Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η κατάργηση των «συνιστωσών» στο Συνέδριο του
ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι οργανωτικό θέμα, αλλά κυρίως πολιτικό. Με τον τρόπο
αυτό ο κ. Τσίπρας και η ηγετική ομάδα που τον πλαισιώνει διαμορφώνουν
ένα νέο εσωκομματικό περιβάλλον υπέρβασης των επιμέρους πολιτικών
δεσμεύσεων των «συνιστωσών», μέσω της ενοποίησης. Κυρίως επιχειρείται
διά του τρόπου αυτού η ενσωμάτωση των νέων κεντροαριστερών δυνάμεων και
ακροατηρίων που δημιούργησαν την τελευταία εκλογική μεγέθυνση του
ΣΥΡΙΖΑ.Αυτό εξηγεί και το «στυλ των ομιλιών» του κ. Τσίπρα, που παραπέμπουν σε «κώδικα» Κεντροαριστεράς της πρώτης μεταπολιτευτικής περιόδου. Υπ' αυτή την έννοια η ενοποίηση συνιστά μετεξέλιξη και, με νέα ιδεολογικοπολιτικά χαρακτηριστικά, υπέρβαση του ΣΥΡΙΖΑ της προ εκλογών περιόδου. Βεβαίως, οι «αριστερές συνιστώσες» του δεν το δέχονται αυτό, αλλά αυτό γίνεται... Δεν επηρεάζουν μόνο τα κόμματα τους ψηφοφόρους, αλλά και οι νέοι ψηφοφόροι το κόμμα που... ψηφίζουν.
Η εξέλιξή του είναι ένα ανοιχτό ζητούμενο. Η σχέση του «παλιού αριστερού» με τον «νέο κεντροαριστερό» είναι συγκρουσιακή και αναγκαστικά θα συνεχίσει να είναι τέτοια. Ο κ. Τσίπρας από τη μία λειτουργεί «προωθητικά» και από την άλλη «ισορροπιστικά». Εύλογο ως ένα βαθμό κι όσο βέβαια μπορεί να υπάρχει «ισορροπία»...
Το πρόβλημα όμως που έχει ο ΣΥΡΙΖΑ -πέραν των ισορροπιών- είναι ουσιαστικό. Πρώτον, θέτει το δίλημμα «μνημόνιο ή ΣΥΡΙΖΑ», χωρίς να διαθέτει ένα σαφές ευρωπαϊκό χρηματοδοτικό και αναπτυξιακό πρόγραμμα για την κρίση. Διατυπώνει απλώς μερικές «γενικές ιδέες», άλλες σωστές, άλλες λάθος, χωρίς πεδίο ρεαλιστικής εφαρμογής. Δεύτερον, εμφανίζει ως πρόθεση ένα «μεταρρυθμιστικό σχέδιο», με «πολλές ταυτότητες». Μια με «αριστερίστικες καταβολές» που παραπέμπουν σε... αποτυχημένες «λαϊκές επαναστάσεις» του παρελθόντος. Μια «παλαιοκομματική» που παραπέμπει στο μοντέλο που έχει μέρος ευθύνης για την παρούσα κρίση. Και μια με ένα θετικό και συζητήσιμο θεσμικό πλαίσιο. Πρόκειται για «αχταρμά»...
Κυρίως στερείται ενός υπεύθυνου και ρεαλιστικού κυβερνητικού λόγου. Λειτουργεί περισσότερο ως «πολιτικός συλλέκτης» πολλαπλών και αντιφατικών κοινωνικών διαμαρτυριών που δεν μπορούν να συγκροτηθούν σε ενιαίο κοινό πολιτικό λόγο. Αυτό είναι το μείζον πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ, που θα βρει αναγκαστικά μπροστά του...
panpan@pegasus.gr
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ
