Υπογράμμισε δε πως έχουν καταγραφεί παγκοσμίως 134 αντίστοιχες ενέργειες. «Η Κύπρος το έκανε το 2004 και δεν υπήρξε το παραμικρό πρόβλημα», σημείωσε, προσθέτοντας πως σε μονομερή ανακήρυξη ΑΟΖ προέβη και η Τουρκία το 1986 στη Μαύρη Θάλασσα, γεγονός το οποίο χαρακτήρισε μεγάλο διπλωματικό λάθος, καθώς βασίστηκε στην αρχή της μέσης γραμμής, «την οποία η ίδια χώρα τόσο απεχθάνεται».
«Τα τελευταία 40 χρόνια έχουν διεξαχθεί 53 συναντήσεις ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία για την υφαλοκρηπίδα. Δεν έχουν καταλήξει πουθενά».
Αναφερόμενος εκ νέου στην περίπτωση της κυπριακής ΑΟΖ, παρατήρησε ότι η ΕΕ στήριξε τη συγκεκριμένη πρωτοβουλία. Τάχθηκε άλλωστε υπέρ της παρέμβασης του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά προς την κατεύθυνση μιας αντίστοιχης κοινής πολιτικής Ελλάδας – Κύπρου – Ιταλίας – Μάλτας. «Το γεγονός ότι τα δικαιώματα αλιείας ανήκουν αποκλειστικά στην ΕΕ τεκμηριώνει την έννοια της ευρωπαϊκής ΑΟΖ».
Ο κ. Ροζάκης, πρόεδρος του Διοικητικού Δικαστηρίου στο Συμβούλιο της Ευρώπης τόνισε πως λόγω των ιδιότυπων γεωγραφικών συνθηκών της περιοχής οι οποίες δεν επιτρέπουν την πλήρη άσκηση του δικαιώματος στην οριοθέτηση της ΑΟΖ (το διεθνές δίκαιο προβλέπει 200 ν.μ. οικονομικής ζώνης, ωστόσο, εν προκείμενο, δεν υπάρχουν τα απαιτούμενα 400 ν.μ.), η Ελλάδα οφείλει προηγουμένως να συνδιαλλαγεί με τις γειτονικές χώρες. Ο ίδιος υπογράμμισε πόσο σημαντικό είναι η χώρα να αποφύγει τη δημιουργία νέων «μετώπων» στη σημερινή αρνητική συγκυρία. «Η ευρωπαϊκή ΑΟΖ αποτελεί ένα πλάσμα το οποίο δεν υφίσταται. Η διεθνής σύμβαση του 1982 υπαγορεύει ότι η ΕΕ δεν αποκτά αυτοδύναμα δικαιώματα. Αν η Ελλάδα προβεί σε μονομερή ανακήρυξη χωρίς προηγούμενη διαπραγμάτευση, μπορεί ξαφνικά η Τουρκία ‘να τραβήξει μία γραμμή’ στο μέσο του Αιγαίου», σημείωσε ο κ. Ροζάκης.
Οι περιπτώσεις τις οποίες επικαλέστηκε ο κ. Καρυώτης ως επιτυχημένα παραδείγματα μονομερών ανακηρύξεων ΑΟΖ αφορούν σε κράτη τα οποία δεν αντιμετώπιζαν προβλήματα με άλλες χώρες, πρόσθεσε ο κ. Ροζάκης και συμπλήρωσε: «Αν αποτύχουν οι διαπραγματεύσεις (σ.σ. με την Τουρκία), τότε μπορούμε να οριοθετήσουμε ΑΟΖ, ενεργοποιώντας εσωτερικό νόμο ο οποίος προβλέπει τη δυνατότητα οριοθέτησης μέσης γραμμής ίσης απόστασης, ελλείψει συμφωνίας. Πρέπει όμως πρώτα να γίνει η προσπάθεια για συμφωνία και μετά να προβούμε σε μία αντίστοιχη ενέργεια. Με αυτόν τον τρόπο, θα δώσουμε την ευκαιρία στους συμμάχους μας να μας βοηθήσουν».
http://www.energypress.gr
