Υπόδειγμα υγιούς
ανάπτυξης πριν από δύο δεκαετίες η Ιρλανδία είχε κατακτήσει τον τίτλο
«Κελτική Τίγρης», ενώ την ίδια στιγμή η βασισμένη κυρίως στον
κατασκευαστικό τομέα ανοδική δυναμική της οικονομίας στην Ισπανία
βαφτίστηκε πρώτα μοντέλο Αθνάρ και στη συνέχεια Θαπατέρο με τα ΜΜΕ στην
Ιταλία να βλέπουν τη Μαδρίτη να διεκδικεί αργά η γρήγορα την τρίτη θέση
στην οικονομία της Ευρωζώνης.Ομως το παράδειγμα που κατ’ επανάληψη μας δείχνουν Βερολίνο και Βρυξέλλες από την αρχή της κρίσης την άνοιξη του 2010 δεν είναι άλλο από την αδιάφθορη και υποδειγματική Φινλανδία που με πειθαρχία, υπευθυνότητα και διακομματική συναίνεση ξεπέρασε την κρίση των αρχών της δεκαετίας του 1990. Μια Φινλανδία αδιάλλακτη και πιο άκαμπτη από τη Γερμανία απέναντι στην Ελλάδα αλλά και στο σύνολο του επιδοτούμενου από τον Βορρά παρασιτικού Νότου της Ευρωζώνης.
Σήμερα η κορύφωση της προεκλογικής εκστρατείας έθεσε σε δεύτερο και τρίτο πλάνο τις εξελίξεις στη Φινλανδία όπου έπειτα από τρία συνεχή έτη ύφεσης, η απόφαση της κυβέρνησης να μειώσει μισθούς, κοινωνικές παροχές και εργασιακά δικαιώματα έχει προκαλέσει κοινωνική και πολιτική θύελλα με πρώτο δείγμα γραφής το μεγαλύτερο εδώ και δεκαετίες απεργιακό κύμα. Αν θυμηθούμε την προεκλογική δέσμευση-ευχή του 2009 να γίνει η Ελλάδα η Δανία του Νότου, θα χαμογελάσουμε ειρωνικά, αν όμως σήμερα κάποιος στο Ελσίνκι εκφράσει τον φόβο του ότι η χώρα του κινδυνεύει να γίνει η Ελλάδα του Βορρά, θα είναι κοντά στην πραγματικότητα.
Οπως σημειώνουν οι «Financial Times», ο πολύ γνωστός σε μας πρώην επίτροπος Ολι Ρεν συγκρίνει την κρίση του 1990 με την τριετή ύφεση της χώρας του, για να διαπιστώσει ότι η σταθερότητα του ευρώ οδήγησε σε παρατεταμένο εφησυχασμό. Εάν δούμε από κοντά τη σύγκρουση κυβέρνησης - συνδικάτων και αν για μια στιγμή ξεχάσουμε ότι μιλάμε για τη Φινλανδία, εύκολα μπορούμε να πιστέψουμε ότι διαβάζουμε ρεπορτάζ για τις δυσκολίες των κυβερνήσεων στη Ρώμη, στην Αθήνα αλλά και στο Παρίσι και στη Μαδρίτη να επιβάλουν δημοσιονομική λιτότητα και διαρθρωτικές αλλαγές.
Τι να σκέπτονται άραγε σήμερα όσοι πέρασαν από θέσεις κυβερνητικής ευθύνης από το 2010 έως σήμερα που είχαν φθάσει στο σημείο να κατηγορούν τη Γερμανία και τον Σόιμπλε για χαλαρή στάση απέναντι στην Ελλάδα και την Πορτογαλία; Τα πυροτεχνήματα του φινλανδικού θαύματος σβήνουν και η χώρα ξαναβρίσκει το πραγματικό ειδικό της βάρος στην Ευρωζώνη - ΕΕ.
kapopoulos@pegasus.gr
ΕΘΝΟΣ-Γ.ΚΑΠΟΠΟΥΛΟΣ
