Τραγωδία και ευκαιρία;

Μπορεί το πλήγμα του φονταμενταλιστικού τρόμου στην καρδιά του Παρισιού να δώσει στις ΗΠΑ του Ομπάμα, την ευκαιρία που έχασαν οι ΗΠΑ του Μπους μετά την 11.9.2001; Να ανανεώσει η Ουάσιγκτον την αποδοχή της ως ηγέτη της Δύσης στο σύνολο των γεωπολιτικών και οικονομικών προκλήσεων που αντιμετωπίζει ο πλανήτης την εποχή της παγκοσμιοποίησης και της αλληλεξάρτησης;Το ερώτημα τίθεται με αφορμή τη σύγκληση στις 18.2 στην Ουάσιγκτον, υπό την αιγίδα του Ομπάμα, Συνόδου Κορυφής των συμμάχων των ΗΠΑ για την αντιμετώπιση της εξτρεμιστικής βίας.Μετά τις 11.9.2001 οι ΗΠΑ παρέκαμψαν ακόμη και την προθυμία των συμμάχων τους στο ΝΑΤΟ για ενεργοποίηση του άρθρου 4 για αυτόματη εμπλοκή στο πλευρό συμμάχου που δέχθηκε επίθεση και προτίμησαν σε πρώτη φάση την ελευθερία του μοναχικού καβαλάρη στο Αφγανιστάν και στη συνέχεια στο Ιράκ, επιλογές που αποξένωσαν την Ευρώπη.

Η έκρηξη της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης τον Σεπτέμβριο του 2008 περιχαράκωσε τη Γερμανία και την Ευρωζώνη σε πολιτική που όχι μόνον αποκλίνει από τις επιλογές των ΗΠΑ αλλά αποτελεί επιπλέον αστάθμητο παράγοντα κινδύνου. Μόνον η σύγκρουση με τη Ρωσία για την Ουκρανία έφερε πιο κοντά Ουάσιγκτον και Βερολίνο.Είναι σαφές ότι ο Ομπάμα δεν συγκαλεί τη Σύνοδο Κορυφής της 18.2 ούτε για να κηρύξει νέο πόλεμο κατά της τρομοκρατίας με χερσαία εμπλοκή στη Συρία-Ιράκ, ούτε για να επικυρώσει νέες μυστικές φυλακές της CIA και νέα στρατόπεδα τύπου Γκουαντάναμο.

Με αφορμή το σοκ στη Γαλλία και στην Ευρώπη είναι λογικό να προσπαθήσει η Ουάσιγκτον να επιδιώξει μια συνολική εναρμόνιση της Γηραιάς Ηπείρου: από την εγκατάλειψη της δημοσιονομικής λιτότητας που επιβάλλει η Γερμανία στην Ευρωζώνη, μέχρι και την αποτροπή αναζήτησης χωριστού συμβιβασμού από Γερμανία, Γαλλία και Ιταλία με τη Μόσχα για την Ουκρανία. 

Τον Ιούλιο του 1950 η Βόρειος Κορέα εισέβαλε στη Νότιο. Η ενέργεια αυτή έγινε ερήμην του Στάλιν αλλά και του Μάο κι επέτρεψε στις ΗΠΑ να συγκροτήσουν το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη με κεντρικό άξονα τον επανεξοπλισμό της Δυτικής Γερμανίας που επεβλήθη στη δυστροπούσα Γαλλία υπό την απειλή του κομμουνιστικού κινδύνου.

Σήμερα Ουκρανία και ισλαμικός τρόμος μπορούν να νομιμοποιήσουν την εγκατάλειψη της δημοσιονομικής λιτότητας στο όνομα της εξωτερικής και εσωτερικής ασφάλειας, μια ευκαιρία που ο Ομπάμα δεν θα την αφήσει να πάει χαμένη.
kapopoulos@pegasus.gr

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΠΟΠΟΥΛΟΣ