Σε
οικονομικό συνέδριο στο Πανεπιστήμιο του Οστιν στο Τέξας, με θέμα την
Ευρωζώνη, ο κ. Τσίπρας με την ομιλία του κατέστησε σαφές ότι «η Ελλάδα
δεν θα εξέλθει εθελοντικά από την Ευρωζώνη» και ότι μια έξοδος από το
ευρώ δεν θα ωφελήσει κανέναν, ενώ οι άμεσες εναλλακτικές λύσεις είναι
χειρότερες...Ολα αυτά βέβαια δεν έχουν καμία
σχέση με παλαιότερες θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ του τύπου το «ευρώ δεν είναι
φετίχ» ή ότι «το θέμα δεν είναι η παραμονή στο ευρώ αλλά η αντιμετώπιση
της λιτότητας» κ.λπ. Ομως η νέα τοποθέτηση του κ. Τσίπρα στο
Πανεπιστήμιο του Οστιν συνιστά μια θετική και ενδιαφέρουσα εξέλιξη.
Το ίδιο ενδιαφέρουσα είναι και η τοποθέτηση του κ. Γλέζου ότι «δεν είμαστε πειστικοί στο πού θα βρεθούν τα λεφτά» για να γίνουν όσα υπόσχεται ο ΣΥΡΙΖΑ.Οπως επίσης και του κ. Δραγασάκη για το «μικρό καλάθι» που πρέπει να κρατά ο ΣΥΡΙΖΑ. Πάντως, η πανσπερμία αντιφατικών τοποθετήσεων στελεχών ή και της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ είναι δυστυχώς μια πραγματικότητα.
Οι προγραμματικές ασάφειες, ή οι δογματικές επιλογές (λ.χ. ως προς ορισμένες επανακρατικοποιήσεις) είναι μια δεύτερη πολιτική αδυναμία. Ενώ η κατ' επιλογήν στάση του κατά καιρούς σε θέματα βίας «θολώνει» την πολιτική εικόνα του καθώς επιπλέον «μπλέκει» την «κινηματική πολιτική» με πρακτικές υποτίμησης των ευρύτερων κοινωνικών αναγκών.
Η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ εξακολουθεί να έχει τα χαρακτηριστικά του «εκκρεμούς», καθώς απευθύνεται σε εσωκομματικά κυρίως ακροατήρια, πολύ «διαφορετικών ταχυτήτων», προσπαθώντας να τα συμπεριλάβει όλα.Εάν όμως θέλει να επιδιώξει μια σαφή εκλογική νίκη, η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ είναι υποχρεωμένη να κάνει μια ρεαλιστική στροφή με βάση τα δεδομένα (ελληνικά - ευρωπαϊκά) και το μέγεθος της κρίσης.
Δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις για μία «κλασικού τύπου» αριστερή κυβερνητική λύση, πέρα του ότι αμφιβάλλουμε αν είναι βιώσιμη με τις συνήθεις «κλασικές - δογματικές συνταγές της» σ' ένα ευρωπαϊκό περιβάλλον. Αυτό, σε τελευταία ανάλυση, σημαίνει κι άλλες «αναθεωρήσεις» σε συνδυασμό με αξιόπιστες πολιτικές συμμαχιών... ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ
Το ίδιο ενδιαφέρουσα είναι και η τοποθέτηση του κ. Γλέζου ότι «δεν είμαστε πειστικοί στο πού θα βρεθούν τα λεφτά» για να γίνουν όσα υπόσχεται ο ΣΥΡΙΖΑ.Οπως επίσης και του κ. Δραγασάκη για το «μικρό καλάθι» που πρέπει να κρατά ο ΣΥΡΙΖΑ. Πάντως, η πανσπερμία αντιφατικών τοποθετήσεων στελεχών ή και της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ είναι δυστυχώς μια πραγματικότητα.
Οι προγραμματικές ασάφειες, ή οι δογματικές επιλογές (λ.χ. ως προς ορισμένες επανακρατικοποιήσεις) είναι μια δεύτερη πολιτική αδυναμία. Ενώ η κατ' επιλογήν στάση του κατά καιρούς σε θέματα βίας «θολώνει» την πολιτική εικόνα του καθώς επιπλέον «μπλέκει» την «κινηματική πολιτική» με πρακτικές υποτίμησης των ευρύτερων κοινωνικών αναγκών.
Η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ εξακολουθεί να έχει τα χαρακτηριστικά του «εκκρεμούς», καθώς απευθύνεται σε εσωκομματικά κυρίως ακροατήρια, πολύ «διαφορετικών ταχυτήτων», προσπαθώντας να τα συμπεριλάβει όλα.Εάν όμως θέλει να επιδιώξει μια σαφή εκλογική νίκη, η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ είναι υποχρεωμένη να κάνει μια ρεαλιστική στροφή με βάση τα δεδομένα (ελληνικά - ευρωπαϊκά) και το μέγεθος της κρίσης.
Δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις για μία «κλασικού τύπου» αριστερή κυβερνητική λύση, πέρα του ότι αμφιβάλλουμε αν είναι βιώσιμη με τις συνήθεις «κλασικές - δογματικές συνταγές της» σ' ένα ευρωπαϊκό περιβάλλον. Αυτό, σε τελευταία ανάλυση, σημαίνει κι άλλες «αναθεωρήσεις» σε συνδυασμό με αξιόπιστες πολιτικές συμμαχιών... ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