Την προηγούμενη εβδομάδα αναφερθήκαμε στους παράγοντες που
«ρίχνουν νερό στον μύλο» της Χ.Α. και επικεντρωθήκαμε σε τρεις, στον μη
εντοπισμό των υπευθύνων που οδήγησαν σκόπιμα την Ελλάδα στο καταστροφικό
Μνημόνιο, στον χειρισμό της «λίστας Λαγκάρντ», που προστατεύει τους
παρανόμους, και στο ζήτημα της επιχειρούμενης ακύρωσης της απόφασης
αναγνώρισης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου και της Μικράς Ασίας,
συμπεριλαμβάνοντας μόνο τους αρνητές της Γενοκτονίας των Εβραίων στο
νομοσχέδιο που υποτίθεται θα καταπολεμά φαινόμενα ρατσισμού!Μία εβδομάδα μετά τη δημοσίευση του άρθρου βλέπουμε δυστυχώς να επαληθεύεται η πρόβλεψή μας, που έλεγε ότι αν δεν εξαλειφθούν τα αίτια που ωθούν εκατοντάδες Ελληνες να ψηφίσουν Χ.Α., θεωρώντας τα λεγόμενα συστημικά κόμματα αλλά και το άλλο πρόωρο μικρομέγαλο νεογνό της κρίσης, ΣΥΡΙΖΑ, χειρότερη επιλογή, η επιχείρηση αποδόμησής της δεν θα έχει αποτέλεσμα. Οι πρόσφατες δημοσκοπήσεις δείχνουν μικρή πτώση της Ν.Δ. και του ΣΥΡΙΖΑ και μικρή άνοδο της Χ.Α., που μπορεί να γίνει μεγαλύτερη αν το δικαστικό συμβούλιο αποφανθεί ότι παραγράφηκε το έγκλημα του εκ των πρωταγωνιστών της «λίστας Λαγκάρντ» Γιώργου Παπακωνσταντίνου και αν κάποιοι συνεχίζουν να ρίχνουν νερό στον μύλο..!
Για παράδειγμα, έχουμε το ζήτημα της βίας, που επίσης μας απασχόλησε σε προηγούμενο άρθρο μας, η οποία δαιμονοποιείται όταν ασκείται από τα ξυρισμένα κεφάλια των χρυσαυγιτών και γίνεται ικανή αιτία για άσκηση διώξεων, προφυλακίσεων και άρσεως ασυλίας βουλευτών, ενώ όχι μόνο αντιμετωπίζεται με επιείκεια αλλά παρουσιάζεται και ως απαραίτητο συστατικό των κοινωνικών και των λαϊκών αγώνων όταν ασκείται από τους κουκουλοφόρους που εφορμούν μέσα από τις τάξεις (μπλοκ) κοινοβουλευτικού κόμματος, με τραγικές συνέπειες όχι σε εκατοντάδες καταστήματα αλλά και σε ψυχές, όπως έγινε στην περίπτωση της Μαρφίν.
Ενώ, λοιπόν, το κράτος και η κυβέρνηση, θεωρητικά, έκαναν αυτά που έπρεπε για να τεθεί υπό έλεγχο η βία των χρυσαυγιτών, η Αριστερά και το δημοσιογραφικό κατεστημένο στην Ελλάδα, που αποτελείται από μεταμελημένους ή μη αριστερούς σε ποσοστό που θυμίζει τον πατερούλη Στάλιν ή τον Τσαουσέσκου*, δεν μπορούν και δεν θέλουν να αποκλείσουν ξεκάθαρα τη βία από την πολιτική.
Συνεχίζουν να ονειρεύονται ότι μέσα από τη συνεχιζόμενη βαθιά κρίση και τις εξαθλιωμένες μάζες θα ξεπηδήσουν η επανάσταση, η εξέγερση και η ανατροπή, όπως το ζήτησε από τους μαθητές των λυκείων και των γυμνασίων προσφάτως ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που σε όλες τις χώρες αποτελεί την εθνική εφεδρεία και εξ αυτού φωνή υπευθυνότητας!
