- στην πιθανή χρήση χημικών όπλων κατά της Τουρκίας απο την πλευρά της Συρίας,
-στον συνεχιζόμενο αυξανόμενο ρυθμό Σύρων προσφύγων που βρίσκουν καταφύγιο στην Τουρκία μεσούσης της Συριακής κρίσης, ο οποίος και θα αποκτήσει νεα δυναμική με την Επίθεση των ΗΠΑ,
-στην πιθανή έξαρση της βίας εντός της Τουρκίας απο στοιχεία φιλικά προσκείμενα στο καθεστώς Ασαντ αλλά και στην ισλαμική τζιχάντ ( επιθέσεις τύπου Reyhanli)
- στην αυξανόμενη αντίδραση της Τουρκικής αντιπολίτευσης η οποία και χρησιμοποιεί το κίνημα φιλειρηνισμού στην πολιτική της ατζέντα
Η Συμμετοχή της Τουρκίας στην πολεμική αντιπαράθεση της Συρίας θα προσφέρει στην Τουρκική Κυβέρνηση του Ταγίπ Ερντογάν την αποκατάσταση της αίγλης της στην πέραν του Ατλαντικού πλευρά καθώς ένας απο τους στρατηγικούς λόγους της παρέμβασης αποτελεί και η σταθεροποίηση του Κουρδικού Μορφώματος του Νοτίου Κουρδιστάν, το οποίο και θα βγεί ενισχυμένο με την προσάρτηση Κουρδικών περιοχών της Βόρειας Συρίας.Το Νότιο Κουρδιστάν παραμένει η πλέον φίλια χώρα για την Τουρκία, της προσφέρει δε τα αναγκαία για την ενεργειακή της απεξάρτηση απο το ιράν και την Ρωσία Παράλληλα η ένταξη της στον Αξονα Ισραήλ-ΗΠΑ με στόχο την μείωση της περιφερειακής ισχύος του Ιράν μπορεί να εξισορροπήσει τα παραγόμενα αρνητικά αποτελέσματα της Τουρκικής εξωτερικής πολιτικής των προηγούμενων ετών.
Την ίδια ώρα στο εσωτερικό της Τουρκίας παραμένει ζωντανό το πνεύμα της Εξέγερσης της πλατείας Γκεζί. με κάθε ευκαιρία η τουρκική κοινή γνώμη θα εκφράζει την αντίθεση της στα όσα ώς πολιτική σκέψη καταθέτει ο Τούρκος πρωθυπουργός Ταγίπ Ερντογάν και η ηγετική ομάδα του AKP και αντιμετωπίζονται ως νεο-οθωμανικά όνειρα
Τέλος η Τουρκική Αξιωματική Αντιπολίτευση μέσω των ταξιδιών του Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου Προέδρου του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος (CHP) σε καυτές ζώνες για τα τουρκικά συμφέροντα όπως το Ιράκ και η Αίγυπτος στοχεύει στο να αναπτύξει την δική της πολιτική της ατζέντα αναφορικά με την Εξωτερική πολιτική της Τουρκίας.Η πιθανότητα ο Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου να μιλήσει θετικά ως προς το κυβερνητικό μόρφωμα της Αιγύπτου, εχθρικά ως πρός την Μουσουλμανική Αδελφότητα, νομιμοποιώντας ταυτόχρονα με την παρουσία του την Αιγυπτιακή Κυβέρνηση ως προέκυψε απο την ανατροπή του προέδρου Μοχάμεντ Μόρσι θα αποτελέσει σημαντικό πλήγμα για την δημόσια εικόνα του τουρκικού καθεστώτος τόσο εντός όσο και εκτός Τουρκίας
