Το Κουρδικό ζήτημα συνδέεται άμεσα και με τους ενεργειακούς σχεδιασμούς, με την τουρκική αστική τάξη να προσπαθεί εδώ και καιρό να το διευθετήσει γιατί επηρεάζει άμεσα και πολυεπίπεδα τη σταθερότητα της χώρας και δυσκολεύει την προσπάθεια των τουρκικών μονοπωλίων να μπουν πιο αποφασιστικά στο παιχνίδι των ανταγωνισμών στην ευρύτερη περιοχή.
Προσπάθεια για συμμαχίες στην περιοχή
Την
Πέμπτη, επίσκεψη στην Τουρκία πραγματοποίησε ο πρωθυπουργός της
αυτόνομης περιοχής του Κουρδιστάν, στο βόρειο Ιράκ, Νετσιρβάν Μπαρζανί, ο
οποίος συναντήθηκε με τον Τούρκο πρωθυπουργό, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, με
ευρεία ατζέντα που αφορούσε τόσο την ενίσχυση των τουρκικών επενδύσεων
στην περιοχή, το σχέδιο μεταφοράς αργού πετρελαίου από το βόρειο Ιράκ
στις διεθνείς αγορές, μέσω Τουρκίας και «αναπτυξιακό πρόγραμμα» που θα
χρηματοδοτηθεί από τα έσοδα που θα προκύψουν.Η τουρκική αστική τάξη μέσω της σημερινής κυβέρνησης προσεγγίζει άμεσα τη διοίκηση της αυτόνομης περιοχής του Βορείου Ιράκ με αιχμή τα κοιτάσματα πετρελαίου του Κιρκούκ, καθώς η διοχέτευση τους μέσω τουρκικών αγωγών, ισχυροποιεί σημαντικά τη θέση της στον ενεργειακό χάρτη. Μετά και τις συναντήσεις του Ν. Μπαρζανί στην Τουρκία, ο εκπρόσωπος της αυτόνομης διοίκησης του βορείου Ιράκ, Σεφίν Ντιζάι, δήλωσε ότι επιθυμία του είναι να προωθήσει τις εξαγωγές πετρελαίου της περιοχής μέσω Τουρκίας. Αξιολογώντας και τη συνάντηση Μπαρζανί - Ερντογάν ανέφερε ότι ο αγωγός θα τεθεί σύντομα σε λειτουργία κάνοντας λόγο για ιδιαίτερα επιτυχημένες επαφές μεταξύ των δύο κυβερνήσεων.
Η Αγκυρα αξιοποιεί στο έπακρο τις σχέσεις με την κυβέρνηση της αυτόνομης περιοχής τόσο για την ενέργεια, όσο και για τα θέματα που αντιμετωπίζει με το ΡΚΚ, καθώς οι οικονομικές και ενεργειακές συμφωνίες που κλείνει με το βόρειο Ιράκ και η συνεχιζόμενη αύξηση των τουρκικών επενδύσεων στην περιοχή, δημιουργούν ένα αρνητικό περιβάλλον για τους Κούρδους ενόπλους.
Είναι χαρακτηριστικό ότι μετά την έκκληση για εκεχειρία και αποχώρηση στο Βόρειο Ιράκ, των Κούρδων ενόπλων, που απηύθυνε στις 21 Μαρτίου, τη μέρα του Νεβρόζ (κουρδική Πρωτοχρονιά), ο φυλακισμένος ηγέτης του ΡΚΚ, Αμπντουλάχ Οτσαλάν, υπήρξε δυσπραγία εκ μέρους της αυτόνομης κυβέρνησης του Β. Ιρακ να τους δεχτεί στο έδαφος της, καθώς και αντιδράσεις και εκ μέρους της κεντρικής κυβέρνησης του Ιράκ.
Σε αυτό το πλαίσιο η Αγκυρα επιχείρησε να προχωρήσει κάποια έργα στις κουρδικές επαρχίες στην επικράτειά της, στις πλέον φτωχές και υποβαθμισμένες της χώρας. Ωστόσο, οι συνομιλίες και οι ενέργειες για την προώθηση των μέτρων που θα καταστήσουν αμοιβαία αποδεκτή την αίσια έκβαση της ειρηνευτικής διαδικασίας ΡΚΚ - Τουρκίας, έχουν παγώσει, μετά το Μάρτη, προκαλώντας έντονες αντιδράσεις στο κουρδικό στρατόπεδο. Το ΡΚΚ έχει προειδοποιήσει επανειλημμένα ότι απαιτεί να γίνουν άμεσες ενέργειες προς τη συγκεκριμένη κατεύθυνση ώστε να μην προχωρήσει σε επανέναρξη του ενόπλου αγώνα, δεδομένου ότι τα μέτρα που ανακοίνωσε ο Τούρκος πρωθυπουργός τον περασμένο μήνα -τα οποία προωθούνται στο πλαίσιο του «εκδημοκρατισμού της χώρας»- χαρακτηρίστηκαν τουλάχιστον ανεπαρκή από τους Κούρδους, που περίμεναν ουσιαστικές αλλαγές, όσον αφορά την αναγνώριση των δικαιωμάτων τους και προώθηση επίλυσης των αιτημάτων τους για σεβασμό των εθνοτικών χαρακτηριστικών τους.
Παράλληλα, οι υπαρκτοί φόβοι της Τουρκίας για το ενδεχόμενο διεκδίκησης ενός ανεξάρτητου Κουρδιστάν, ενισχύονται και από τις εξελίξεις στη Συρία, όπου από το καλοκαίρι πραγματοποιούνται συγκρούσεις κοντά στη μεθόριο των δύο χωρών, ανάμεσα σε ένοπλους των πολιτοφυλακών που διατηρεί στην περιοχή η Δημοκρατική Ενωση Κουρδιστάν (PYD) και σε ένοπλους μισθοφόρους ισλαμιστικών ακραίων οργανώσεων, όπως είναι το «Μέτωπο αλ Νούσρα» και το «Ισλαμικό κράτος στο Ιράκ και στο Λεβάντε» και πρόσφατα αναζωπυρώθηκαν. Στις περιοχές της Συρίας όπου κυριαρχούν οι Κούρδοι, όπως το Χασάκε, επίσης υπάρχουν σημαντικά πετρελαϊκά κοιτάσματα, με την Τουρκία να βλέπει την απειλή εναντίον της να ισχυροποιείται.
Στο Κουρδικό προστίθενται και τα άλλα εσωτερικά ζητήματα για την τουρκική κυβέρνηση του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ), που βρίσκεται αντιμέτωπη από το καλοκαίρι με τις λαϊκές διαμαρτυρίες εν μέσω και έντονων ενδοαστικών αντιθέσεων, από ένα «μωσαϊκό» διαδηλωτών ενάντια στην κρατική καταστολή. Ταυτόχρονα, η μείωση των ρυθμών ανάπτυξης, η υπερχρέωση των λαϊκών νοικοκυριών, η ανεργία, η στάση της αστικής τάξης στις εξελίξεις στη Συρία, είναι αιτίες λαϊκής οργής, ενώ το ΚΚ Τουρκίας που συμμετέχει ενεργά στο λαϊκό κίνημα καλεί σε βαθύτερη πολιτικοποίηση του αγώνα και σύγκρουση με το καπιταλιστικό εκμεταλλευτικό σύστημα.
http://www2.rizospastis.gr/story.do?id=7684316&publDate=3/11/2013
