Στυγερό,
κυνικό, σοκαριστικό, ειδεχθές. Περίσσεψαν οι χαρακτηρισμοί για το
έγκλημα στο Ν. Ηράκλειο που είχε θύματα δύο νεκρούς και έναν τραυματία
(από τους τρομοκράτες) και παράπλευρες απώλειες την ελληνική γλώσσα (από
τους παραληρούντες από την τρομολαγνεία ρεπόρτερ ορισμένων ΜΜΕ). Είπαν
πολλά. Ξέχασαν, όμως, το σπουδαιότερο: Hταν χειρότερο και από έγκλημα -
ήταν βλακεία. Αν ο Μιτεράν ζούσε, σίγουρα θα τροποποιούσε την περιβόητη
ρήση του και θα έλεγε: «Δεν μπορείς να κάνεις τρομοκρατία αν δεν
ξέρεις Ιστορία». Αν οι τρομοκράτες ήξεραν Ιστορία, δεν θα ήταν
τρομοκράτες.
Η ΧΑ προσπαθεί τώρα να μεταβάλει το αίμα των τριών νέων σε κολυμβήθρα του Σιλωάμ για τα δικά της εγκλήματα, που δεν πρέπει να ξεχάσουμε. Hταν αυτός ο σκοπός τους; Ασφαλώς όχι. Η Ιστορία είναι αμείλικτη: Η τρομοκρατία πέτυχε πάντοτε τους αντίθετους σκοπούς απ' αυτούς που επεδίωκε.
Ο Αλντο Μόρο πήγαινε στη Βουλή το πρωί της 16ης/3/78 για την ψήφο εμπιστοσύνης στη νέα κυβέρνηση της «απερτούρα α σινίστρα», με τη συμμετοχή του ΚΚΙ. Ηταν μια εξέλιξη που είχε τρομοκρατήσει την Ουάσιγκτον (για πρώτη φορά σε κυβέρνηση χώρας-μέλους του ΝΑΤΟ θα μετείχαν κομμουνιστές) αλλά και τη Μόσχα (θα ήταν μια νίκη του ευρωκομουνισμού).
Πενήντα τέσσερις μέρες αργότερα το πτώμα του βρίσκεται μέσα σε ένα πορτμπαγκάζ και στην εξουσία παραμένει ανενόχλητος ο συντηρητικός συνεργάτης της μαφία Τζούλιο Αντρεότι. Το μόνο που δεν ήθελαν οι Ερυθρές Ταξιαρχίες.
Στη Γερμανία, με πρώτο τον χαρισματικό Βίλι Μπραντ, ξεκινά μια σειρά σοσιαλδημοκρατών καγκελάριων. Η εμφάνιση των τρομοκρατών της Μπάντερ - Μάινχοφ, που βρίσκουν πρόσφορο έδαφος στην ατιμωρησία των ναζί, αλλάζει το σκηνικό. Η Γερμανία μεταβάλλεται σε ένα αυταρχικό κράτος, τα περιβόητα «λευκά κελιά» κάνουν την εμφάνισή τους και οι παλιοί ναζί στρογγυλοκάθονται στον κρατικό μηχανισμό. Και από τον Βίλι Μπραντ φτάνουμε στον θηριώδη Χέλμουτ Κολ, τον μέντορα της Μέρκελ. Αυτό ήθελαν οι τρομοκράτες;
Ακόμη και στη χώρα των Βάσκων, όπου η μεγάλη πλειοψηφία ήθελε την αυτονομία, το τρομοκρατικό κίνημα της ΕΤΑ, αν και είχε εθνοτικά χαρακτηριστικά, επιτυγχάνει το αντίθετο αποτέλεσμα: Στο δημοψήφισμα που έγινε η πλειοψηφία των Βάσκων τάχθηκε υπέρ της παραμονής στην Ισπανία. Υπάρχει ένας κοινός παρανομαστής: Η τρομοκρατία και ο νεοναζισμός είναι μορφώματα που αναπτύχθηκαν σε περιόδους σοβαρής οικονομικής, κοινωνικής ή πολιτικής κρίσης, και στην Ιταλία και τη Γερμανία και φυσικά στην Ελλάδα.
Ο Μάρτιν Σουλτς ήταν ειλικρινής, συνδέοντας τη βία με τις σκληρές συνθήκες λιτότητας. « Οι άνθρωποι», είπε, «καταφεύγουν στη βία όχι από εξτρεμισμό αλλά από απελπισία», κάτι που τόνισαν ιδιαίτερα και όλοι οι ξένοι ανταποκριτές που κάλυψαν την τρομοκρατική επίθεση στο Νέο Ηράκλειο.
Ο εκπρόσωπος της Μέρκελ βιάστηκε να τον διαψεύσει. «Η γερμανική κυβέρνηση», είπε, «δεν συνδέει την έξαρση της πολιτικής βίας στην Ελλάδα με τα προγράμματα λιτότητας».
