Συντάκτης: Μανόλης Γ. Δρεττάκης* Μετά την έγκριση από τη Βουλή
της πρότασης του υπουργικού συμβουλίου για τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος
για τις απαράδεκτες προτάσεις των δανειστών, είναι ανάγκη να εξετάσουμε
το πραγματικό νόημα και τις πρακτικές συνέπειες του «ναι» ή του «όχι»
την ερχόμενη Κυριακή.Πριν, όμως, από αυτό πρέπει να επισημάνουμε ότι η κυβέρνηση δεν είχε
αντιληφθεί εγκαίρως τις πραγματικές προθέσεις των δανειστών, όπως αυτές
αποκαλύφθηκαν με τις προτάσεις της «πενταμερούς» και το τελικό και
τελεσιγραφικό κείμενο, με αυτές που της παραδόθηκε την Πέμπτη 25.6.15.Με τις τελικές αυτές προτάσεις τους, οι «κεφαλές» των δανειστών, και
όχι οι «θεσμοί», φάνηκε καθαρά ότι ενέπαιξαν την κυβέρνηση δήθεν
διαπραγματευόμενοι επί 4 μήνες, και δύο μέρες πριν υποβάλουν τις τελικές
προτάσεις τους, εξαπάτησαν τον πρωθυπουργό, δηλώνοντας ότι έπειτα από
τις μεγάλες υποχωρήσεις που έκανε η κυβέρνησή του, οι προτάσεις της
αποτελούσαν «βάση» για συμφωνία.Είναι φανερό ότι, χωρίς να το αντιληφθεί εγκαίρως η κυβέρνηση, οι δανειστές, με την τακτική τους, την έφτασαν κυριολεκτικά στο παρά 5΄ για να της επιδώσουν το τελεσίγραφο με προτάσεις που, αν τις δεχόταν, θα την εξομοίωναν με την κυβέρνηση που αποδοκίμασε ο λαός στις εκλογές της 25/1/15.
Μετά την προκήρυξη του δημοψηφίσματος, οι δανειστές έκαναν μικρές αλλαγές στις προτάσεις που περιείχαν οι προτάσεις τους της 25.6.15, σε μια προσπάθεια να μη διεξαχθεί το δημοψήφισμα, δηλαδή να στερηθεί ο λαός το δικαίωμα να αποφασίσει για τον ογκόλιθο των απαιτήσεών τους, ανάμεσα στις οποίες υπάρχουν: μείωση των δαπανών για την άμυνα κατά 400 εκατ. ευρώ, με απαίτηση αυτή να υλοποιηθεί με μείωση του προσωπικού (!) των Ενόπλων Δυνάμεων και των προμηθειών (!) τους, κατάργηση του Ελεγκτικού Συνεδρίου, προκαταβολή του 100% του φόρου του επομένου έτους από τις ατομικές επιχειρήσεις (δηλαδή εξόντωσή τους), ενώ αποφεύγουν οποιαδήποτε ρητή δέσμευση για την ουσιαστική ελάφρυνση του δημόσιου χρέους. Φυσικά η κυβέρνηση απάντησε ότι το δημοψήφισμα θα γίνει κανονικά.
Υστερα από όλα αυτά οι «κεφαλές» των δανειστών, παραβιάζοντας βασικές αρχές της Ε.Ε., έκαναν ωμή παρέμβαση στα εσωτερικά της χώρας με διαστρέβλωση του νοήματος του «όχι» στις απαράδεκτες προτάσεις τους και ερμηνεύοντάς το ως «όχι στο ευρώ», παροτρύνοντάς τους Ελληνες να ψηφίσουν «ναι» σ’ αυτές εξομοιώνοντάς το με «ναι στο ευρώ»(!). Τι θα ακολουθήσει, όμως, αν οι ψηφοφόροι «συμμορφωθούν προς τας υποδείξεις» τους; Αν, δηλαδή, η πλειοψηφία όσων προσέλθουν στις κάλπες την Κυριακή ταχθεί υπέρ του «ναι» στις προτάσεις τις οποίες απέρριψε η κυβέρνηση τασσόμενη υπέρ του «όχι».
