«Υπό την διοίκηση του Ομπάμα, η Αμερική μοιάζει δίχως πηδάλιο και η ισχύς της σπαταλιέται. Ένας πρόεδρος που θα ασχολούταν περισσότερο, θα μπορούσε να χειριστεί τους Ρεπουμπλικανούς- και τον υπόλοιπο κόσμο-με μεγαλύτερη δεξιότητα» υπογραμμίζει.
«Η αποτυχία του Obamacare (μεταρρύθμιση στον τομέα της υγείας) αποδυνάμωσε σημαντικά τον πρόεδρο…Όσο περισσότερος χρόνος χρειαστεί για να φτιαχτεί η ιστοσελίδα (που αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα) αυξάνεται η πιθανότητα να αποτύχει το Obamacare…Αυτή η θλιβερή οδύσσεια έκανε τους Αμερικανούς να αμφιβάλλουν για την εντιμότητα του Ομπάμα», τονίζει το άρθρο, ενώ γίνεται αναφορά σε γκάλοπ στην Washington Post που έδινε στον πλανητάρχη, ποσοστό αποδοχής 42%, το πιο χαμηλό κατά την διάρκεια της θητείας του μέχρι στιγμής.
«Οι δηλητηριώδεις πολιτικές στον τομέα της υγείας, αναδεικνύουν ένα ακόμη συνηθισμένο παράπονο για τον Ομπάμα: Ότι εκφωνεί υπέροχους λόγους, αλλά αποτυγχάνει στο να χτίζει σχέσεις. Στο εξωτερικό έχει ψυχρές σχέσεις με τους επικεφαλής των ξένων κυβερνήσεων. Οι ηγέτες συμμάχων όπως το Ισραήλ και η Σ. Αραβία, τον περιφρονούν» ενώ πολλά είναι και τα παράπονα των Ευρωπαίων, σημειώνει ο Economist.
Το βρετανικό έντυπο σημειώνει παράλληλα ότι ακόμη και στο εσωτερικό, ο Ομπάμα δεν διακρίνεται για τις πολλές και συχνές επαφές του, όχι μόνο με τους αντίπαλους Ρεπουμπλικάνους, αλλά και με τους δικούς του, τους Δημοκρατικούς.
«Υπάρχει μια προσωπική τραγωδία σε αυτό: ένας ταλαντούχος άνδρας που πολύ συχνά δεν ανταποκρίνεται…» γράφει ο Economist, καλώντας τον πλανητάρχη να ξεχάσει «το φωτοστέφανο του Νόμπελ (είχε βραβευτεί με Νόμπελ Ειρήνης το 2009 ) και να σηκώσει τα μανίκια»:«Ο Ομπάμα μπορεί να τα καταφέρει, αν προσπαθήσει…Μπορεί να μην έχει την δυνατότητα να περπατήσει στο νερό. Αυτό είναι επίπονα ξεκάθαρο πια, ίσως και για τον ίδιο. Αλλά ο πρώτος μαύρος πρόεδρος της Αμερικής έχει ακόμη την δύναμη να φύγει από το Οβάλ Γραφείο διάσημος για αυτά που έκανε, όχι για το ποιος ήταν».
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22769&subid=2&pubid=63922820