Μόνη εξαίρεση, στη ρητορική, η Ιταλία όπου, εάν θέλαμε να συνοψίσουμε τις απειλές για αποχώρηση από την Ευρωζώνη με τον Γκρίλο να παίρνει τη σκυτάλη από τον Καβαλιέρε, θα μπορούσαμε να πούμε ότι στη Ρώμη θέλουν την περιουσία τους να αποτιμάται σε ευρώ και ταυτόχρονα τη λιρέτα για να αυξήσουν τις εξαγωγές τους!
Σε αντίθεση με την πυρηνική αντιπαράθεση του Ψυχρού Πολέμου η ισορροπία του τρόμου στην Ευρωζώνη είναι εύθραυστη: η αυστηρή συνέχιση της δημοσιονομικής προσαρμογής που έχει επιβάλει η Γερμανία σε συνδυασμό με τη συνεχιζόμενη ανατίμηση του ευρώ παρατείνουν και βαθαίνουν την κρίση στο σύνολο του ευρωπαϊκού Νότου.
Η απλούστευση είναι αναγκαία για να φωτίσουμε το αυτονόητο. Αν η αποπομπή μιας χώρας από την Ευρωζώνη είχε διαχειρίσιμο κόστος, η Μέρκελ δεν θα είχε διστάσει να προχωρήσει σε μια επίδειξη αποφασιστικότητας και παραδειγματισμού των υπόλοιπων απροσάρμοστων.
Αντίστοιχα αν η εθελούσια έξοδος από την Ευρωζώνη σήμαινε άμεσα και απτά αποτελέσματα ως προς τη βελτίωση της καθημερινότητας, να είμαστε σίγουροι ότι τα παραδοσιακά κόμματα εξουσίας θα διαγκωνίζονταν σε όλες τις χώρες του Νότου να την υιοθετήσουν σε μια κίνηση αυτοσυντήρησης και αυτοπροστασίας των κλυδωνιζόμενων πολιτικών συστημάτων των χωρών τους.
Οταν το κόστος του σημερινού στάτους κβο προβάλλει ως ισοδύναμο ή, ακόμη χειρότερα, μεγαλύτερο από αυτό της αποχώρησης-αποπομπής, τότε η ισορροπία του τρόμου θα δοκιμασθεί σκληρά. -ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΠΟΠΟΥΛΟΣ