Η είδηση από την Αμερική έλεγε: «Οι ΗΠΑ κάλεσαν
σήμερα την Τουρκία, σύμμαχό τους στο ΝΑΤΟ, να σεβαστεί την ελευθερία του
Τύπου, την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης και τα “δημοκρατικά θεμέλιά”
της, μετά το νέο κύμα συλλήψεων, κυρίως δημοσιογράφων». Η είδηση από την Τουρκία που προκάλεσε την αντίδραση των ΗΠΑ αφορούσε τη νέα μεγάλη επιχείρηση της αστυνομίας κατά των υποστηρικτών του αντιπάλου του Ερντογάν, του ισλαμιστή ιεροκήρυκα Φετουλάχ Γκιουλέν, στοχεύοντας κυρίως την εφημερίδα «Zaman» -μια από τις μεγαλύτερες της Τουρκίας- που στηρίζει τον αυτοεξόριστο μουσουλμάνο ιερωμένο.
Αυτή η νέα έφοδος πραγματοποιήθηκε μετά την πρόσφατη ανακοίνωση από τον Τούρκο πρόεδρο μιας νέας επιχείρησης κατά των «δυνάμεων του κακού» τις οποίες κινεί από την εξορία του στις ΗΠΑ ο εχθρός του, όπως δήλωσε ο Ερντογάν, ο οποίος κατηγορεί τον Γκιουλέν ότι χειραγώγησε πέρυσι την έρευνα για διαφθορά σε βάρος μελών του περιβάλλοντος του.
Μπορεί ο Ερντογάν να κυριάρχησε πρόσφατα στις εκλογές και να αισθάνεται πανίσχυρος, η Ιστορία όμως της γειτονικής χώρας δείχνει ότι η σταθερότητα από το χάος στην Τουρκία απέχουν λίγο. Αν γυρίσουμε 15 μέρες πίσω θα πρέπει να σχολιάσουμε τη νέα αφετηρία στις σχέσεις Τουρκίας-Ρωσίας με αφορμή τη μεγάλη ενεργειακή συνεργασία που «παγώνει» τον αγωγό Southstream και προχωράει στη δημιουργία ενός νέου κόμβου διαμετακόμισης φυσικού αερίου, στα σύνορα με την Ελλάδα.
Η Ρωσία χρησιμοποιεί την Τουρκία στα ενεργειακά της παιχνίδια, προκαλώντας ξεκάθαρα τον αμερικανικό παράγοντα. Τους μήνες που πέρασαν, η Τουρκία έπαιξε «βρόμικα» στην πλάτη των Αμερικανών βοηθώντας τους κατσαπλιάδες του ισλαμικού κράτους, τα έβαλε με το Ισραήλ, τον πιο στενό σύμμαχο των ΗΠΑ παγκοσμίως, αποσταθεροποίησε τη Μέση Ανατολή κάνοντας δική της πολιτική απέναντι στον Ασαντ και άνοιξε «κανάλια» στην πλάτη των ΗΠΑ, με τη Σαουδική Αραβία και το Κατάρ.
Η Τουρκία σήμερα είναι «καρφί» στα μάτια του υπερατλαντικού συστήματος. Λειτουργεί αφύσικα αλαζονικά, προκαλώντας την καθεστηκυία τάξη. Οι πρόσφατες προκλήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ δεν ήταν μόνο η αντίδραση στην ενεργειακή συμμαχία Ελλάδας, Κύπρου, Ισραήλ υπό τις ευλογίες των ΗΠΑ, ήταν μια ακόμα κίνηση για να εκνευρίσει τους Αμερικανούς.
Ο Ερντογάν θεωρεί ότι η Ιστορία τού επιφυλάσσει το ρόλο του νεοσουλτάνου που η μοίρα το έφερε να τα βάλει και με τις ΗΠΑ. Θυμίζει το έντομο που πετάει προκλητικά γύρω από τη φωτισμένη λάμπα και όταν την αγγίζει καίγεται. Και ο ρόλος της Ελλάδας σε όλα αυτά; Το έχουμε ξαναπεί.
Η χρεοκοπημένη Ελλάδα πρέπει να λειτουργήσει ξεκάθαρα πρωτίστως στο πλευρό των ΗΠΑ και δευτερευόντως στο πλευρό όλων των άλλων. Η εξωτερική πολιτική δεν χωράει συναισθηματισμούς. Αιώνες τώρα καθορίζεται από το εθνικό συμφέρον.
Βασίλης Ταλαμάγκας
