανικό παράγοντα.

Η έκθεση («The Report to Congress on International Economic and Exchange Rate Policies») ασκούσε δριμεία κριτική στη Γερμανία ότι με την εμμονή της σε μια πολιτική στήριξης των εξαγωγών δυσχεραίνει την κατάσταση των προβληματικών χωρών της Ε.Ε. και εξάγει την ύφεση στην Ευρωζώνη και στον υπόλοιπο κόσμο. Μέσω της έκθεσης, οι ΗΠΑ επαναφέρουν τις πιέσεις τους κατά της Γερμανίας που συνεχίζει να παράγει περισσότερα προϊόντα από αυτά που καταναλώνονται εντός των συνόρων της, σε έναν αθέμιτο ανταγωνισμό με τις αδύναμες οικονομίες της Ευρώπης, όπως την Ισπανία, την Πορτογαλία και την Ελλάδα.

Η Ουάσιγκτον ανησυχεί για ενδεχόμενη αναζωπύρωση της κρίσης, η Γερμανία ωστόσο έχει αντισταθεί σε πολιτικές που υπεραμύνονται της αύξησης των μισθών ή μεγαλύτερων ελλειμμάτων ώστε να ενισχυθεί η ζήτηση.
 
«Στις ΗΠΑ, υπάρχει μια παγιωμένη άποψη μεταξύ Δημοκρατών και Ρεπουμπλικανών, ότι η γερμανική πολιτική έτσι όπως επιβάλλεται είναι αποσταθεροποιητική όχι μόνο για την Ευρωζώνη αλλά και για τον υπόλοιπο κόσμο», υποστηρίζει στην «Κ.Ε.» ο οικονομολόγος Γιάννης Βαρουφάκης. «Νομίζω για έναν ηγέτη, όπως ο κ. Τσίπρας, που κάποια στιγμή θα αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας και θα βρεθεί ενώπιον δύσκολων καταστάσεων, η επαφή με την αμερικανική πλευρά έχει την αξία της».

Σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ.Ε.», ο Αλέξης Τσίπρας αποδέχθηκε πρόταση να μιλήσει στο Κέντρο Στρατηγικών και Διεθνών Μελετών (CSIS). Η τρίτη επίσκεψη του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ μέσα σε ένα χρόνο στις ΗΠΑ προγραμματίζεται για τον ερχόμενο Μάρτιο. Το CSIS ήταν στην ατζέντα των συναντήσεων του Α. Τσίπρα στην πρώτη επίσκεψη τον περασμένο Ιανουάριο στην αμερικανική πρωτεύουσα, όταν και μίλησε στο Ινστιτούτο Brookings. Αποστολή του CSIS είναι «η προώθηση της παγκόσμιας ασφάλειας και ευημερίας, προτείνοντας διορατική στρατηγική και λύσεις πολιτικής στους διαμορφωτές των αποφάσεων», ενώ «παρέχει στρατηγικές κατευθύνσεις και επιλογές πολιτικής σε διαμορφωτές λήψης αποφάσεων σε κυβερνητικές θέσεις, διεθνείς οργανισμούς, στον ιδιωτικό τομέα και στην κοινωνία των πολιτών».