ΑΔΙΕΞΟΔΟ Εξώκειλε η Αγκυρα σε στρατηγικό αβαθές

Στην αρχή της σύγκρουσης στη Συρία η Αγκυρα όλο αυτοπεποίθηση ετοιμαζόταν να πραγματοποιήσει μια εντυπωσιακή επιστροφή στη Μέση Ανατολή, για πρώτη φορά μετά τη διάλυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας το 1918: Στη θέση της αλαουιτικής εξουσίας του Μπάαθ στη Δαμασκό θα ερχόταν μια μετριοπαθής σουνιτική κυβέρνηση κατά το πρότυπο του κυβερνώντος κόμματος ΑΚΡ.Με δυό λόγια, η Τουρκία των Ερντογάν-Νταβούτογλου παρουσιαζόταν ως η εγγύηση μιας θετικης για τη Δύση -ΗΠΑ και Ισραήλ- λύσης του προβλήματος, καθώς αναιρούσε το δίλημμα Ασαντ ή χάος. Ολα τα παραπάνω αποδείχθηκαν γεωπολιτικές φαντασιώσεις χωρίς αντίκρισμα, καθώς πολύ γρήγορα τον κυρίαρχο λόγο στον έλεγχο των αντικαθεστωτικών τον πήραν η Σαουδική Αραβία και το Κατάρ ως βασικοί χρηματοδότες.

Ετσι η Αγκυρα έχασε κάθε ουσιαστικό έλεγχο επί του ετερόκλητου μετώπου των αντικαθεστωτικών, με τις εξελίξεις στη Συρία να απειλούν την εσωτερική της ασφάλεια:Στο Κουρδικό με τη δημιουργία Δεύτερου de facto Ανεξάρτητου Κουρδιστάν στη Βορειοανατολική Συρία στην πιο κρίσιμη στιγμή, όταν δηλαδή ο Ερντογάν επιχειρεί συμβιβασμό με το ΡΚΚ και πολιτική προσέγγιση.Επιπλέον η πολιτική Ερντογάν στη Συρία αποξενώνει ακόμη περισσότερο τους Αλεβήδες της χώρας -πάνω από 10 εκατομύρια ομόδοξοι των Σύρων Αλαουιτών- και ανοίγει ένα νέο μέτωπο στο εσωτερικό του Ισλάμ της Τουρκίας.

Η παρεμβατική αποφασιστικότητα της Τουρκίας στη Συρία ήταν από την αρχή μιά ρητορική χωρίς αντίκρισμα: Η είσοδος τουρκικών στρατιωτικών δυνάμεων στη Συρία θα λειτουργούσε υπέρ του Ασαντ, καθώς η Τουρκία για τη συντριπτική πλειονότητα των Αράβων στη Μέση Ανατολή είναι ο μέχρι το 1918 ξένος κατακτητής, ενώ εμπλοκή του στρατού σε πολεμικές εκτός συνόρων επιχειρήσεις ξαναδίνει ρόλο και επιρροή στη στρατιωτική ηγεσία όχι μόνον στη διαμόρφωση της εξωτερικής πολιτικής, αλλά και της εσωτερικής ασφάλειας.

Ετσι η Τουρκία που πρόβαλε ως εγγυητής της λύσης προβάλλει τώρα ως μέρος του προβλήματος και επιζητεί την αμερικανική παρέμβαση για να προλάβει ανεπιθύμητη διάχυση της σύγκρουσης στο έδαφός της.Με ένα εχθρικό αλαουιτικό κράτος και μια εξίσου αν όχι περισσότερο κκουρδική οντότητα δίπλα στα νότια σύνορά της, η Αγκυρα δεν μπορεί να παρηγορηθεί με μια στηριζόμενη από ΗΠΑ και κυρίως Σαουδική Αραβία και Κατάρ σουνιτική κυβέρνηση στη Δαμασκό.

Αλλεργία...
Το Ριάντ και η Ντόχα συγκυριακά και μόνο και λόγω Συρίας συμπλέουν με τον Ερντογάν, καθώς η αλλεργία τους για το Μετριοπαθές Πολιτικό Ισλάμ είναι γνωστή και επιβεβαιώθηκε πρόσφατα στη στάση που κράτησαν απέναντι στην Αίγυπτο μετά την ανατροπή του Μόρσι.Ο ιδεοληπτικός Νταβούτογλου φαίνεται ότι παρέσυρε τον Ερντογάν σε περιπέτειες που δεν μπορεί να διαχειρισθεί η Αγκυρα με δεδομένες τις εσωτερικές της εκκρεμότητες. Ακόμη χειρότερα, η κρίση στη Συρία κορυφώνεται λίγο μετά την πρόσφατη ανάφλεξη στην Τουρκία και λίγους μήνες πριν από μια σειρά κρίσιμων εκλογικών αναμετρήσεων στη χώρα που θα κρίνουν αποφασιστικά το μέλλον του Ερντογάν.http://www.imerisia.gr/