χι σε συνεργασία με τον
ΣΥΡΙΖΑ, επειδή η καταγγελία του Μνημονίου «θέτει σε κίνδυνο την παραμονή
στην Ε.Ε. και στην Ευρωζώνη», που για τη ΔΗΜΑΡ ήταν και παραμένει
κόκκινη γραμμή...
Με ένα ξεκάθαρο «όχι» απαντά στο προσκλητήριο του Αλ. Τσίπρα για κυβέρνηση της Αριστεράς ο Δ. Χατζησωκράτης. Το μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής και υπεύθυνος προγράμματος της ΔΗΜΑΡ βλέπει τον ΣΥΡΙΖΑ να υιοθετεί «αντιμεταρρυθμιστικές και λαϊκιστικές» θέσεις, ενώ χαρακτηρίζει το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών αρνητική εξέλιξη για την οικονομία και την κοινωνία. Τάσσεται κατά ων απολύσεων στο Δημόσιο, που τις ξεχωρίζει από τις 15.000 «απομακρύνσεις», όπως τις αποκαλεί, τις οποίες είχε αποδεχθεί το κόμμα του.
* Επικαλεστήκατε έλλειμμα δημοκρατικής λειτουργίας με αφορμή το «λουκέτο» στην ΕΡΤ. Θα δίνατε τη συναίνεσή σας σε μια αναδιάρθρωση εν λειτουργία, που θα περιελάμβανε και απολύσεις;
- Οταν η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου για το «λουκέτο» δημοσιεύεται χωρίς την όποια ενημέρωση και προπάντων χωρίς την υπογραφή τεσσάρων υπουργών της κυβέρνησης, αυτό δεν είναι ένα απλό τυπικό ζήτημα, μια παράλειψη. Ο συμβιβασμός που προτείναμε περιελάμβανε από τη μια την ύπαρξη του νέου φορέα, από την άλλη τη λειτουργία του ως καθολικού διάδοχου σχήματος, που εντός του 2013 θα προχωρούσε σε αναδιάρθρωση εν λειτουργία. Μεταξύ των προτεινόμενων κύριων διευθετήσεων -προσυνταξιοδότηση, εθελούσια απομάκρυνση, διπλές απασχολήσεις- δεν θα αποκλείονταν εκ των προτέρων και κάποιες απολύσεις σε υπηρεσίες, που θα κρίνονταν μη αναγκαίες.
Δεχτήκαμε το κόστος
* Ο πρόεδρος Φ. Κουβέλης, κατά το προηγούμενο εξάμηνο, δήλωνε κατ' επανάληψη ότι δεν τίθεται θέμα απολύσεων. Μήπως ήταν κι αυτός ένας λόγος που όταν «ήρθαν», η ΔΗΜΑΡ βρέθηκε εκτός κυβέρνησης;
- Με την αναθεώρηση του Μνημονίου τον Μάιο 2013 και κάτω από την ασφυκτική πίεση της τρόικας για την αποδέσμευση της δόσης, είχαμε αποδεχθεί ότι θα υπήρχαν 4.000 απομακρύνσεις -επιμένω στη διατύπωση- εντός του 2013 και 11.000 εντός του 2014, εκ των οποίων ένα μικρό μέρος θα ήταν και η λύση της σύμβασης εργαζομένων σε φορείς που θα καταργούνταν, αφού το μεγαλύτερο μέρος θα προέκυπτε από οικειοθελείς αποχωρήσεις, προσυνταξιοδοτικό καθεστώς, επίορκους, πλαστά δικαιολογητικά κ.λπ. Αρα είχαμε αποδεχτεί και το... κόστος αυτό.
* Εάν μετά το καλοκαίρι τεθεί και πάλι θέμα στήριξης ή επανόδου στην κυβέρνηση, θεωρείτε ότι υπάρχει περιθώριο επανεξέτασης των αποφάσεών σας υπό τις συνθήκες που θα ισχύουν τότε;
- Τα ζητήματα που αποτέλεσαν και τις αιτίες της απομάκρυνσής μας, μαζί και με την αιτία-αφορμή της κατάργησης της ΕΡΤ, παραμένουν. Εχουν επιπλέον προκύψει και αλυσιδωτές εξελίξεις, που επιδεινώνουν την κατάσταση. Στο διάστημα αυτού του μήνα έχουν υπάρξει και νέες δεσμεύσεις της χώρας - αναφέρομαι ενδεικτικά στην κυβερνητική δέσμευση για πώληση του πλειοψηφικού πακέτου των δικτύων της ενέργειας (ΑΔΜΗΕ). Δεν μπορώ λοιπόν με βάση τα σημερινά δεδομένα να αντιληφθώ πώς ακριβώς θα ετίθετο ένα τέτοιο ζήτημα νέας κυβέρνησης. Υπενθυμίζω ότι γνωστοί κύκλοι του Μαξίμου σε όλους τους τόνους δηλώνουν δημοσίως ότι: «Αν ένα κρίσιμο νομοσχέδιο δεν ψηφιστεί, θα πάμε σε εκλογές και μέσα στον Αύγουστο». Επαναλαμβάνω, πάντως, ότι το ενδεχόμενο εκλογών θα είναι εξαιρετικά αρνητική εξέλιξη για την οικονομία και κατ' επέκταση την κοινωνία.
