Το προσφυγικό πρόβλημα είναι το
μεγάλο πρόβλημα της Ευρώπης. Όμως η λύση του δεν
βρίσκεται στην Ευρώπη αλλά στην Ασία καί συγκεκριμένα το κλειδί της λύσης είναι
στην τσέπη του Προέδρου Ερντογαν.O Ερντογάν είχε
μέχρι τ
o 2011 πολύ καλές
σχέσεις με τον Άσσαντ.
Όταν η Αραβική Άνοιξη έφτασε στην Συρία
καί άρχισαν οι συγκρούσεις με το απολυταρχικό καθεστώς του Ασσάντ τότε αρχικά ο
Ερντογάν συμβούλεψε τον Άσσαντ να κάνει
δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις. Το προσφυγικό
άρχισε τότε αλλά ο Ερντογάν κράτησε τους πρόσφυγες στην Τουρκία κοντά στα
σύνορα με την Συρία.Ο Ερντογάν άλλαξε γνώμη όταν
διαπίστωσε την ισχύ της αντιπολίτευσης του Ασσάντ την οποία αποφάσισε να
προσεταιριστεί ,καταγγέλλοντας τον Άσσαντ ως δικτάτορα.Ο Ερντογάν πήγε πολύ πιό πέρα. Άφησε ελεύθερους τους Άραβες καί άλλους Τζιχαντιστές να εισέλθουν στην Συρία,οπλισμένοι μάλιστα από τους Σαουδάραβες οι οποίοι είχαν αναλάβει το κόστος στήριξης των ακραίων σουνιτικών αυτών ομάδων,που είχαν δεσμούς ακόμη καί με την Άλ-Καΐντα καί οι περισσότερες εντάχθηκαν κατόπιν στο Ισλαμικό Κράτος.
Ταυτόχρονα υπολόγιζε ότι οι πρόσφυγες πού επέτρεπε να παραμένουν στό έδαφος της Τουρκίας θά ήταν το μελλοντικό πολιτικό του στήριγμα στην μετά τον Άσσαντ Συρία. Ταυτόχρονα είχε δύο ακόμη προτεραιότητες .Την απάλειψη του προβλήματος των Σύρων Κούρδων που ήταν το φυτώριο μέσα στό οποίο αναπτύχθηκε το ΡΚΚ καί την δημιουργία ζώνης απαγόρευσης πτήσεων (της αεροπορίας του Άσσαντ ) στα τουρκοσυριακά σύνορα βάθους 30 χιλιομέτρων όπου σταδιακά θα εγκαταστούσε τους πρόσφυγες διώχνοντας τους Σύρους Κούρδους καί σχηματίζοντας ένα άτυπο κράτος όπως το ψευδοκράτος της Κύπρου το οποίο θα ήταν υπό την προστασία του καί τον έλεγχο του.
Ταυτόχρονα έδωσε κάθε βοήθεια προς το Ισλαμικό Κράτος του οποίου η Τουρκία έγινε η βάση υποστήριξης .
Απαγορεύοντας στους πρόσφυγες να φύγουν από την Τουρκία καί χρηματοδοτώντας καί στηρίζοντας ταυτόχρονα το Ισλαμικό Κράτος ,ο Ερντογάν ήλπιζε ότι το ΝΑΤΟ καί η Δύση θα συνεργάζονταν μαζί του γιά την ανατροπή του Άσσαντ καί την δημιουργία ζώνης απαγόρευσης πτήσεων,ουσιαστικά θα τον έκανε επικυρίαρχο της Συρίας.
Όταν διαπίστωσε ότι ούτε το ΝΑΤΟ είχε πρόθεση να ανατρέψει τον Άσσαντ ούτε το Ισλαμικό Κράτος είχε την δύναμη να τον ανατρέψει αποφάσισε να δείξει την δύναμη του στην Ευρώπη. Έπαψε να απαγορεύει την μετακίνηση των Σύρων προσφύγων από τα τουρκικά παράλια προς την Ευρώπη καί άρχισε να δημιουργεί το πρόβλημα αρχικά προς τα ελληνικά νησιά ,πράγμα που εξυπηρετούσε καί τα σχέδια του γιά κυριαρχία στο Αιγαίο. Οι ίδιες δυνάμεις ασφαλείας ,Λιμενικό,Αστυνομία,ΜΙΤ, Νομαρχία, που δεν άφηναν τους πρόσφυγες να φύγουν από την Τουρκία άρχισαν τώρα να τους διευκολύνουν συμμετέχοντας καί αυτές στό επικερδές επιχείρημα στό οποίο συμμετείχε μέχρι καί ο Γάλλος επίτιμος πρόξενος στην Αλικαρνασσό .
