Είναι κάτι παραπάνω από σαφές ότι πρόκειται για δύο διαφορετικά μεγέθη Μεγάλων Δυνάμεων, με την Κίνα να μην μπορεί να τεθεί υπό έλεγχο από τις ΗΠΑ, όπως συνέβη με τη Ρωσία στην Ουκρανία. Στις ΗΠΑ υπάρχει πλήρης επίγνωση όχι μόνον της αλληλεξάρτησης της ανάπτυξης των δύο χωρών αλλά και της ικανότητας του Πεκίνου να αντέξει χωρίς οικονομικές παρενέργειες μία διαρκώς αυξανόμενη επένδυση στην αμυντική αναβάθμιση.
Τα δεδομένα αυτά προφανώς υπαγόρευσαν και την επέμβαση των ΗΠΑ στην Ουκρανία, που τσαλάκωσαν την εικόνα αλλά και την ίδια τη δυναμική της επανόδου της Μόσχας ως επικυρίαρχου στην πρώην ΕΣΣΔ, που οδηγεί σε οριοθέτηση της συνεργασίας του Κρεμλίνου με το Βερολίνο και με τις Βρυξέλλες, αλλά και την αποστασιοποίηση από την Ευρύτερη Μέση Ανατολή όπου η Ουάσιγκτον επηρεάζει και αναδιαμορφώνει περιφερειακές ισορροπίες, χωρίς όμως επιτόπου επιχειρησιακή εμπλοκή.
Η απόλυτη προτεραιότητα της Ουάσιγκτον είναι εξ ορισμού αντιφατική και εν πολλοίς αλληλοαναιρούμενη: Να διατηρήσει η Κίνα υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, να εξακολουθήσει να αγοράζει τα ομόλογα της ομοσπονδιακής κυβέρνησης και ταυτόχρονα να πληρώνει υψηλό κόστος στην προσπάθειά της να κυριαρχήσει στην περιοχή Ασίας - Ειρηνικού.
Η κατάσταση είναι ξεκάθαρη: Η Κρίση στην Ουκρανία έδειξε την Ρωσία ως Μεσαία Δύναμη πρώην Αυτοκρατορία του μεγέθους της Βρετανίας και της Γαλλίας που συνετίστηκε σχετικά εύκολα και με χαμηλό κόστος από τον Λευκό Οίκο . Την ίδια στιγμή η Κίνα θυμίζει κάθε μέρα στις ΗΠΑ ότι δεν υπάρχει πλέον δυνατότητα επιβολής μονομερούς Pax Americana.
kapopoulos@pegasus.gr
