Στην Ουάσιγκτον, εν τω μεταξύ, πύκνωναν οι ανησυχίες για το ραγδαία εξαπλούμενο νεοναζιστικό πολιτικό τοπίο στην Ελλάδα. Κατόπιν ασφυκτικών αμερικανικών πιέσεων, που απηχούσαν και πλείστες ευρωπαϊκές φωνές, πρωτίστως προερχόμενες από εβραϊκούς κύκλους, η ελληνική κυβέρνηση «στριμώχθηκε» για να προχωρήσει στην εξάρθρωση της Χρυσής Αυγής.
Αυτή τη φορά, προ της νέας αφίξεως του πρωθυπουργού στην αμερικανική πρωτεύουσα, κατέστη αναγκαία η έμπρακτη απόδειξη της κυβέρνησής του πως δρα αποφασιστικά εναντίον του ανερχόμενου νεοναζιστικού φαινομένου. Τα εύσημα που συνέλεξε ευρέως ο κ. Σαμαράς για τη «συντριβή» της Χρυσής Αυγής αποδεικνύουν του λόγου το αληθές. Ανακούφιση και στο Λευκό Οίκο διά στόματος του αντιπροέδρου Μπάιντεν.
Η δεύτερη επίσκεψη του Ελληνα πρωθυπουργού στην Ουάσιγκτον, δύο μήνες μετά την πρώτη, σαφώς σχετιζόμενη και σε συνέχεια εκείνης, ήλθε να δέσει σφιχτά τη χώρα στην τροχιά των αμερικανικών γεωπολιτικών επιδιώξεων: αφ' ενός για τη διασφάλιση της αμερικανικής παρουσίας στα ενεργειακά της ανατολικής Μεσογείου, σ' ένα κρίσιμο κομμάτι τού υπό διαμόρφωση παγκόσμιου γεωπολιτικού ενεργειακού χάρτη και αφ' ετέρου για την παγίωση -συναφών με τα ενεργειακά- ζητημάτων ασφαλείας και σταθερότητας στην περιοχή.
Είναι χαρακτηριστικό ότι στην πλέον σημαντική συνάντηση του πρωθυπουργού στην Ουάσιγκτον, με τον αντιπρόεδρο Μπάιντεν, κυριάρχησαν στην ατζέντα τα μέσω του τριγωνικού ενεργειακού άξονα Ελλάδας, Κύπρου και Ισραήλ εξυπηρετούμενα αμερικανικά συμφέροντα.Ανάλογη βαρύτητα στα ενεργειακά φέρεται να δόθηκε και κατά τις κλειστές συνομιλίες του πρωθυπουργού στη Γερουσία την περασμένη Τρίτη το βράδυ.
Εξ όσων προκύπτουν, από τις δυο πλευρές, δόθηκε έμφαση σε ζητήματα ασφαλείας και σταθερότητας στην περιοχή, σε συνάφεια με τα ενεργειακά της ανατολικής Μεσογείου.Κατά το από μακρού υφιστάμενο σκεπτικό του αμερικανικού Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας (NSC), ως ασφάλεια και σταθερότητα στην περιοχή νοείται η -παγίως επιδιωκόμενη και μεθοδευόμενη- σύσταση ενός κρίσιμου τριγωνικού υποσυστήματος ασφάλειας, με την ενσωμάτωση σε αυτό των τριών συμμάχων της Ουάσιγκτον, του Ισραήλ, της Τουρκίας και της Ελλάδας.
Στο βωμό του συγκεκριμένου στόχου, εφαρμογής και λειτουργίας τού εν λόγω υποσυστήματος, ετέθη τώρα σε νέα βάση μεθόδευσης το «κλείσιμο» του Κυπριακού, μακράν του ΟΗΕ, μέσω της τετραμερούς διάσκεψης -καθ' υπαγόρευσιν της Ουάσιγκτον και με «φορέα» τον Κύπριο πρόεδρο Αναστασιάδη. Ηταν (άλλο ένα) προαπαιτούμενο για να τεθούν σε κίνηση οι μηχανές...
Η συγκεκριμένη «αναγκαία» εξέλιξη εκ των πραγμάτων οδηγεί σε πεδία εγκλωβισμού την ελληνική εξωτερική πολιτική λόγω των αναγκαστικών... «μεταρρυθμίσεων» που θα κάνει ο Αμερικανός «ανάδοχος», ο οποίος μέσα από τις τριγωνικές αυτές σχέσεις -ενέργειας και ασφάλειας- θα 'χει την ευχέρεια να «ρεγουλάρει» κατά τις δικές του προδιαγραφές συμφερόντων τις ελληνικές κινήσεις και τους χειρισμούς.Ετσι, ζητήματα που επί σαράντα και πλέον χρόνια παρέμεναν παγωμένα στις ελληνοτουρκικές σχέσεις βρίσκονται τώρα καθ' οδόν για «διευθέτησή» τους, με μεθοδευόμενη αλλαγή του στάτους κβο στο Αιγαίο.
