Του Γιώργου Παυλόπουλου
«Θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι η Ρωσία όχι μόνο θα επιβιώσει, αλλά θα βγει από αυτή τη δοκιμασία ακόμη πιο δυνατή», δήλωσε χθες ο Σεργκέι Λαβρόφ, σε συνέντευξή του στο γαλλικό δίκτυο France 24, καταγγέλλοντας παράλληλα ότι υπάρχει συγκεκριμένο σχέδιο από την πλευρά της Δύσης, κυρίως δε των ΗΠΑ, για «αλλαγή καθεστώτος» στη Ρωσία. Την ίδια στιγμή, ενισχύοντας ουσιαστικά τη θεωρία του Λαβρόφ, το πρακτορείο Reuters δημοσίευσε χθες μία ανάλυση υπό τον τίτλο «Η κρίση του ρουβλίου θα μπορούσε να κλονίσει την εξουσία του Πούτιν», στην οποία γίνεται η εκτίμηση ότι η δραματική κατάσταση που διαμορφώνεται στην οικονομία «αυξάνει τον κίνδυνο να χαθούν δύο από τους βασικούς πυλώνες στους οποίους στηρίζεται ο Πούτιν -τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα και την ευημερία».
Πρακτικά, το σχέδιο αυτό είχε καταστεί εμφανές από τις πρώτες κυρώσεις που επιβλήθηκαν σε βάρος της Ρωσίας, με αφορμή τις εξελίξεις στην Ουκρανία. Κι αυτό διότι ο αποκλεισμός των ρωσικών τραπεζών και επιχειρήσεων από τις αγορές της Δύσης προκάλεσαν σταδιακά μεγάλα προβλήματα ρευστότητας, αναγκάζοντας αντικειμενικά τους ολιγάρχες να επανεξετάσουν τις συμμαχίες τους -κάτι που οι Δυτικοί ελπίζουν ότι θα συμβεί και με τα μεσαία στρώματα της ρωσικής κοινωνίας.
Για την ώρα, βεβαίως, δεν υπάρχουν ενδείξεις έντονων αναταράξεων ή, πολύ περισσότερο, δημιουργίας ρεύματος αμφισβήτησης του Πούτιν. Όπως άλλωστε μεταδίδουν τα διεθνή ΜΜΕ, παρά την κατρακύλα του νομίσματος και του χρηματιστηρίου, στη Μόσχα και τις άλλες πόλεις δεν παρατηρήθηκαν μέχρι σήμερα φαινόμενα πανικού, ανάλογα με εκείνα της κρίσης του 1998, ούτε όμως έχει εκδηλωθεί κάποιο κίνημα διαμαρτυρίας. Όσο για τις δημοσκοπήσεις συνεχίζουν να δίνουν στον πρόεδρο της χώρας ποσοστά αποδοχής της τάξης του 80%, επιβεβαιώνοντας όσους ισχυρίζονται ότι, όπως έχει αποδειχθεί ιστορικά, σε περιόδους κρίσης οι Ρώσοι συσπειρώνονται γύρω από την ηγεσία τους και την «υπεράσπιση της μητέρας-πατρίδας».
Κι αυτό σημαίνει ότι, πρακτικά, όσα σχέδια στοχεύουν στην ανατροπή του Πούτιν ή στον εξαναγκασμό του σε συνθηκολόγηση ίσως αποδειχθούν τελικώς μπούμερανγκ.
«Θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι η Ρωσία όχι μόνο θα επιβιώσει, αλλά θα βγει από αυτή τη δοκιμασία ακόμη πιο δυνατή», δήλωσε χθες ο Σεργκέι Λαβρόφ, σε συνέντευξή του στο γαλλικό δίκτυο France 24, καταγγέλλοντας παράλληλα ότι υπάρχει συγκεκριμένο σχέδιο από την πλευρά της Δύσης, κυρίως δε των ΗΠΑ, για «αλλαγή καθεστώτος» στη Ρωσία. Την ίδια στιγμή, ενισχύοντας ουσιαστικά τη θεωρία του Λαβρόφ, το πρακτορείο Reuters δημοσίευσε χθες μία ανάλυση υπό τον τίτλο «Η κρίση του ρουβλίου θα μπορούσε να κλονίσει την εξουσία του Πούτιν», στην οποία γίνεται η εκτίμηση ότι η δραματική κατάσταση που διαμορφώνεται στην οικονομία «αυξάνει τον κίνδυνο να χαθούν δύο από τους βασικούς πυλώνες στους οποίους στηρίζεται ο Πούτιν -τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα και την ευημερία».
Πρακτικά, το σχέδιο αυτό είχε καταστεί εμφανές από τις πρώτες κυρώσεις που επιβλήθηκαν σε βάρος της Ρωσίας, με αφορμή τις εξελίξεις στην Ουκρανία. Κι αυτό διότι ο αποκλεισμός των ρωσικών τραπεζών και επιχειρήσεων από τις αγορές της Δύσης προκάλεσαν σταδιακά μεγάλα προβλήματα ρευστότητας, αναγκάζοντας αντικειμενικά τους ολιγάρχες να επανεξετάσουν τις συμμαχίες τους -κάτι που οι Δυτικοί ελπίζουν ότι θα συμβεί και με τα μεσαία στρώματα της ρωσικής κοινωνίας.
Για την ώρα, βεβαίως, δεν υπάρχουν ενδείξεις έντονων αναταράξεων ή, πολύ περισσότερο, δημιουργίας ρεύματος αμφισβήτησης του Πούτιν. Όπως άλλωστε μεταδίδουν τα διεθνή ΜΜΕ, παρά την κατρακύλα του νομίσματος και του χρηματιστηρίου, στη Μόσχα και τις άλλες πόλεις δεν παρατηρήθηκαν μέχρι σήμερα φαινόμενα πανικού, ανάλογα με εκείνα της κρίσης του 1998, ούτε όμως έχει εκδηλωθεί κάποιο κίνημα διαμαρτυρίας. Όσο για τις δημοσκοπήσεις συνεχίζουν να δίνουν στον πρόεδρο της χώρας ποσοστά αποδοχής της τάξης του 80%, επιβεβαιώνοντας όσους ισχυρίζονται ότι, όπως έχει αποδειχθεί ιστορικά, σε περιόδους κρίσης οι Ρώσοι συσπειρώνονται γύρω από την ηγεσία τους και την «υπεράσπιση της μητέρας-πατρίδας».
Κι αυτό σημαίνει ότι, πρακτικά, όσα σχέδια στοχεύουν στην ανατροπή του Πούτιν ή στον εξαναγκασμό του σε συνθηκολόγηση ίσως αποδειχθούν τελικώς μπούμερανγκ.