Ομως, όπως είπε στον γράφοντα ένας από τους λίγους πραγματικούς διανοουμένους της Αριστεράς στην Ελλάδα, σήμερα, δεδομένης της κατάστασης που επικρατεί στην πατρίδα μας και των δυνάμεων που έχουν ποντάρει στην εξέλιξη της κρίσης για να εξυπηρετήσουν στρατηγικά τους συμφέροντα και να πραγματώσουν σχέδια δεκαετιών, η πιο επαναστατική πράξη είναι η υπευθυνότητα, η τήρηση της νομιμότητας και η λήψη αποστάσεων από τη βία, είτε αυτή έχει αντιφασιστικό είτε αντιεξουσιαστικό ή αγωνιστικό μανδύα.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα του πόσο μακριά βρισκόμαστε ως κοινωνία από το να κατανοήσουμε τις πραγματικές διαστάσεις της κρίσης και του δρόμου που πρέπει να ακολουθήσουμε για να την ξεπεράσουμε με τις λιγότερες απώλειες είναι τα επεισόδια που δημιούργησαν συνδικαλιστές και εργαζόμενοι στο νοσοκομείο της Κέρκυρας, όταν οι νόμιμοι ελεγκτές του υπουργείου επιχείρησαν να κάνουν τη δουλειά τους, δηλαδή να ελέγξουν γιατρούς και νοσηλευτικό προσωπικό, λες και δεν είναι τα νοσοκομεία άντρο παρανομιών στις οποίες συμμετέχουν ακριβώς αυτοί που αντέδρασαν - και δεν εννοούμε τα συγκεκριμένα άτομα.
Φυσικά, επειδή ο λαϊκισμός και η ανευθυνότητα, αντί του υπεύθυνου δημιουργικού λόγου και αντίλογου, αποτελούν την πιο δημοφιλή και εύκολη καταφυγή πολιτικών και δημοσιογραφούντων στην Ελλάδα, αυτοί που έφταιγαν και πάλι δεν ήταν εκείνοι που δεν επέτρεψαν τη λειτουργία του κράτους και την εφαρμογή του νόμου, ασκώντας βία, αλλά οι ελεγκτές, που ενήργησαν ή μάλλον προσπάθησαν να ενεργήσουν με βάση τον νόμο!
Και εκεί που προβληματίζεσαι με αυτά που συμβαίνουν και με εκείνα που ίσως συμβούν στην πατρίδα, σου έρχεται κατακέφαλα η «Πρόσκληση σε ιδρυτική συνέλευση για μια δημοκρατική προοδευτική παράταξη», που υπογράφουν 58 προσωπικότητες, αρκετές από τις οποίες συναπάρτιζαν την παρέα του Σημίτη και της Goldman Sachs, που πέραν της εκτεταμένης διαφθοράς δεν έβλεπαν πιο πέρα από τη μύτη τους, με αποτέλεσμα να μας φέρουν εδώ που είμαστε σήμερα.
Αρ' έλα ψ'χύ μ' και μη σπάντ'ς, όπως έλεγαν οι τ' εμετέρ'!
*Αμφότεροι είχαν υπό την προστασία τους μηχανισμούς και επιφανή στελέχη της Αριστεράς, ο μεν πρώτος τους ορθοδόξους, ο δε δεύτερος τους λεγόμενους μεταρρυθμιστές, συνέχεια των οποίων αποτελεί ο ΣΥΡΙΖΑ.
Σάββας Καλεντερίδης
Σχόλιο: Η ιστορία του Νεοφασιστικού κινήματος στην Ελλάδα έχει πολλά να μας πεί.Ως πολιτικό άκρο πάντα είχε παραστρατιωτική, παρακρατική δομή και πάντα λειτουργούσε σε αγαστή συνεργασία με τον υπόκοσμο ή υιοθετούσε πρακτικές του. Η πολιτική του ατζέντα η ίδια, αντικομουνισμός, σάπιο κοινοβουλευτικό σύστημα, ξενοφοβία,Εβραίοι, Λαθρομετανάστες ή ξένοι, προδότες,συνδικαλιστές.
Το κομβικό σημείο της
λειτουργίας του η εποχή αυτονόμησης απο το πολιτικό κέντρο και το οποίο
παρείχε πολιτική προστασία, πρόσβαση στις δομές και το οποίο το
χρησιμοποιούσε για να διατηρεί τον έλεγχο των εξελίξεων.Η Ιστορία της
Εθνικής Ενωσης Ελλάδας και της Χ..Α έχει πολλά να μας πεί καθώς
πάμπολλα τα κοινά τους σημεία..Ο Βενιζέλος παρείχε πολιτική κάλυψη στους
Τριεψιλίτες , η Ν.Δ. στην Ακροδεξιά και την Χ.Α.. Θεωρήθηκαν χρήσιμα -
ωφέλιμα, όσο η δράση τους ήταν συμβατή με τους κομματικούς και
κυβερνητικούς στόχους Οσο χειραγωγούνταν ,
με τον έναν ή άλλον τρόπο , όσο δεν κινδύνευε το κύρος του κράτους, όσο
δεν εμφανίζονταν επικίνδυνοι εχθροί του πολιτεύματος και όσο εκ του
εξωτερικού δεν υπήρχαν πιέσεις, και όσο δεν επιχειρούσαν να κυριαρχήσουν
στο δεξιό χώρο δεν υπήρχε κανένας λόγος ανάκλησης τους .Κατά συνέπεια
είναι λάθος να εστιαζόμαστε μόνο στο ζήτημα της βίας.Βία είναι το μέσο
που χρησιμοποιούν τα άκρα για να επιβάλλουν την πολιτική τους ατζέντα.Η
πολιτική ατζέντα όμως των δύο άκρων είναι επικίνδυνη αυτή καθεαυτή;Η Ν.Δ. έπραξε το καθήκον της , κατά συνέπεια ώρα να το πράξει και η Αριστερά.
