Αλλά λέγοντας Δημοκρατία, εννοούν τον ήπιας, κοινοβουλευτικής μορφής ολοκληρωτισμό, που ακολουθεί τις περιόδους στις οποίες κορυφώνεται ο, χωρίς προσχήματα, ολοκληρωτισμός. Οι Ιταλοί και οι Γερμανοί ήταν Ευρωπαίοι, όπως και οι λαοί που πολέμησαν μαζί τους: Αυστριακοί, Φινλανδοί, Ούγγροι, Ρουμάνοι, Βούλγαροι, Κροάτες, Σλοβάκοι, ενώ τους στήριξαν: Ολλανδοί, Βέλγοι, Δανοί, Λιθουανοί, Λετονοί, Ουκρανοί, Εσθονοί.
Ο ιστορικός Χάγκεν Φλάισερ σε συνέντευξή του πέρυσι παρουσίασε ένα ανατριχιαστικό στοιχείο: Η Δανία είχε στον πόλεμο 6.000 νεκρούς. Η Ελλάδα, με τα θύματα του Εμφυλίου, απότοκο του πολέμου, 700.000. Ανατριχιαστικό δεν είναι ο μικρός αριθμός των Δανών θυμάτων, αλλά η ακόλουθη διευκρίνιση του Φλάισερ: από τους 6.000 Δανούς νεκρούς, οι 3.000 έπεσαν φορώντας ναζιστική στολή! Πολέμησαν με τους ναζί!Κάποιες απ' αυτές τις χώρες (Φινλανδία, χώρες Βαλτικής) είχαν σοβαρότατους λόγους να εναντιωθούν στη Σοβιετική Ενωση και συμμάχησαν με τους χιτλερικούς, ήξεραν με ποιους συμπολεμούσαν και το αποδέχθηκαν. Τα δυσώδη διεθνή Ες Ες από ποια έθνη στελεχώνονταν; Ποια έκπληξη λοιπόν που οι Φινλανδοί είναι από τους πιο επιθετικούς «εταίρους» κατά της Ελλάδας (προ 20ετίας τους είχαμε δανείσει μάλιστα) και οι Δανοί οι πιο ευτυχισμένοι Ευρωπαίοι, ενώ οι Ελληνες οι πιο δυστυχισμένοι (δημοσίευση, 29-10-13);
Πριν από τη διαβόητη χιτλερική «νύχτα των κρυστάλλων» κατά των Εβραίων, υπήρξε η «νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου» και οι γαλλικοί θρησκευτικοί πόλεμοι, πριν από τα χιτλερικά στρατόπεδα συγκέντρωσης υπήρξαν τα εβραϊκά γκέτο σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, οι καμπάνες στο Σικελικό Εσπερινό σκορπούσαν το θάνατο, τα θύματα στο μακροβιότερο πόλεμο, τον Εκατονταετή (ακριβέστερα, εκατόν δεκαέξι), ήταν αμέτρητα.
Διαπαιδαγωγούνται δημοκρατικά οι Ευρωπαίοι όταν τα «μουσεία» τους είναι γεμάτα από κάθε είδους κλεμμένες αρχαιότητες, ελληνικές οι περισσότερες βέβαια, κι εκείνοι θεωρούν φυσικό δικαίωμά τους και να κλέβουν τους άλλους λαούς και να εκθέτουν τα κλοπιμαία, σε ό,τι έπρεπε να ονομάζεται Εκθετήρια Κλοπιμαίων και όχι να δυσφημούν τα Μουσεία.
Από πού ν' αρχίσουμε και πού να τελειώσουμε. Λίγο ακόμη μεθυστικό άρωμα ευρωπαϊκής δημοκρατικότητας: κατακτήσεις-αποικίες σε όλη τη γη με εκατομμύρια σφαγιασθέντες ντόπιους (κάποιοι εξ αυτών τους υποδέχθηκαν ως «αδελφούς»), λαιμητόμοι και διαμελισμοί σε πλατείες με αφιονισμένους Ευρωπαίους να πληρώνουν για να πιουν το αίμα των λαιμοτομηθέντων, αφανισμός των αφρικανικών πληθυσμών και μεταφορά εκατομμυρίων μαύρων στην Αμερική, όπου τους χρησιμοποιούσαν όχι ως δούλους αλλά ως αναλώσιμα άψυχα υποζύγια, και ο περίφημος Ανώνυμος Ελληνας της Ελληνικής Νομαρχίας γράφει, το 1806, ένα συγκλονιστικό κατηγορώ εναντίον τους (παράγραφος 159, σημείωση β'), όπως και ο Ισπανός καρδινάλιος Βαρθολομαίος ντε Λας Κάσας: «Συνοπτική έκθεσις περί της καταστροφής των Δυτικών Ινδιών».
Ο κατάλογος των εγκλημάτων των λευκών Ευρωπαίων χριστιανών απαιτεί το χώρο ολόκληρης της «Ελευθεροτυπίας», και πάλι ελλιπής θα είναι. Με τους Κου-Κλουξ-Κλαν, τις σφαγές Αβορίγινων και Τασμανών, φτάνουμε στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν, όπου εξολοθρεύουν δύο λαούς, προπομποί τους δε στο Αφγανιστάν ήταν οι ένδοξοι Σοβιετικοί διεθνιστές - ειδικό κεφάλαιο του ευρωπαϊκού ολοκληρωτισμού. Εκπλήσσει όμως εσχάτως και η έκπληξη για τις υποκλοπές των ΗΠΑ. Είναι ιλαροτραγικό: οι σοβαροί, υπεύθυνοι, μορφωμένοι και εκπληττόμενοι Ευρωπαίοι αγνοούν τη συμφωνία του 1948, ονόματι: «UKUSA» (United Kingdom-United States of America), συμφωνία των πέντε αγγλοσαξονικών κρατών για παρακολούθηση όλων των συνδιαλέξεων του πλανήτη; Δεν κοροϊδεύουν απλώς, μας περιφρονούν προκλητικά όλους.
Εν κατακλείδι, η Ευρώπη, με τις θαυμαστές εξαιρέσεις, ήταν, είναι και θα είναι πάντα, θέσει, ολοκληρωτική -όχι δημοκρατική. Δεν έχει προτείνει τόσους αιώνες ούτε ένα θεμελιωδώς δημοκρατικό σύστημα. Αυτήν καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε διαχρονικώς, κι αν δεν το συνειδητοποιήσουμε, κακό του κεφαλιού μας.
Και κάτι προσωπικό, κατ' απόλυτη εξαίρεση: Αναφερόμενος στη σχετική συμφωνία και στα κλοπιμαία, αποκαλεί τους Αγγλοσάξονες «Ουκούζα» και το «μουσείο» τους Βρετανικό «Εκθετήριο Κλοπιμαίων» ο ήρωάς μου Εύσθενος στο μυθιστόρημά μου «Λάλον Υδωρ», το οποίο ένιοι ένοχοι, και αγράμματοι, έκριναν εξ ιδίων, πλαστογραφώντας και συκοφαντώντας. Ο διασυρμός τους θα είναι ατελεύτητος.*Συγγραφέας http://www.enet.gr/
