Οι πραγματικά νέες πολιτικές δυνάμεις δεν θα προκύψουν από τα μαγειρεία του καταρρέοντος κατεστημένου της Μεταπολίτευσης, αλλά από την βάση, από την κοινωνία των πολιτών. Από αυτές θα αποκλεισθούν πλήρως τα πολιτικά πρόσωπα του παρελθόντος. Ακόμη και αυτοί που υποδύονται σήμερα τους «προβληματισμένους», που «ομολογούν λάθη και αστοχίες», που «διαφωνούν» και «διαφοροποιούνται», παίζοντας ένα κακής ποιότητας θέατρο και λειτουργώντας ως άλλοθι ενός πολιτικού συστήματος που κατέστρεψε την χώρα.
Ταυτόχρονα, μαζί με τους διεφθαρμένους και ανίκανους πολιτευτές της Μεταπολίτευσης, θα εξοστρακισθεί η αντίληψη γιά την έννοια της πολιτικής που αυτοί ανέδειξαν. Αυτοί όλοι αντιλαμβάνονταν την πολιτική ως έναν συνδυασμό πελατειακών σχέσεων, διαπλοκής με συμφέροντα και προσωπικού πλουτισμού. Όλα αυτά σε περίτεχνη και δόλια επικονωνιακή συσκευασία τύπου Γκαίμπελς. Σε αυτό το πλαίσιο δεν υπήρχε κάν η έννοια της εθνικής στρατηγικής, της ορθολογικής λήψης αποφάσεων, του λογιστικού ελέγχου, του προγραμματισμού, της χρηστής διοίκησης. Γι’ αυτό άλλωστε και οδήγησαν την χώρα στην καταστροφή.
Το κατεστημένο της Μεταπολίτευσης αναπαραγόταν με τρόπο που να μην θίγονται οι δομές του και η ανηθικότητά του. Η οικογενειοκρατία ήταν ο βασικός μηχανισμός αναπαραγωγής του συστήματος, ώστε η νομή της εξουσίας να παραμένει στον έλεγχο του κλειστού κύκλου συγκεκριμένων οικογενειών. Ακόμη και ηλίθιοι προωθήθηκαν σε σημαντικά αξιώματα, απλώς και μόνον λόγω της συγγένειάς τους, άρα της νομιμοφροσύνης τους προς τα «τζάκια» της φαυλοκρατίας. Τα δε «νέα» στελέχη, που επροωθούντο από τα κομματικά φυτώρια και «νεολαίες» στο κοινοβούλιο, στους υπουργικούς θώκους και στην δημόσια διοίκηση, επιλέγονταν με βάση την ευκαμψία της σπονδυλικής τους στήλης, την δουλικότητά τους, την έλλειψη προσωπικότητας ώστε να μην φέρουν ενοχλητικές αντιρρήσεις, και κυρίως την ανοχή τους ή και την προθυμία τους να συμμετάσχουν στην διάχυτη διαφθορά. Ταυτόχρονα, οργανώθηκε ένα νομικό πλαίσιο το οποίο έθετε απαγορευτικούς όρους στην εμφάνιση και ανάδειξη νέων κομμάτων.
Τα παράβολα, ο έλεγχος των μέσων ενημέρωσης, οι νομικοί και διοικητικοί όροι συμμετοχής στις εκλογές και κυρίως το μαύρο χρήμα που διέθεταν σε αφθονία από διάφορες σκοτεινές πηγές τα κόμματα, αυτομάτως απέκλειαν τον ελεύθερο πολιτικό ανταγωνισμό. Αυτό δημιούργησε συνθήκες πολιτικού ολιγοπωλίου και κατέστησε την Δημοκρατία, που εγκαθιδρύθηκε το 1974, ολιγαρχία. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι, από την στιγμή που «έκλεισε» η πόρτα της Μεταπολίτευσης, επί σαράντα χρόνια δεν μπόρεσε να μπει στην Βουλή ούτε ένα, μα ούτε ένα κόμμα πολιτών και όχι πολιτικών. Ιδρύθηκαν βεβαίως «νέα» κόμματα από διάφορους αποτυχημένοι πολιτευτές, που εκδιώχθηκαν ή αποχώρησαν από τα κόμματα εξουσίας.
Αυτοί εμφανίστηκαν ως δήθεν εναλλακτικές λύσεις και προσπάθησαν να γίνουν ψηφοσυλλέκτες των δυσαρεστημένων. Αλλά απέτυχαν, διότι τα κομματίδια που ίδρυσαν είχαν όλες τις παθογένειες των κομμάτων εξουσίας και στην ουσία ήταν μικρογραφίες τους. Το πρώτο βήμα γιά την κάθαρση της χώρας από την κόπρο του Αυγείου είναι η νομοθετική μεταρρύθμιση, που θα καταργήσει τους όρους μονοπωλιακής άσκησης της εξουσίας. Γιά παράδειγμα, η απαγόρευση να πολιτεύονται ταυτόχρονα συγγενικά πρόσωπα, η υποχρεωτική αναγραφή στο ψηφοδέλτιο των ενσήμων και της περιουσιακής κατάστασης του υποψηφίου, η ίση τηλεοπτική μεταχείριση, η στενή εκλογική περιφέρεια που ελαχιστοποιεί τις εκλογικές δαπάνες, ο πραγματικός (και όχι εικονικός…) έλεγχος των προεκλογικών δαπανών από ανεξάρτητη αρχή, η απλή αναλογική χωρίς όριο εισόδου στην βουλή θα παρέλυαν το πολιτικό μονοπώλιο και θα άνοιγαν την πύλη του Κοινοβουλίου σε νέα σχήματα.
Ο Ελληνισμός, εντός και εκτός Ελλάδος, διαθέτει εξαιρετικές,ακέραιες και λαμπρές προσωπικότητες, που θα στελεχώσουν την πολιτική σκηνή του αύριο. Αρκεί να υπάρξει ο σεισμός που θα ενταφιάσει πολιτικά το φαύλο κατεστημένο και θα γυρίσει σελίδα στην Ελληνική ιστορία. Αυτή είναι η ευχή της στήλης γιά το 2014. Δημοσιεύθηκε στην πρωινή εφημερίδα “Kontra News” την Πέμπτη, 2.1.2014.
* Ο Μελέτης Η. Μελετόπουλος είναι Διδάκτωρ Οικονομικών και Κοινωνικών Επιστημών Πανεπιστημίου Γενεύης.
Περισσότερα: http://www.antibaro.gr/article/9737, Ἀντίβαρο
