του Ν.Γ. ΔρόσουΌσο μικρό κι αν ήταν το «καλάθι» που κράταγε ο Έλληνας πρωθυπουργός Α. Σαμαράς κατά τις συνομιλίες του χθες με τον Τούρκο ομόλογό του Ρ.Τ. Ερντογάν, η προσέγγιση των δύο κρατών αποτελεί μια επιλογή που δύσκολα μπορεί να αγνοηθεί υπό τις παρούσες περιστάσεις. Η Ελλάδα βρίσκεται σε βαθιά ύφεση, με αθροιστικές απώλειες ΑΕΠ σχεδόν 25% έως το τέλος του τρέχοντος έτους, ενώ η Τουρκία αναπτύχθηκε κατά 8,49% το 2011 και με 3,2% πέρυσι, παρά τις δυσμενείς συνθήκες για την παγκόσμια οικονομία.Πέραν του μεγάλου ζητήματος της ΑΟΖ και της υφαλοκρηπίδας, η επίλυση του οποίου παραμένει σε θολά νερά, με τον κ. Ερντογάν να κάνει λόγο για λύσεις «win-win», προσδοκώντας προφανώς συνεκμετάλλευση, και τον κ. Σαμαρά να τονίζει ότι οι θέσεις της Ελλάδας είναι σαφείς και απορρέουν από το Διεθνές Δίκαιο, υπάρχει έδαφος, και μάλιστα στέρεο, για μια νέα οικονομική σύμπλευση.
Η Τουρκία είναι μία από τις λίγες χώρες παγκοσμίως με τις οποίες η Ελλάδα έχει, πρώτον, πλεονασματικό εμπορικό ισοζύγιο και, δεύτερον, έχει επενδύσει σε τέτοια έκταση, από τον τραπεζικό έως τον εμπορικό και βιομηχανικό χώρο.Από εμπορικές συναλλαγές αξίας 5 δισ. ευρώ ετησίως σήμερα, εκ των οποίων τα 3,5 δισ. ευρώ αφορούν πωλήσεις από την Ελλάδα και το 1,5 δισ. ευρώ από την Τουρκία, μπορούμε να φθάσουμε τα 10 δισ. ευρώ έως το 2015, υποστηρίζουν οικονομικοί παράγοντες που συνόδευαν χθες τον πρωθυπουργό.Ο δρόμος για την επίτευξη του στόχου αυτού περνά, όπως σημείωσε ο ίδιος ο κ. Σαμαράς όχι μόνον διαμέσου της γειτνίασης, η οποία επιτρέπει μειωμένο διαμετακομιστικό κόστος και αυξημένες συνέργειες, αλλά και των μεταρρυθμίσεων, οι οποίες προωθούνται σε αμφότερα τα κράτη, επιτρέποντας ενίσχυση της διμερούς επενδυτικής συνεργασίας.
Συνεργασίας σε προφανείς τομείς, όπως ο τουρισμός, αλλά και σε λιγότερο ανεπτυγμένους, όπως αυτές που προσφέρουν οι αγορές του Καυκάσου, της Κεντρικής Ασίας, της Μέσης Ανατολής, αλλά ακόμη και της Ανατολικής Ευρώπης, όπου σήμερα το ελληνικό επενδυτικό «άστρο» είναι στη δύση του.Αντίστοιχα, για τον τουρισμό, η ενίσχυση της συνεργασίας αποτελεί αίτημα των φορέων και των επιχειρηματιών του κλάδου και στο πλαίσιο αυτό, όπως σημείωσε ο κ. Σαμαράς, η Ελλάδα προχωρά στη θεσμοθέτηση και επέκταση της επιτόπου χορήγησης θεωρήσεων (visa) από επιλεγμένα τουρκικά λιμάνια σε ελληνικά νησιά, σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις χώρες Σένγκεν.Εξέλιξη η οποία σε συνδυασμό με το πρόγραμμα αξιοποίησης λιμένων και μαρινών που προωθεί το ΤΑΙΠΕΔ θα μπορούσε να αποδειχθεί καταλυτικής σημασίας για την πορεία του συγκεκριμένου κλάδου στην Ελλάδα.
Δεν πρέπει να θεωρείται τυχαίο, σημειώνουν οι ίδιοι παράγοντες, ότι ο κ. Σαμαράς επέλεξε την Κωνσταντινούπολη για να τονίσει αφενός πως η χθεσινή ήταν μια καλή ημέρα στις ελληνοτουρκικές σχέσεις και αφετέρου ότι η Ελλάδα ξεπερνά το μέγιστο σημείο της ύφεσης και σταθεροποιείται.
Αντίστοιχα, δεν μπορεί να θεωρείται τυχαία η αποστροφή του κ. Ερντογάν ότι υπάρχει σημαντικό έδαφος ανάπτυξης του διμερούς εμπορίου και των επιχειρηματικών συνεργασιών.Το έδαφος αυτό προφανώς είναι υπαρκτό. Κατά πόσον μπορεί να αποδειχθεί και εύφορο εναπόκειται στη βούληση και στην αποφασιστικότητα με την οποία θα καλλιεργηθεί από τις δύο πλευρές.Ας μην ξεχνάμε, εξάλλου, ότι οικοδομήματα όπως η Ε.Ε., στην οποία προσδοκά να ενταχθεί και η Τουρκία, είχαν στα θεμέλιά τους τη σύσφιγξη των οικονομικών σχέσεων, ως μέσου αποτροπής συγκρούσεων.
Πρόκειται, κατά τα φαινόμενα, για κάτι που αρχίζουμε να μαθαίνουμε και στη γειτονιά μας…
