13 Σεπτεμβρίου 2013

«Σοβαρότερα από τα ορθογραφικά, τα λάθη της ζωής» Συνέντευξη με τον ΕΥΓΕΝΙΟ ΤΡΙΒΙΖΑ

«Ολες οι ιστορίες είναι αληθινές, εάν υπάρχει κάποιος που να τις πιστεύει». Ε.Τ.



Στην παρουσίαση ενός βιβλίου του, μια ομάδα εκπαιδευτικών τον ρώτησε πώς μπορούν τα σχολικά εγχειρίδια να γίνουν πιο ελκυστικά. Εκείνος, με τη μοναδική γλώσσα, την ευφυΐα και το χιούμορ του απάντησε: «Ας πάρουμε μια πολύ απλή άσκηση αριθμητικής, του τύπου ένα κιλό πατάτες κάνει 300 δρχ. Πόσο κάνουν 10 κιλά πατάτες; Πόσο πιο ελκυστικό θα ήταν αν η άσκηση αυτή δινόταν με έναν διαφορετικό τρόπο;

  Δηλαδή "όταν ο Πινόκιο λέει ψέματα η μύτη του μεγαλώνει δύο πόντους, πόσο θα μεγαλώσει αν πει είκοσι ψέματα;". Ή "για κάθε δέκα χρόνια που κοιμόταν η ωραία κοιμωμένη χρειάζεται ένα φιλί για να ξυπνήσει. Πόσα φιλιά χρειάζεται αν κοιμάται είκοσι χρόνια;". Η άσκηση παραμένει ουσιαστικά η ίδια, αλλά ο τρόπος με τον οποίο εκφράζεται διεγείρει αποτελεσματικότερα το ενδιαφέρον και τη δεκτικότητα του παιδιού». Τι καλύτερο για τη νέα σχολική χρονιά από τη φαντασία και την έμπνευση του Ευγένιου Τριβιζά.

- Τι κάνει ο δάσκαλος όταν βλέπει ορθογραφικά λάθη;
«Σκέφτεται ότι σοβαρότερα από τα ορθογραφικά είναι τα λάθη της ζωής και από αυτά πρέπει να προφυλάξει κυρίως τους μαθητές του».
 
- Το πιο πολύτιμο δώρο για τα παιδιά;
«Ο χρόνος που τους αφιερώνουμε».
 
- Γιατί βαριούνται τα παιδιά στην τάξη;
«Επειδή τα μαθήματα είναι ως επί το πλείστον κουραστικά και βαρετά. Η διαδικασία της μάθησης θα μπορούσε να γίνει πολύ πιο ελκυστική αν μπολιαζόταν με χιούμορ και φαντασία».
 
- Το μάθημα των Θρησκευτικών πώς θα το ξεκινούσατε;
«Ο Θεός να βάλει το χέρι του».
 
- Τι συμβαίνει όταν πεθαίνει η παιδικότητα;
«Δεν πεθαίνει. Κρύβεται ντροπιασμένη ή φοβισμένη και περιμένει τη στιγμή που θα απαλλαγούμε από την έπαρση της σοβαροφάνειας».
 
- Σε τι έχουμε αλλάξει από την εποχή που ήμασταν παιδιά;
«Οταν ήμασταν παιδιά, ψάχναμε με τις ώρες για να βρούμε τετράφυλλα τριφύλλια. Τώρα που μεγαλώσαμε, ψάχνουμε με τις ώρες για να βρούμε ταξί. Οταν ήμασταν παιδιά, ελπίζαμε να γίνει ένα θαύμα και να πέσει στα χέρια μας ένα πεφταστέρι. Τώρα που μεγαλώσαμε, ελπίζουμε να γίνει ένα θαύμα και να μας πέσει η πίεση».
 
- Σε μια σχολική κασετίνα τι υλικά θα βάζατε;
«Μια γόμα που σβήνει τα δάκρυα και μια ξύστρα για ουρανοξύστες».
 
- Πού έχει φτάσει το σκορ στην αναμέτρηση του «Πανχελωνιακού εναντίον της Λαγουδένιας Λαίλαπας»;
«Ο Πανχελωνιακός εξακολουθεί να θριαμβεύει. Η ιστορία του θρυλικού ματς με τη Λαγουδένια Λαίλαπα θα κυκλοφορήσει σύντομα σε νέα εμπλουτισμένη έκδοση από τις εκδόσεις Καλέντη».
 
- Πότε τα φύκια μεταμορφώνονται σε μεταξωτές κορδέλες;
«Οταν τα μαζεύουν το ηλιοβασίλεμα ερωτευμένες γοργόνες για να στολίσουν τα μαλλιά τους».
 
- Γιατί δεν δίνουν Οσκαρ στους πολιτικούς;
«Για να μην επισύρουν την προσοχή του κοινού στο υποκριτικό τους ταλέντο».
 
- Τους «Δραπέτες της σκακιέρας» σε ποιους θα τους αφιερώνατε;
«Σε όλους αυτούς που αρνούνται να γίνουν ρομπότ ή πιόνια».
 
- Και σε ποιον θα αφιερώνατε το «Αν σου πέσει ένα βουβάλι στο κεφάλι», το τελευταίο σας βιβλίο στη σειρά «Παραμύθια Ντορεμύθια»;
«Σε όσους λαχταρούν να ξαναβρούν τη χαμένη τους αισιοδοξία. Γι' αυτό άλλωστε έχει τον υπότιτλο "Το βιβλίο της αισιοδοξίας"».

- Αν ήταν παραμύθι η κρίση, πώς θα τελείωνε;
«Ζήσανε αυτοί καλά και εμείς χειρότερα».