Ο πρωθυπουργός στη συνέντευξή του στην ΕΡΤ στις 29/6/15 δήλωσε ότι στην περίπτωση αυτή: «εγώ δεν θα είμαι πρωθυπουργός παντός καιρού. Θα δρομολογηθούν οι εξελίξεις, όπως ορίζουν το Σύνταγμα και οι νόμοι αυτής της χώρας… τη σφραγίδα στις εξελίξεις θα τη βάλει ο λαός».
Η δήλωση αυτή σημαίνει ότι η κυβέρνηση θα παραιτηθεί και θα προκηρυχθούν εκλογές, δεδομένου ότι οι διερευνητικές εντολές του Προέδρου της Δημοκρατίας θα αποβούν άκαρπες διότι η σημερινή σύνθεση της Βουλής δεν μπορεί να δώσει άλλη κυβέρνηση. Τις εκλογές θα τις διενεργήσει υπηρεσιακή κυβέρνηση, η οποία θα πρέπει να εξασφαλίσει (πώς άραγε;) τους πόρους που απαιτούνται γι’ αυτές και για την κάλυψη των υποχρεώσεων του κράτους.
Οι δανειστές πιστεύουν ότι από τη Βουλή που θα προκύψει από τις πρόωρες αυτές εκλογές θα καταστεί δυνατός ο σχηματισμός μιας πειθήνιας σ’ αυτούς κυβέρνησης, όπως εκείνες της πενταετίας (όπως το πέτυχαν με τις παρεμβάσεις τους στις εκλογές του Ιουνίου 2012). Πώς, όμως, μπορεί να είναι βέβαιοι ότι αυτό θα συμβεί; Τι θα γίνει, αν, π.χ., από τη Βουλή δεν θα καταστεί δυνατό να σχηματιστεί καν κυβέρνηση; Και ακόμη, τι θα συμβεί στην προεκλογική περίοδο με παράταση των περιορισμών που επιβλήθηκαν στο τραπεζικό σύστημα;
Είναι σαφές ότι οι δανειστές με όσα έπραξαν πριν από την προκήρυξη του δημοψηφίσματος και μετά από αυτήν, «παίζουν με τη φωτιά», εθελοτυφλώντας, επιπλέον, στην άνοδο φασιστικών κομμάτων έπειτα από πρόσφατες εκλογές σε άλλα κράτη-μέλη της Ε.Ε.
Αντίθετα, αν ο λαός ταχθεί υπέρ του «όχι» στις προτάσεις των δανειστών, που τόσο η κυβέρνηση όσο και εκείνοι που θα ψηφίσουν «όχι» δεν το παρερμηνεύουν ως «όχι στο ευρώ», αλλά ως παραμονή στο ευρώ με μια αμοιβαία επωφελή συμφωνία που, φυσικά, δεν μπορεί να είναι οι απορριφθείσες στο δημοψήφισμα προτάσεις τους. Αυτό ακριβώς δήλωσε ο πρωθυπουργός στη συνέντευξή του στην ΕΡΤ, ότι, δηλαδή το «όχι» «κάνει ουσιαστικότερη τη διαπραγμάτευση», την οποία δηλώνουν οι δανειστές πρόθυμοι να συνεχίσουν, δεδομένου ότι έχουν ήδη έχουν κάνει κάποιες υποχωρήσεις.
Αν στη συμφωνία αυτή προστεθεί μια ρητή δέσμευση για την ουσιαστική ελάφρυνση του δημόσιου χρέους μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα και ένα πρόγραμμα επενδύσεων για ανάπτυξη, αυτή η συμφωνία, κατά τη γνώμη μου, θα περάσει γρήγορα από τη Βουλή και θα λήξει η ασφυκτική κατάσταση που βιώνουν τώρα η χώρα και ο λαός.
* πρώην: αντιπροέδρος της Βουλής, υπουργός και καθηγητής της ΑΣΟΕΕ
efsyn,gr
