Του Κώστα Βενιζέλου ΟΙ
διεθνείς ισορροπίες, τα μεγάλα στρατηγικά παιχνίδια, συνήθως έχουν ως
παράπλευρες απώλειες τις μικρές χώρες. Κυρίως, όταν δεν σταθμίσουν όλα
τα δεδομένα και παρασυρθούν από επιδερμικές προσεγγίσεις. Οι εξελίξεις
στην Κριμαία, έχουν μετατραπεί σε μια διαφορά μεταξύ των ΗΠΑ, χωρών της
Ευρωπαϊκή Ένωσης από τη μια και τη Ρωσία από την άλλη.
Κύπρος, όπως έχει αναφερθεί, κλήθηκε να διαχειριστεί τις εξελίξεις
αυτές κρατώντας κάποιες ισορροπίες. Και οι ισορροπίες αυτές θα πρέπει να
αφορούν τις θέσεις αρχής και την έκφραση αλληλεγγύης προς φίλους. Το
θέμα της αλληλεγγύης ως χώρα το έχουμε αισθανθεί πολλές φορές,
περισσότερες όμως την έλλειψη της( Κυπριακό, κουρέματα, τρόικες κλπ). Η
Μόσχα, που πλέον επανήλθε ως το αντίπαλο δέος των ΗΠΑ στο παγκόσμιο
γίγνεσθαι, έχει πολλές φορές εκφράσει εμπράκτως τη στήριξή της στην
Κύπρο και είναι σαφές πως ως χώρα πρέπει να ανταποδώσουμε. Όχι πως η
δική μας στήριξη θα αλλάξει τις ισορροπίες και θα γύρει την πλάστιγγα.
Όμως του καθενός ο λόγος και η στάση μετράται.
Η Ε.Ε. ναι μεν έλαβε μέτρα, όμως, δεν άντεξε να υιοθετήσει κυρώσεις κατά της χώρας, της Ρωσίας. Κι αυτό γιατί μέτρησαν για κάποιων από τους εταίρους μας, τα οικονομικά τους συμφέροντα. Τα συμφέροντα της Κύπρου δεν είναι μόνο οικονομικά, είναι και πολιτικά, που συνδέονται με το εθνικό θέμα, το Κυπριακό. Κι αυτό έχει μεγαλύτερη σημασία.
Το παιχνίδι με τα όσα διαδραματίζονται στην Ουκρανία και πιο συγκεκριμένα στην Κριμαία στήθηκε από τους Αμερικανούς και τους Βρετανούς, στους οποίους ασφαλώς και δεν χρωστάμε. Οι Αμερικανοί, παρουσιάζονταν περίπου ως «κολλητοί μας», μέχρι που συμφωνήθηκε το κοινό ανακοινωθέν. Μετά άρχισαν τα ταξίδια του Ναμί και του Οζερσάι στο Λευκό Οίκο και στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ και οι παροτρύνσεις για τις διαδρομές του φυσικού αερίου μέσω Τουρκίας με αγωγούς. Αυτά για να θυμούνται οι αιθεροβάμονες.
