Εδώ και 20 χρόνια, επισημαίνει ο Μίχαελ Τούμαν ανταποκριτής της Zeit στο εξωτερικό, προσπαθώ να κατανοήσω την Ελλάδα και την περίπλοκη σχέση της με την υπόλοιπη Ευρώπη. Σήμερα μερικές φορές εκπλήσσομαι με τη βεβαιότητα με την οποία πολιτικοί, οικονομολόγοι και δημοσιογράφοι εκφέρουν απόψεις για την τρέχουσα κρίση.
Το κύριο χαρακτηριστικό αυτής της κρίσης, συνεχίζει το άρθρο, είναι οι γκρίζες ζώνες, η αντιφατικότητα και οι πολλοί παίκτες. Και καθώς η κρίση διαρκεί εδώ και σχεδόν έξι χρόνια πολλοί είχαν την ευκαιρία να κάνουν κάτι λάθος, τονίζει.
Πολλοί πίστευαν, σημειώνει ο Τούμαν, ότι στις 30 Ιουνίου θα ξεκινούσε η διαδικασία του Grexit, καθώς η Αθήνα εκείνη την ημέρα δεν κατάφερε να πληρώσει μια δόση προς το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Η χώρα έχει πρακτικά χρεοκοπήσει, αλλά παρόλα αυτά παραμένει στο ευρώ. Και δεν μπορεί κανείς να τη διώξει.
Κάποιοι περιμένουν να συμβεί η μεγάλη έκρηξη κατά το δημοψήφισμα της Κυριακής. Όμως και μετά την ετυμηγορία του λαού ενδέχεται να μην αποφασιστεί τίποτα, εκτιμά ο αρθρογράφος της Zeit.
Αν οι Έλληνες ψηφίσουν «ναι» στις προτάσεις των Ευρωπαίων, πολλοί αναμένουν την παραίτηση του Έλληνα πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, όμως παρόλα αυτά ενδέχεται να παραμείνει στην εξουσία.
Αν οι Έλληνες ψηφίσουν «όχι», ο Τσίπρας θα ενισχυθεί, αλλά και πάλι έχει να διαλέξει δύο δρόμους: να συνεχίσει τις διαπραγματεύσεις ή το Grexit, σημειώνει ο Τούμαν.
Η λυπηρή αλήθεια είναι ότι το τέλμα θα συνεχιστεί. Οι Ευρωπαίοι δεν μπορούν να διώξουν την Ελλάδα από την ευρωζώνη, έχουν όμως την επιλογή να σταματήσουν να της δίνουν χρήματα. Τότε σταδιακά η Ελλάδα θα αναγκαστεί να εγκαταλείψει την ευρωζώνη, ενώ θα συνεχίζονται οι διαπραγματεύσεις. Τελικά κανείς δεν θα γνωρίζει ακριβώς τι πρότεινε ποιος και πότε και τι απορρίφθηκε, αλλά και ποιος φταίει, τονίζει η Zeit.
Εξωτερικοί εμπειρογνώμονες και σχολιαστές, κυρίως από τη Βρετανία και τις ΗΠΑ, υιοθετούν αποκαλυπτικά σενάρια: έρχεται το Grexit, το ευρώ έχει τελειώσει, η Ελλάδα θα γίνει ρωσική αποικία και για όλα φταίει η Μέρκελ.
Όπως επισημαίνει ο αρθρογράφος της Zeit, το πιο πιθανό είναι ότι η ευθύνη μοιράζεται μεταξύ πολλών. Αρχικά φταίνε οι Αμερικανοί, με το κραχ του 2008. Μετά φταίνε οι Έλληνες πολιτικοί, οι οποίοι χρησιμοποιούσαν το δημόσιο εδώ και χρόνια για να φροντίζουν την πελατεία τους.
Στη συνέχεια φταίει η γερμανική κυβέρνηση και η καγκελάριος Μέρκελ που από το 2010 βασίζονται πάρα πολύ στη λιτότητα και τις περικοπές δαπανών και πολύ λίγο στην αναπτυξιακή πολιτική.
Τέλος, σημειώνει ο Τούμαν, φταίει και ο Έλληνας πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας. Προσπάθησε να κερδίσει περισσότερα για τη χώρα του ώστε να μπορέσει να αναπτυχθεί, εξηγεί ο αρθρογράφος της Zeit, και αυτό ήταν σωστό.
Όμως η μέθοδός του ήταν λανθασμένη: με συγκρούσεις, με ελιγμούς, με καθυστερήσεις στις Βρυξέλλες και πάθος στο εσωτερικό της χώρας του. Με αυτό τον τρόπο καθυστέρησε την υπογραφή μιας συμφωνίας με την ΕΕ μέχρι που η χώρα του χρεοκόπησε και βυθίστηκε περισσότερο στην κρίση.
ΠΗΓΗ: ΑΠΕ (Ε.Μ.)