Εννοείται πως προτεραιότητα στην ατζέντα έχουν ζητήματα ενεργειακής συνεργασίας. Εκ των πραγμάτων, η ανομολόγητη, αλλά πάντα αιωρούμενη και συζητούμενη κατά καιρούς παρασκηνιακά, συνεκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών του Αιγαίου μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας μπαίνει στο κάδρο των επιταχυνόμενων αμερικανικών επιδιώξεων. Και, συναφώς, σε βάθος χρόνου βαίνει προς ρύθμιση, υπό μορφή πακέτου και συμψηφιστικά, το σύνολο των ελληνοτουρκικών εκκρεμοτήτων.
Με δεδομένη τη σύγκλιση του αμερικανικού κατεστημένου στην εκπεφρασμένη άποψη πως η Τουρκία αποτελεί τον πλέον κρίσιμο παράγοντα στα ενεργειακά συμφέροντα της Ουάσιγκτον έναντι της Μόσχας (σ.σ. επικοινωνίες της πρώην ΥΠ.ΕΞ. Κλίντον με τον Ρεπουμπλικανό γερουσιαστή Μακέιν), εύκολα συνάγεται από τις εξελίξεις πως σε ζητήματα ασφάλειας στην περιοχή η Ελλάδα προορίζεται να παίξει «δεύτερο βιολί» στην Τουρκία.Η έτερη παράμετρος της δεύτερης αυτής επίσκεψης του Ελληνα πρωθυπουργού είχε να κάνει με τις αυξανόμενες εξάρσεις νεοναζιστικών φαινομένων.
Λέγεται πως το τελευταίο διάστημα υπήρξαν παραστάσεις και ανοικτές παρεμβάσεις κυβερνητικών και μη παραγόντων της Ουάσιγκτον προς την Αθήνα για «εκλαμβανόμενη ανεκτική συμπεριφορά» της Χρυσής Αυγής. Επί πλέον, κατά τους γνωρίζοντες, υπήρξε εκ μέρους τους συστηματική καταγραφή συγκεκριμένων δράσεων της οργάνωσης.Εκείνο που φάνηκε να έχουν συλλάβει οι
προσλαμβάνουσες παραγόντων της από δω πλευράς του Ατλαντικού ήταν το «φλερτ» κύκλων της συντηρητικής παράταξης με ακραία αλλά... «νομιμόφρονα», υποτίθεται, στοιχεία της άκρας Δεξιάς, για πιθανές μελλοντικές συνεργασίες. Οι διακρίσεις περί «καλής» και «κακής» Χρυσής Αυγής που υιοθετήθηκαν από ορισμένους και, συνεπακόλουθα, ερμηνευθείσες ως εκκολαπτόμενες μεθοδεύσεις συνεργασίας με την πρώτη, όχι μόνον δεν πέρασαν απαρατήρητες σε κύκλους της Ουάσιγκτον, αλλά ήγειραν και πλείστα όσα ερωτηματικά για τις προθέσεις παραγόντων του ευρύτερου πρωθυπουργικού περιβάλλοντος.
Επί του προκειμένου, ερμήνευσαν τις εξελίξεις ως μια προσπάθεια δεξιάς και ακροδεξιάς προσέγγισης ανάλογη με την παρατηρούμενη και σε λοιπές ευρωπαϊκές χώρες, όπου κεντροδεξιές παρατάξεις συνασπίζονται με την άκρα Δεξιά για το σχηματισμό κυβερνήσεων, με πλέον ενδεικτική εκείνη της Νορβηγίας.
Βέβαια, η περίπτωση της Χρυσής Αυγής δεν έχει ευρωπαϊκό προηγούμενο και, όπως ήταν φυσικό, προκάλεσε έντονες υπερατλαντικές αντιδράσεις, που μετατράπηκαν σε ασφυκτικές πιέσεις και που, εν τέλει, δεν μπορούσαν πλέον ν' αγνοηθούν από την Αθήνα. Η κυβέρνηση Σαμαρά έπρεπε να δράσει προ της αφίξεως του πρωθυπουργού στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ηταν εκ των ων ουκ άνευ...
dpdimas29@gmail.com