Το θέμα δεν είναι συναισθηματικό. Η πολιτική μπορεί να ποδοσφαιροποιείται πολλές φορές, όμως τα σοβαρά ζητήματα, δεν αντιμετωπίζονται οπαδικά. Και η Ρωσία μετρά τα δικά της συμφέροντα πριν προβεί σε κινήσεις. Η διαχρονική στήριξη της Μόσχας στο Κυπριακό, δεν μπορεί να είναι δεδομένη και εξαρτάται εν πολλοίς και από άλλους παράγοντες. Μπορεί, δηλαδή, η στήριξη αυτή να παραμείνει ως έχει μέχρι σήμερα, εάν για παράδειγμα, την ερχόμενη Πέμπτη, στα Ηνωμένα Έθνη η Κύπρος σταθεί στην αντίπερα από τη Ρωσία όχθη;
Και επειδή και εντός Κύπρου, είναι κάποιοι που απαγγέλουν το γνωστό ποίημα πως στην Κριμαία παραβιάσθηκε το διεθνές δίκαιο, θα πρέπει να μάθουν και ολίγη ιστορία, αλλά και να μελετήσουν και τα εκεί δεδομένα. Είναι σαφές πως στην περιοχή γίνεται ένας πόλεμος επικράτησης μεταξύ υπερδυνάμεων και δεν χρειάζεται η Κύπρος να βρεθεί στη μέση. Μπορεί, όμως, να μη συμπεριφερθεί με τρόπο που θα έχει απώλειες. Κοντολογίς, να μην χάσει φίλους και στηρίγματα, και να τη δακτυλοδείχνουν οι άλλοι, οι…άσπονδοι φίλοι της.
Η Ε.Ε. ναι μεν έλαβε μέτρα, όμως, δεν άντεξε να υιοθετήσει κυρώσεις κατά της χώρας, της Ρωσίας. Κι αυτό γιατί μέτρησαν για κάποιων από τους εταίρους μας, τα οικονομικά τους συμφέροντα. Τα συμφέροντα της Κύπρου δεν είναι μόνο οικονομικά, είναι και πολιτικά, που συνδέονται με το εθνικό θέμα, το Κυπριακό. Κι αυτό έχει μεγαλύτερη σημασία.
Το παιχνίδι με τα όσα διαδραματίζονται στην Ουκρανία και πιο συγκεκριμένα στην Κριμαία στήθηκε από τους Αμερικανούς και τους Βρετανούς, στους οποίους ασφαλώς και δεν χρωστάμε. Οι Αμερικανοί, παρουσιάζονταν περίπου ως «κολλητοί μας», μέχρι που συμφωνήθηκε το κοινό ανακοινωθέν. Μετά άρχισαν τα ταξίδια του Ναμί και του Οζερσάι στο Λευκό Οίκο και στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ και οι παροτρύνσεις για τις διαδρομές του φυσικού αερίου μέσω Τουρκίας με αγωγούς. Αυτά για να θυμούνται οι αιθεροβάμονες.
Το θέμα δεν είναι συναισθηματικό. Η πολιτική μπορεί να ποδοσφαιροποιείται πολλές φορές, όμως τα σοβαρά ζητήματα, δεν αντιμετωπίζονται οπαδικά. Και η Ρωσία μετρά τα δικά της συμφέροντα πριν προβεί σε κινήσεις. Η διαχρονική στήριξη της Μόσχας στο Κυπριακό, δεν μπορεί να είναι δεδομένη και εξαρτάται εν πολλοίς και από άλλους παράγοντες. Μπορεί, δηλαδή, η στήριξη αυτή να παραμείνει ως έχει μέχρι σήμερα, εάν για παράδειγμα, την ερχόμενη Πέμπτη, στα Ηνωμένα Έθνη η Κύπρος σταθεί στην αντίπερα από τη Ρωσία όχθη;
Και επειδή και εντός Κύπρου, είναι κάποιοι που απαγγέλουν το γνωστό ποίημα πως στην Κριμαία παραβιάσθηκε το διεθνές δίκαιο, θα πρέπει να μάθουν και ολίγη ιστορία, αλλά και να μελετήσουν και τα εκεί δεδομένα. Είναι σαφές πως στην περιοχή γίνεται ένας πόλεμος επικράτησης μεταξύ υπερδυνάμεων και δεν χρειάζεται η Κύπρος να βρεθεί στη μέση. Μπορεί, όμως, να μη συμπεριφερθεί με τρόπο που θα έχει απώλειες. Κοντολογίς, να μην χάσει φίλους και στηρίγματα, και να τη δακτυλοδείχνουν οι άλλοι, οι…άσπονδοι φίλοι της.