Η στιγμή που επέλεξε να το κάνει ήταν καίρια. Μιά νέα καί άπειρη Κυβέρνηση στην Ελλάδα άργησε να συνειδητοποιήσει το πρόβλημα κινούμενη μεταξύ άγνοιας,ιδεοκρατίας ,διοικητικής ανικανότητας καί φιλανθρωπίας. Ταυτόχρονα η ίδια Κυβέρνηση διαπραγματευόμενη γιά την παραμονή της χώρας στο Ευρώ καί στην Ευρώπη δεν είχε την δύναμη καί το κύρος να απαιτήσει από την Ευρώπη μέτρα καί αρωγή. Ακόμη δυσκολότερο αυτό έγινε όταν διαπιστώθηκε η δυσανεξία για πρόσφυγες στην Βόρεια Ευρώπη.
Ο Ερντογάν πιστεύει ότι αν συνεχίσει να πιέζει με τους πρόσφυγες την Ευρώπη ,το ΝΑΤΟ θα αναγκασθεί να ανατρέψει τον Άσσαντ γιά να λυθεί το πρόβλημα.Ο πονηρός ελιγμός του Ερντογάν να στηρίζει το Ισλαμικό Κράτος από την μία πλευρά και να δίνει αεροπορικές βάσεις για τον βομβαρδισμό του Ισλαμικού Κράτους από την άλλη δεν πέρασε.Ταυτόχρονα η Ρωσία άρχισε να κατεβάζει στρατό στην Συρία καί να προτείνει στις ΗΠΑ κοινή δράση έναντι των Τζιχαντιστών καί ουσιαστικά ανοχή η/και στήριξη προς τον Άσσαντ.Όλα δείχνουν ότι βρισκόμαστε μόνο στην αρχή του προβλήματος. Η συγκίνηση γιά τα πνιγμένα μωρά γρήγορα θα περάσει καί η αδιαφορία θα κυριαρχήσει. Ο χειμώνας θα δυσκολέψει την θαλάσσια κίνηση των προσφύγων καί το πρόβλημα θα γιγαντωθεί την άνοιξη.Είναι καίριο να αδειάσουν τα νησιά από τους πρόσφυγες καί να διεθνοποιηθεί το πρόβλημα. Η φύλαξη των ελληνικών/ευρωπαϊκών συνόρων με την Τουρκία πρέπει να γίνει κύριο θέμα μίας πολύ ενισχυμένης FRONTEX αλλά αυτό είναι δευτερεύον.
Το πρωτεύον είναι η Ευρώπη να χρησιμοποιήσει ένα μείγμα ισχυρής πολιτικής πίεσης προς την Τουρκία μαζί μέ οικονομική βοήθεια προς αυτήν. Μόνο οικονομική βοήθεια θα κάνει τον Ερντογάν να στέλνει πρόσφυγες όποτε χρειάζεται χρήματα. Η Τουρκία δεν έχει καλό όνομα πλέον ούτε στις ΗΠΑ . Μία απειλή οικονομικών κυρώσεων τώρα που η Τουρκία είναι οικονομικά σε ύφεση θα λειτουργήσει αποτρεπτικά.Το θέμα θα απασχολήσει την Ευρώπη γιά χρόνια. Μόνο η ειρήνευση της Συρίας μπορεί να το λύσει οριστικά αλλά αυτό δεν φαίνεται στον ορίζοντα. Μέχρι τότε με βοήθεια από την Ευρώπη οι πρόσφυγες πρέπει να μείνουν στην Τουρκία καί στις Αραβικές χώρες.
Η Σαουδική Αραβία που είναι ο κύριος δήμιουργός του προβλήματος της Συρίας πρέπει να επωμισθεί καί το βάρος της λύσης του.
www.kassandros.gr
