Στην τηλεόραση 23 χρόνια, στη διεύθυνση των Ειδήσεων και των Ενημερωτικών Εκπομπών τα 11, πρώτη φορά βρισκόμουν αντιμέτωπος με τόσο χοντροκομμένη απόπειρα προληπτικής λογοκρισίας.«Να μη μεταδοθεί η εκπομπή και να πάψει η μετάδοση του διαφημιστικού τρέιλερ, επειδή πιθανολογούμε ότι θα παραβιάσει τη μυστικότητα της ανάκρισης», έγραφε η κυρία Σταμολέκα.
Και αν δεν συμμορφωθούμε προς τας υποδείξεις;
«Η παραβίαση της μυστικότητας επιφέρει σοβαρές ποινικές κυρώσεις», μας απειλούσε…
Μίλησα με κορυφαίους ποινικολόγους και η Σοφία Φασουλάκη με εξέχοντες δικαστές και εισαγγελείς. Ουδείς μπορούσε να δικαιολογήσει τη στάση της ανακρίτριας, ουδείς μπορούσε να θυμηθεί κάτι παρόμοιο στα χρονικά…Είναι σαν να απαγόρευε η Δικαιοσύνη τη δημοσιογραφική έρευνα για τους τρεις νεκρούς της Μarfin ή για τις μίζες στα εξοπλιστικά ή για τους νεκρούς του μεγάλου σεισμού του 1999 στην Αθήνα ή για το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο ή… ή…Φυσικά, όχι μόνο δεν πρόκειται να συμμορφωθούμε προς τας υποδείξεις της κυρίας πρωτοδίκου, αλλά ήδη καταγγείλαμε την απαράδεκτη παρακτική της προληπτικής λογοκρισίας, μέσα από το κεντρικό δελτίο του Μega. Εκεί ο Σταύρος Θεοδωράκης αποκάλυψε ότι η ανακρίτρια είχε επιχειρήσει να σταματήσει μάρτυρες που ήθελαν να μιλήσουν στην κάμερα…Δεν θα γράψω περισσότερα, καθώς η υπόθεση βοά… Θα επαναλάβω μόνο αυτό που είπε ο Παύλος Τσίμας: αν οι δημοσιογράφοι δεν είχαν κάνει τη δική τους έρευνα, πιθανότατα δεν θα μαθαίναμε ποτέ ποιοι είχαν δολοφονήσει (και πώς) τον Γρηγόρη Λαμπράκη στη Θεσσαλονίκη…
Τονίζεται με έμφαση σε άρθρο της Ελευθεροτυπίας πως ο ρόλος του δημοσιογράφου ως ελεγκτή της δημόσιας πρωτίστως εξουσίας, δεν μπορεί και δεν επιτρέπεται να υποταχθεί ούτε στις σκοπιμότητες των επιμέρους νομέων αυτής της εξουσίας ούτε στην αυθαίρετη αντίληψη μεμονωμένων εισαγγελέων, περί ελευθεροτυπίας. Ομως θα αποτελούσε κοινοτυπία να αναφέρω πως πολλές φορές τα μέσα ενημέρωσης τελούν σε καθεστώς διαπλοκής με την εκάστοτε πολιτική εξουσία και με κατεστημένες ελίτ αναπαράγοντας ή παράγοντας μόνο αυτά που θέλει ή επιτρέπει η εξουσία και όπως αυτή τα επιθυμεί .Φυσικά τα μέσα ενημέρωσης επανδρώνονται και απο δημοσιογράφους
Το ζητούμενο λοιπόν και στην περίπτωση αυτή είναι ποιόν συμφέρει η αδιαφάνεια αλλά και ποιόν συμφέρει η πλημμελή κάλυψη του θέματος; Θα ήταν άδικο να προσάψω στον Κο. Θεοδωράκη σκοπιμότητα, να θεωρήσω την στάση του ως σε εντεταλμένη υπηρεσία , να τον χαρακτηρίσω εθνικά επικίνδυνο. Την ίδια όμως αδικία νοιώθω όταν δεν καλύπτεται το κοινωνικό φαινόμενο της λαθρομετανάστευσης ως πρέπει. Γιατί θα άξιζε πραγματικά να παραλληλισθεί με το συμβάν του Σεπτεμβρίου του 2012 ανοιχτά της Σμύρνης όπου 60 άτομα πνίγηκαν σε ναυάγιο που σημειώθηκε όταν σκάφος από την Τουρκία που μετέφερε παράνομους μετανάστες βυθίστηκε μερικές δεκάδες μέτρα από την ακτή και να εξαχθούν τα κατάλληλα συμπεράσματα στα οποία και περίοπτη θέση κατέχει ο ρόλος του Τουρκικού στρατού της Τουρκικής Αστυνομίας και του Τουρκικού Κράτους . Ως και περίοπτη θέση επίσης κατέχει και η πορεία του μαύρου χρήματος το οποίο δυστυχώς ως έχει αποδειχθεί με αποφάσεις της Δικαιοσύνης στην Ελλάδα διαχέεται σε όλες τις κοινωνικές βαθμίδες ιεράρχησης της Ελληνικής κοινωνίας
Οσο για την Ελληνική Δικαιοσύνη δεν θα μπορούσε να ξεφύγει και αυτή απο τον στενό εναγκαλισμό της με την Πολιτική εξουσία και την κρατική γραφειοκρατεία. Παραδίδει δε συνεχώς μαθήματα ορθής εφαρμογής του Δικαίου σε εθνικό και διεθνές επίπεδο σε τέτοιο βαθμό που η κατρακύλα της Ελλάδας στην ετήσια λίστα της οργάνωσης «Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα» για την ελευθεροτυπία. κατά 15 θέσεις με αποτέλεσμα να βρίσκεται στην 84η θέση μεταξύ 180 χωρών με την Τουρκία να είναι 154η να φαντάζει ως το ελάχιστο