Αυτό είναι ο δεύτερος μύθος. Ούτε η Ν.Δ. ούτε η Αριστερά έπραξαν τίποτα.Με προσχηματικού τύπου δράσεις δεν αλλάζει το πολιτικό σκηνικό στην Ελλάδα ούτε αλλάζουν τα βασικά προβλήματα της ΚοινωνίαςΤο πολιτικό μας σύστημα πρέπει να απαντήσει στην Κοινωνική Περιθωριοποίηση, στην Απολιτική συμπεριφορά, στο βασικό πρόβλημα της συγκέντρωσης εξουσίας σε εξωθεσμικά κέντρα, της συγκέντρωσης πλούτου στα χέρια ολίγων.Η Ελλάδα είναι διχασμένη και ο κοινωνικός ιστός κατακερματισμένος και αυτό δεν αλλάζει.Αυτό δεν σημαίνει ότι ο πυρήνας ενός κόμματος που αποδείχτηκε και νεοναζιστικό αλλά και ότι ταυτίζεται με το πυρήνα εγκληματικής οργάνωσης δεν πρέπει να βρεθεί πίσω απο τα Κάγκελα της φυλακής.Οπως δεν σημαίνει πως το φαινόμενο συνεργασίας Γκλάντιο-Ερυθρές Ταξιαρχίες, δεν επαναλαμβάνεται.Ολως περιέργως Ιταλική Ακροδεξιά και Ακροαριστερά με τα Ελληνικά πολιτικά άκρα έχουν κοινά χαρακτηριστικά και διαδρομές.Το δεξιό παρακράτος, το βαθύ παρακράτος της Δεξιάς, έδωσε την θέση του το 1981 στο "προοδευτικό παρακράτος".Στο ίδιο εργο θεατές με άλλους πρωταγωνιστές και με άλλα μέσα. Η ουσία η ίδια η καχεκτικότητα αναπαράγεται.
Για την κίνηση των 58 , γράφτηκε καθαρά αποτελεί ανακύκλωση παλιών υλικών, φθαρμένων, ακατάλληλων. Ομως θα ήθελα να ρωτήσω απο πλευράς ανανέωσης τι προβάλλει η Δεξιά στην Ελλάδα; Δεν θα ήθελα να ανατρέξω στα έργα και ημέρες του Κου Γεωργιάδη, του Κου Πλεύρη, του Βορίδη .Ας διδαχθούν απο τις εξελίξεις πέραν του Ατλαντικού η Καραμανλική συνιστώσα της Ν.Δ. και η Σκληροπυρηνική Δεξιά. Αυτοί στρώνουν το δρόμο με την ασυνέπεια τους και με την απουσία πολιτικού λόγου εφάμιλλου των περιστάσεων. Η περιχαράκωση δεν αποτελεί θέση, ο φανατισμός δεν αποτελεί πολιτική πρόταση, οι διαχωριστικές γραμμές δεν παράγουν σύνθεση,τα ψευτοδιλήμματα δεν δίνουν λύσεις, η μισαλλοδοξία γεννά την ύβρι, το σαθρό αξιακό υπόβαθρο αναπαράγει την διαφθορά.Ολως τυχαίως όπως ο διάβολος αποφεύγει το λιβάνι , αποφεύγουν πολλοί να αναφέρουν πως Χρυσή Αυγή , Ακροδεξιά και Σκληροπυρηνική Δεξιά χρησιμοποιούν ως μέσα τα κακώς κείμενα του "προοδευτικού" κοινοβουλευτισμού τα οποία και αναθεματίζουν στην ανέλιξη τους.Την διαπλοκή και την διαφθορά.
Ο Κρόνος έτρωγε τα παιδιά του, το Ελληνικό πολιτικό σύστημα τρώγει ότι καλύτερο έχει για να μην ανατραπούν οι ισορροπίες που επιβάλλουν οι φατρίες.Οσο για την αντοχή της Χ.Α. μην βιάζεστε , τα συμβόλαια των δημοσκοπικών εταιρειών με το δημόσιο , αλλά και η παραπλάνηση αποτελούν μια καλή απάντηση
.