Αριστερή παρουσία
* Ως κόμμα είπατε ότι θα στηρίζετε κατά περίπτωση την κυβέρνηση. Μέχρι τώρα επιλέγετε να ψηφίζετε άρθρα που δεν έχουν πολιτικό κόστος. Εχετε κάποιο παράδειγμα σκληρού αλλά δίκαιου μέτρου που θα στηρίζατε;
- Εχουμε πει ότι δεν θα είμαστε ούτε κόμμα κριτικής συμπολίτευσης ούτε προγραμματικής αντιπολίτευσης. Επιδιώκουμε να είμαστε μια υπεύθυνη μεταρρυθμιστική αριστερή παρουσία, που σε ό,τι αφορά τη στάση της απέναντι στη δικομματική κυβέρνηση, στη δύσκολη αυτή φάση για την πορεία του τόπου, θα δεσμεύεται από τους όρους της προγραμματικής συμφωνίας των τριών κομμάτων στις 23 Ιουνίου 2012. Με την έννοια αυτή, κατά το τελευταίο 20ήμερο, που συζητήθηκαν και υπερψηφίστηκαν τρία σημαντικά νομοσχέδια οικονομικού χαρακτήρα, υπερψηφίσαμε επί της αρχής και τον Κώδικα Φορολογικών Διαδικασιών και τον Κώδικα Αγορανομικών Διατάξεων και καταψηφίσαμε το Πολυνομοσχέδιο, λόγω των ισχυρών ενστάσεων σε σχέση με τον τρόπο φορολόγησης των φυσικών προσώπων, αλλά και λόγω της ουσιαστικής ακύρωσης της προσπάθειας διοικητικής μεταρρύθμισης και της επιλογής οριζόντιων απολύσεων δημοσίων υπαλλήλων.
* Το εκρηκτικό ποσοστό ανεργίας σήμερα συνθέτουν οι απολυμένοι του ιδιωτικού τομέα. Πολλοί μετρούν πολύμηνες καθυστερήσεις μισθών, δουλεύουν σε συνθήκες «γαλέρας», με μισθούς πείνας και σίγουρα κατώτερους των συλλογικών συμβάσεων. Μήπως και η ΔΗΜΑΡ έχει αυτούς τους ανθρώπους κάπως στα «αζήτητα», στοχεύοντας κατά βάση σε παραδοσιακά εκλογικά ακροατήρια;
- Ακριβώς το αντίθετο! Μην ξεχνάτε ότι η ΔΗΜΑΡ, τον περασμένο Νοέμβριο, ανέλαβε, μετά λόγου γνώσεως, την ευθύνη του μεγάλου τριγμού στη συνοχή της κυβέρνησης, όταν δεν δέχθηκε να ψηφίσει το Μνημόνιο, αφού την τελευταία στιγμή εντάχθηκαν οι περίφημες διατάξεις για την περαιτέρω απορρύθμιση και αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων. Και να συμπληρώσω ότι οι ίδιοι που μας κατήγγελλαν τότε για το ενδιαφέρον μας για τους εργαζομένους στον ιδιωτικό τομέα, μας καταγγέλλουν και σήμερα που είμαστε αντίθετοι στις αθρόες απολύσεις στο δημόσιο τομέα, για παράβλεψη και υποτίμηση των 1.350.000 ανέργων! Λες και η απόλυση ενός δημοσίου υπαλλήλου θα σώσει μια θέση εργασίας στον ιδιωτικό τομέα ή θα φέρει αυτόματα μια νέα!
Υποδοχέας ΠΑΣΟΚ
* Εχουν χωρίσει οι δρόμοι με τους συντρόφους σας στον ΣΥΡΙΖΑ εδώ και τρία χρόνια. Στο διάστημα αυτό προέκυψαν τόσα πολλά που σας χωρίζουν;
- Πριν από τρία χρόνια πολλοί από μας λέγαμε ότι ο ΣΥΝ θα απορροφηθεί πλήρως από τον ΣΥΡΙΖΑ. Η ηγεσία του ΣΥΝ τότε το διέψευδε κατηγορηματικά. Τώρα η προσάρτηση έγινε μετά βαΐων και κλάδων. Η πολιτική καταιγίδα της κρίσης και των Μνημονίων άλλαξε πολλά. Ο ΣΥΡΙΖΑ, από το 4% και με θέσεις αντιμεταρρυθμιστικές, βαθιά λαϊκιστικές, εν πολλοίς αντιευρωπαϊκές, με ταλαντεύσεις στα θέματα βίας, συγκέντρωσε το 26,7%. Εγινε ο υποδοχέας μεγάλου αριθμού παραδοσιακών ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ και αναδείχθηκε αξιωματική αντιπολίτευση! Εμάς ως ΔΗΜΑΡ, σήμερα, δεν μας ενδιαφέρει ένα κάλεσμα, έστω και στην καλύτερη εκδοχή του, για ένα μεγάλο συνασπισμό της Αριστεράς, που μέσα από μια προοπτική καταγγελιών του Μνημονίου, αποκήρυξης του χρέους, στάσης πληρωμών, θα οδηγεί σε ατραπούς όπου η παραμονή της χώρας στην Ε.Ε. και στο ευρώ θα τίθενται σε διακινδύνευση.
