Με τη σειρά του ο τελευταίος δεν μπορεί να ανεχθεί την ύπαρξη δεύτερου ημιανεξάρτητου Κουρδιστάν, καθώς έτσι χάνει το μονοπώλιο της πρωτοβουλίας κινήσεων προς την εθνική ολοκλήρωση. Αργά ή γρήγορα, η κυβέρνηση του Αρμπίλ θα επιχειρήσει να καθυποτάξει τη βορειοανατολική Συρία σβήνοντας από τον χάρτη τη διεθνή συνοριακή γραμμή. Οι παραπάνω κινήσεις θα φθάσουν στα όρια αντοχής τις λεπτές ισορροπίες που κρατά η κυβέρνηση Μπαρζανί τόσο με την Αγκυρα όσο και με τη Βαγδάτη.
Επόμενος σταθμός το Ιράν, όπου η ανάφλεξη του Κουρδικού με ή χωρίς τη στήριξη των ΗΠΑ και του Ισραήλ είναι θέμα χρόνου: Το Ιρανικό Κουρδιστάν έζησε την περίοδο 1942-46 υπό τη σοβιετική στρατιωτική κατοχή καθεστώς διευρυμένης αυτονομίας και διαθέτει μια πολιτική ελίτ πολύ πιο επεξεργασμένη από αυτήν των Κούρδων της Συρίας, του Ιράκ αλλά και της Τουρκίας. Η ρεαλπολιτίκ Οτσαλάν είναι στον αέρα, γιατί την ώρα που παραιτείται επισήμως από τη διεκδίκηση ανεξαρτησίας διαμορφώνονται οι διεθνείς και περιφερειακές προϋποθέσεις για την κατοχύρωσή της.
Είναι θέμα χρόνου η ανεξαρτησία -ντε φάκτο σήμερα και ντε γιούρε αύριο- των εκτός συνόρων Κούρδων να προκαλέσει νέα ανάφλεξη εντός της Τουρκίας, με απρόβλεπτες εσωτερικές συνέπειες, με ορατή από τώρα την επιστροφή του στρατού στην πολιτική σκηνή. Το εγχείρημα Ερντογάν θα κινδυνεύσει με συνολική ακύρωση, όπως ακριβώς η Τέταρτη Δημοκρατία στη Γαλλία -1947-58- από τον πόλεμο της Αλγερίας που οδήγησε στην επί της ουσίας πραξικοπηματική κατάργησή της τον Μάιο του 1958.
kapopoulos@pegasus.gr
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΠΟΠΟΥΛΟΣ