Οι
συζητήσεις για το νέο «κούρεμα» του ελληνικού χρέους δεν λένε να
κοπάσουν – και ο λόγος είναι απλός. Σε αντίθεση με την πολιτική, όπου οι
ιδέες «σκοτώνονται» στην πρώτη άρνηση, στην οικονομία όσα συζητούνται,
ακόμα και από χαμηλόβαθμους αξιωματούχους στις Βρυξέλλες, στη
Φρανκφούρτη και στην Ουάσιγκτον, σιγά σιγά, με τον έναν ή με τον άλλον
τρόπο υλοποιούνται.Σίγουρα οι δημοσιογράφοι ούτε τρελοί είναι ούτε φαντάζονται τα «κουρέματα» και τις αναδιαρθρώσεις. Οι συζητήσεις δεν ξεκινούν από τα δημοσιογραφικά γραφεία, απλά μεταφέρονται πληροφορίες -και στο θέμα αυτό ΔΕΝ πρόκειται για φήμες- που διακινούνται ως «ασκήσεις επί χάρτου» στα γραφεία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, της Κομισιόν και του ΔΝΤ. Στο Ταμείο το θέμα του ελληνικού χρέους έχει ξεκαθαρίσει και ουδείς πρέπει να έχει την παραμικρή αμφιβολία για τη βιωσιμότητά του. Δυστυχώς, δεν πιστοποιείται όσα τεχνάσματα και αν σκαρφιστούν οι επιτελείς, οι οποίοι έχουν αναδειχθεί σε… σεναριογράφους. Κάνουν τους υπολογισμούς τους επί πολλών σεναρίων, και πάντα το πιο πιθανό δικαιολογεί τη βιωσιμότητα με «κούρεμα» του χρέους που έχουν στην κατοχή τους η ΕΚΤ, οι κεντρικές τράπεζες των κρατών-μελών της Ευρωζώνης και τα ίδια τα κράτη.
Ενώ είναι εύκολο και προβλέψιμο αυτό το σενάριο, την ίδια στιγμή είναι και επικίνδυνο για πάρα πολλούς λόγους. Οικονομολόγοι στην αμερικανική πρωτεύουσα εκφράζουν τον φόβο ότι υπό την πίεση της εκλογικής τους πελατείας, οι πολιτικοί στη Γερμανία και στις χώρες-δορυφόρους τους, θα απαιτήσουν να πληρώσει και ένα μερίδιο του «κουρέματος» η Ελλάδα. Σε μία τέτοια περίπτωση που οι πάντες απεύχονται, το βάρος θα μπορούσε κάλλιστα να πέσει στις πλάτες των φορολογουμένων, όχι υπό μορφή μέτρων, διότι, όπως διαπιστώνεται, στην Ελλάδα απαιτείται ελάφρυνση των μέτρων, όχι επιβολή νέων. Και είναι μία απόλυτα ορθή θέση του πρωθυπουργού, την οποία γνωρίζουν στην Ουάσιγκτον, στις Βρυξέλλες και στο Βερολίνο.
Επανάληψη του κυπριακού σεναρίου σε άλλη χώρα της Ευρωζώνης θα ανοίξει τον ασκό του Αιόλου και θα δημιουργήσει αξεπέραστα προβλήματα. Γι’ αυτό πρέπει να εγκαταλειφθεί άμεσα κάθε παρόμοια σκέψη, που δυστυχώς στριφογυρίζει στα μυαλά αρκετών γραφειοκρατών…
Επίσης: http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=24762&subid=2&pubid=63833759
