Ο ίδιος υπηρετεί τις Θετικές Επιστήμες -ως βοτανολόγος-χημικός- γι' αυτό ίσως η προσέγγισή του στο θέμα διακρίνεται για την πρακτικότητα του χαρακτήρα της."Θα πρέπει να διεκδικήσουμε την πατρότητα των λέξεων. Τον δυναμισμό της γλώσσας μας και τη διαχρονικότητά της.Ας δούμε, έστω και επιγραμματικά, τι λένε οι άλλοι για αυτήν.
O Claude Fauriel (ιστορικός - λογοτέχνης): "H ελληνική είναι η ωραιότερη γλώσσα της Ευρώπης. Έχει την ομοιογένεια της γερμανικής, τη σαφήνεια της γαλλικής, την ευλυγισία της ιταλικής και είναι αρμονικότερη της ισπανικής".Στη συνέχεια, σταματώντας στον μεγάλο Γερμανό συγγραφέα και ποιητή Friedrich Schiller, θα δώσει, σε ελεύθερη μετάφραση, αποσπάσματα από το ποίημα "Καταραμένε Έλληνα". "Καταραμένε Έλληνα, όπου να γυρίσω τη σκέψη μου, όπου και να στρέψω την ψυχή μου, μπροστά μου σε βλέπω, σε βρίσκω. Τέχνη λαχταρώ, Ποίηση, Θέατρο, Αρχιτεκτονική, εσύ μπροστά, πρώτος και αξεπέραστος. Επιστήμη αναζητώ, Μαθηματικά, Φιλοσοφία, Ιατρική, κορυφαίος και ανυπέρβλητος. Για Δημοκρατία διψώ, Ισονομία και Ισότητα, εσύ μπροστά μου, ασυναγώνιστος, κι' ανεπισκίαστος. Καταραμένε Έλληνα, καταραμένη Γνώση... Γιατί να σε αγγίξω; Για να αισθανθώ πόσο μικρός είμαι, ασήμαντος, μηδαμινός; Γιατί δεν με αφήνεις στη δυστυχία μου και στην αναμελιά μου;"
Το ποίημα αυτό γράφτηκε το 1805 όταν ο ποιητής ήταν 46 χρόνων, στον τελευταίο χρόνο της ζωής του.
Ο καθηγητής, Θωμάς Σαββίδης, συνεχίζοντας την προβολή διάσημων Ευρωπαίων φιλοσόφων, ποιητών, μουσουργών που θαύμαζαν τη γλώσσα μας, θα σταματήσει στον Franz Peter Schubert για να πει ότι συνέθεσε 42 Συμφωνίες με θέμα ελληνικό μεταξύ των οποίων την "Ιφιγένεια", την "Αντιγόνη", τον "Αποχαιρετισμό του Έκτορα".Με το πορτραίτο του Γερμανού συνθέτη και πιανίστα, Robert Schumann, θα προβάλει και τη σκέψη του μεγάλου μουσουργού για την ελληνική γλώσσα και ποίηση του Ομήρου: "Στη μεγάλη θλίψη και απαισιοδοξία βρίσκεις παρηγοριά και δύναμη στο ξεφύλλισμα του Ομήρου".Θα συνεχίσει με τον Goethe που είπε το περίφημο: "Άκουσα το Ευαγγέλιο στον Άγιο Πέτρο της Ρώμης σε όλες τις γλώσσες. Η ελληνική αντήχησε σαν άστρο που εμφανίζεται τη νύχτα".
Πίσω στη σημερινή πραγματικότητα, ο καθηγητής, κ. Σαββίδης, θα πει ότι "οι Ευρωπαίοι εκμεταλλευόμενοι την οικονομική κρίση, προσπάθησαν να μας μειώσουν όχι κατηγορώντας τις διαχειριστικές μας ικανότητες, αλλά πλήττοντας τον πολιτισμό μας. Όλοι θυμόμαστε τις άκομψες αναφορές του ευρωπαϊκού τύπου στην Αφροδίτη της Μήλου και στον γκρεμισμένο Παρθενώνα. Γι' αυτό επιβάλλεται να προωθούμε, μ' όποιον τρόπο μπορούμε αυτό που είναι μια απτή πραγματικότητα.
Η ελληνική γλώσσα είναι διεθνής.
Ας δούμε, όμως, με συγκεκριμένα στατιστικά στοιχεία την επιρροή της ελληνικής στις άλλες γλώσσες, ξεκινώντας από την περισσότερο διαδεδομένη σήμερα γλώσσα στον πλανήτη, την αγγλική. Με μία πρώτη συστηματική καταμέτρηση των ελληνικών λέξεων σε ένα από τα λεξικά της καθομιλουμένης, ο αριθμός των λέξεων έφθασε τις 6.500. Αν προχωρήσουμε και στην επιστημονική ορολογία, καλύπτοντας σημαντικό τμήμα της, θα φανεί περισσότερο σφαιρικά ο βαθμός επίδρασης της γλώσσας μας στην αγγλική. Είναι προφανές ότι η συμμετοχή της ελληνικής στην επιστημονική ορολογία, είναι πολύ μεγαλύτερη από ό,τι στα λεξικά της καθομιλουμένης.Όμως πολλοί επιστημονικοί όροι, ιδίως της Ιατρικής,, ενώ περιλαμβάνονται μόνο στα επιστημονικά λεξικά, εντούτοις είναι ευρύτερα γνωστοί και στην καθομιλουμένη, π.χ. αρτηριοσκλήρωση, ανεύρυσμα, αρθραλγία, δερματοπάθεια, μαστεκτομή κ.α."
ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟΤΗΤΑ
Αναφορικά με τον ισχυρισμό ορισμένων ότι οι δανεισμοί των άλλων γλωσσών προέρχονται από μια "αφηρημένη και νεκρή αρχαία ελληνική", ο κ. Σαββίδης θα πει: "Η αλήθεια είναι ότι η συντριπτική πλειοψηφία των δανεισμών αυτών είναι λέξεις που χρησιμοποιούνταν στην αρχαία ελληνική, δεν παύουν όμως να χρησιμοποιούνται και σήμερα, στη νέα ελληνική, όπως, για παράδειγμα: bradylogia, pandemy, cachexy, chrematistic, criterion, κ.ά. Αυτό απλώς δείχνει τη διαχρονικότητα της ελληνικής, που ποτέ δεν έπαψε να υφίσταται, να γράφεται και να μιλιέται με το ίδιο ετυμολογικό".
Προκειμένου να δώσει ένα παράδειγμα επ' αυτού, θα αναφερθεί σ' ένα απόσπασμα του Άγγλου καθηγητή Γλωσσολογίας στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου, R.H. Robins, από το βιβλίο του "Σύντομη Ιστορία της Γλωσσολογίας": "Φυσικά δεν είναι μόνο στη γλωσσολογία όπου οι Έλληνες υπήρξαν πρωτοπόροι για την Ευρώπη. Στο σύνολό της η πνευματική ζωή της Ευρώπης (η φιλοσοφική, ηθική, πολιτική και αισθητική σκέψη της) ανάγεται στο έργο των Ελλήνων στοχαστών. Ακόμη και σήμερα, επιστρέφουμε αδιάκοπα στην ελληνική κληρονομιά για να βρούμε ερεθίσματα κι ενθάρρυνση. Ο σημερινός άνθρωπος αισθάνεται αναντίρρητα να τον συνδέει με τους Έλληνες μια πνευματική συγγένεια που δεν νιώθει με κανένα προηγούμενο ή σύγχρονο πολιτισμό. Πιθανώς δε θα μάθουμε ποτέ με βεβαιότητα ποιες περιβαλλοντικές, πολιτισμικές και βιολογικές συνθήκες προκάλεσαν αυτή τη λαμπρή άνθιση του ανθρώπινου πνεύματος στην κλασική Ελλάδα. Αυτό, όμως, δεν μειώνει καθόλου την ευγνωμοσύνη μας για τα όσα επιτελέστηκαν" καταλήγει ο γνωστός γλωσσολόγος.
Ο φιλόλογος και εκπαιδευτικός κ. Κυριάκος Αμανατίδης, ο οποίος ήταν παρών στην παρουσίαση του θέματος "Διεθνοποίηση της Ελληνικής Γλώσσας", θα πει: "Ήταν ένας εντελώς διαφορετικός χειρισμός του θέματος, πρωτότυπος, θα έλεγα, αλλά πάρα πολύ αποτελεσματικός. Με προβολές σε οθόνη, έδειξε ο ομιλητής πώς οι Ευρωπαίοι, φιλόσοφοι, ποιητές, μουσουργοί θαύμαζαν την ελληνική γλώσσα.
Επειδή πρόβαλε στοιχεία στην οθόνη, οι εντυπώσεις ήταν πιο αποτελεσματικές και αφομοιώνονταν ευκολότερα. Έδωσε πάρα πολλές αποδείξεις, χωρίς να κάνει λόγο για στρατηγική της διεθνοποίησης, υποστηρίζοντας ότι εκ των πραγμάτων είναι διεθνής αφού αποτελεί ένα μεγάλο μέρος -29%-30%- του κορμού της διεθνούς σήμερα γλώσσας που είναι η αγγλική. Το δίδαγμα που βγήκε είναι ότι χωρίς να το αντιλαμβάνεται ο κόσμος μιλά και ελληνικά".
Ζητώντας τη γνώμη του έμπειρου και ικανού εκπαιδευτικού πώς πρακτικά σήμερα θα μπορούσαμε να εκμεταλλευτούμε τον δυναμισμό αυτόν της γλώσσας μας', θα πει: "Πιστεύω με το να τον κάνουμε γνωστό σε κάθε ευκαιρία που μας δίδεται, αλλά κυρίως μέσα από το εκπαιδευτικό σύστημα, αρχίζοντας από την πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Να μάθουν δηλαδή τα παιδιά και να συνειδητοποιήσουν τον πλούτο της ελληνικής γλώσσας, τη θέση της και την επιρροή της στην αγγλική. Τότε θα ενισχυθεί η γνώση της ελληνικής και η χρηστική της αξία. Βγαίνοντας από τον συναισθηματικό χώρο -να μπορώ να συνεννοούμαι με τον παππού και την γιαγιά- να συνειδητοποιήσουν τα παιδιά ότι η γνώση της ελληνικής θα τους ενισχύσει με το πλεονέκτημα να γνωρίσουν και να κατανοήσουν πληρέστερα τους επιστημονικούς όρους. Προσωπικά, ο καθηγητής με εντυπωσίασε με τον πρακτικό τρόπο που παρουσίασε το θέμα", θα καταλήξει ο κ. Αμανατίδης.
Σίγουρα το γεγονός ότι ο κ. Σαββίδης ασχολείται με τις θετικές επιστήμες, τον ώθησε να παρουσιάσει ένα θεωρητικό θέμα με τρόπο πρακτικό και προσιτό στο ακροατήριο. Μια προσέγγιση που ενθουσίασε και εντυπωσίασε το ακροατήριό του.
O κ. Θωμάς Σαββίδης (δεύτερος από δεξιά) με τον πρόεδρο και άλλα στελέχη της Ποντιακής Εστίας