Εψαξα στα γερμανικά λεξικά να βρω τη λέξη «φιλότιμο», κοινώς «τσίπα». Δεν τη βρήκα [κι από ό,τι ξέρω δεν υπάρχει στις γλώσσες των Μεγάλων (!)]. Αν κάποιος τη γνωρίζει παρακαλείται να την αποστείλει στη διεύθυνση: «Chancellor Angela Dorothea Merkel. Budestag».
Η ΧΑ προσπαθεί τώρα να μεταβάλει το αίμα των τριών νέων σε κολυμβήθρα του Σιλωάμ για τα δικά της εγκλήματα, που δεν πρέπει να ξεχάσουμε. Hταν αυτός ο σκοπός τους; Ασφαλώς όχι. Η Ιστορία είναι αμείλικτη: Η τρομοκρατία πέτυχε πάντοτε τους αντίθετους σκοπούς απ' αυτούς που επεδίωκε.
Ο Αλντο Μόρο πήγαινε στη Βουλή το πρωί της 16ης/3/78 για την ψήφο εμπιστοσύνης στη νέα κυβέρνηση της «απερτούρα α σινίστρα», με τη συμμετοχή του ΚΚΙ. Ηταν μια εξέλιξη που είχε τρομοκρατήσει την Ουάσιγκτον (για πρώτη φορά σε κυβέρνηση χώρας-μέλους του ΝΑΤΟ θα μετείχαν κομμουνιστές) αλλά και τη Μόσχα (θα ήταν μια νίκη του ευρωκομουνισμού).
Πενήντα τέσσερις μέρες αργότερα το πτώμα του βρίσκεται μέσα σε ένα πορτμπαγκάζ και στην εξουσία παραμένει ανενόχλητος ο συντηρητικός συνεργάτης της μαφία Τζούλιο Αντρεότι. Το μόνο που δεν ήθελαν οι Ερυθρές Ταξιαρχίες.
Στη Γερμανία, με πρώτο τον χαρισματικό Βίλι Μπραντ, ξεκινά μια σειρά σοσιαλδημοκρατών καγκελάριων. Η εμφάνιση των τρομοκρατών της Μπάντερ - Μάινχοφ, που βρίσκουν πρόσφορο έδαφος στην ατιμωρησία των ναζί, αλλάζει το σκηνικό. Η Γερμανία μεταβάλλεται σε ένα αυταρχικό κράτος, τα περιβόητα «λευκά κελιά» κάνουν την εμφάνισή τους και οι παλιοί ναζί στρογγυλοκάθονται στον κρατικό μηχανισμό. Και από τον Βίλι Μπραντ φτάνουμε στον θηριώδη Χέλμουτ Κολ, τον μέντορα της Μέρκελ. Αυτό ήθελαν οι τρομοκράτες;
Ακόμη και στη χώρα των Βάσκων, όπου η μεγάλη πλειοψηφία ήθελε την αυτονομία, το τρομοκρατικό κίνημα της ΕΤΑ, αν και είχε εθνοτικά χαρακτηριστικά, επιτυγχάνει το αντίθετο αποτέλεσμα: Στο δημοψήφισμα που έγινε η πλειοψηφία των Βάσκων τάχθηκε υπέρ της παραμονής στην Ισπανία. Υπάρχει ένας κοινός παρανομαστής: Η τρομοκρατία και ο νεοναζισμός είναι μορφώματα που αναπτύχθηκαν σε περιόδους σοβαρής οικονομικής, κοινωνικής ή πολιτικής κρίσης, και στην Ιταλία και τη Γερμανία και φυσικά στην Ελλάδα.
Ο Μάρτιν Σουλτς ήταν ειλικρινής, συνδέοντας τη βία με τις σκληρές συνθήκες λιτότητας. « Οι άνθρωποι», είπε, «καταφεύγουν στη βία όχι από εξτρεμισμό αλλά από απελπισία», κάτι που τόνισαν ιδιαίτερα και όλοι οι ξένοι ανταποκριτές που κάλυψαν την τρομοκρατική επίθεση στο Νέο Ηράκλειο.
Ο εκπρόσωπος της Μέρκελ βιάστηκε να τον διαψεύσει. «Η γερμανική κυβέρνηση», είπε, «δεν συνδέει την έξαρση της πολιτικής βίας στην Ελλάδα με τα προγράμματα λιτότητας».
Εψαξα στα γερμανικά λεξικά να βρω τη λέξη «φιλότιμο», κοινώς «τσίπα». Δεν τη βρήκα [κι από ό,τι ξέρω δεν υπάρχει στις γλώσσες των Μεγάλων (!)]. Αν κάποιος τη γνωρίζει παρακαλείται να την αποστείλει στη διεύθυνση: «Chancellor Angela Dorothea Merkel. Budestag».