Ως μια δειλή προσπάθεια επανεκκίνησης των
ελληνορωσικών σχέσεων μπορεί να χαρακτηρισθεί η επίσκεψη του Ρώσου
υπουργού εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ την περασμένη Τετάρτη στην Αθήνα.
Διαβάζοντας με προσοχή μία προς μία τις λέξεις του Ρώσου υπουργού, αλλά και συνομιλώντας με το επιτελείο που συνόδευε τον Ρώσο υπουργό στην Αθήνα, η μοναδική ίσως είδηση από την επίσκεψή του στη χώρα μας δεν είναι άλλη από το γεγονός της ίδιας της επίσκεψης. Αν, μάλιστα, σε δυο μήνες από σήμερα η Ελλάδα δεν επρόκειτο να αναλάβει την προεδρία της ΕΕ, ουδείς θα έβαζε το χέρι του στη φωτιά πως ο Σεργκέι Λαβρόφ θα επισκεπτόταν έστω για λίγες ώρες τη χώρα μας.
Ο λόγος δεν κρύβεται σε κάποια αντιπάθεια
που έχει ο Ρώσος υπουργός απέναντι στη χώρα μας, αλλά στην έλλειψη
ουσιαστικής ατζέντας ανάμεσα σε Ελλάδα και Ρωσία. Αν ανατρέξουμε στην
περίοδο διακυβέρνησης Καραμανλή και θυμηθούμε τα θέματα που περιελάμβανε
η ατζέντα των διμερών επαφών, θα πέσουμε σε κατάθλιψη: ενέργεια
(αγωγοί, ηλεκτρική ενέργεια, μέχρι και ασφαλή πυρηνική ενέργεια),
εξοπλιστική συνεργασία, κατασκευές, θαλάσσια σύνδεση εμπορευμάτων κα.
Σήμερα, στην κορυφή των διμερών θεμάτων, τι συναντάμε; Τον τουρισμό.
Γεγονός που κυρίως οφείλεται στην παθολογική αγάπη των Ρώσων για τη χώρα
μας, αλλά και στη διευκόλυνση των θεωρήσεων από το Γενικό Προξενείο της
Ελλάδας στη Μόσχας, καθώς το αντίστοιχο της Αγίας Πετρούπολης
εξακολουθεί να δίδει με εξαιρετικά μεγάλη δυσκολία θεωρήσεις πολλαπλών
εισόδων προς τους Ρώσους τουρίστες.
Διαβάζοντας με προσοχή μία προς μία τις λέξεις του Ρώσου υπουργού, αλλά και συνομιλώντας με το επιτελείο που συνόδευε τον Ρώσο υπουργό στην Αθήνα, η μοναδική ίσως είδηση από την επίσκεψή του στη χώρα μας δεν είναι άλλη από το γεγονός της ίδιας της επίσκεψης. Αν, μάλιστα, σε δυο μήνες από σήμερα η Ελλάδα δεν επρόκειτο να αναλάβει την προεδρία της ΕΕ, ουδείς θα έβαζε το χέρι του στη φωτιά πως ο Σεργκέι Λαβρόφ θα επισκεπτόταν έστω για λίγες ώρες τη χώρα μας.
Ερχόμενοι στο άλλο θέμα στο οποίο
επικεντρώθηκε η επίσκεψη Λαβρόφ, σε αυτό της ενδεχόμενης αγοράς των
Ελληνικών Σιδηροδρόμων και του Λιμένα Θεσσαλονίκης από τους Ρωσικούς
Σιδηροδρόμους, κι εδώ συναντάμε την αγάπη ενός Ρώσου για την Ελλάδα. Του
προέδρου των Ρωσικών Σιδηροδρόμων και στενού συνεργάτη του Βλαντίμιρ
Πούτιν και φιλέλληνα, Βίκτορ Γιακούνιν. Ενός προσώπου που μέχρι και πριν
από λίγα χρόνια αρκετοί από τους πολιτικούς μας του γύριζαν επιδεικτικά
την πλάτη. Και σε αυτή την περίπτωση, ωστόσο, θα πρέπει να είμαστε πολύ
επιφυλακτικοί και όχι ενθουσιώδεις, όπως δηλαδή ήταν αρκετοί στην
περίπτωση της αγοράς των ΔΕΠΑ-ΔΕΣΦΑ.
Τα δεδομένα της υπόθεσης είναι δυο: πως η
Μόσχα πράγματι ενδιαφέρεται για την αγορά. Ωστόσο, αν κατά τη διάρκεια
της διαδικασίας έλθει αντιμέτωπη με πολλά «αλλά» και «αστερίσκους» είτε
από την ΕΕ, είτε από τη χώρα μας, είναι βέβαιο πως θα αποσύρει το
ενδιαφέρον της.Υπό άλλες συνθήκες θα μπορούσε κανείς να
κατηγορήσει τον Έλληνα πρωθυπουργό πως -πέραν της επικοινωνιακής
προσέγγισης προς τη Μόσχα- δεν πράττει τίποτα ουσιαστικό για τον
εμπλουτισμό της διμερούς ατζέντας. Ίσως, τελικά, αυτό να είναι και το
πιο έντιμο απέναντι στη ρωσική πλευρά, αλλά και προς τον ίδιο του τον
εαυτό. Καλύτερα να τάζουμε ένα και να κάνουμε δύο, παρά 100 και να μην
κάνουμε τίποτα.