Αποσύρει τους υπουργούς της από την κυβέρνηση η ΔΗΜΑΡ

Antinews.grΚατανοητή η ανάγκη να υπάρξουν κείμενα και παρεμβάσεις προκειμένου να ανυψωθεί το ηθικό των μουδιασμένων πολιτών και αναγνωστών. Ομως όλα τα ζητήματα έχουν διττή ανάγνωση η οποία και επιτρέπει αν πραγματωθεί να αποκτήσεις μια σφαιρική γνώση του ζητήματος Η ΔΗΜΑΡ καιρό τώρα προσπαθεί να αναχθεί ως ο πόλος ανασύστασης της Κεντροαριστεράς στην Ελλάδα. Προσεταιρίστηκε στελέχη του ΠΑΣΟΚ και τα οποία δεν προκάλεσαν την Κοινή Γνώμη με την εν γένει συμπεριφορά τους και λειτούργησε ως πολιορκητικός κριός για ένα ΠΑΣΟΚ το οποίο και έχει στιγμαστεί Ηθικά απο τον πρώτο χρόνο ίδρυσης του.Διατηρεί όμως την Ευρωπαϊκή της ταυτότητα και παράλληλα λειτουργεί και ως ανασχετικός  παράγοντας του όποιου ρεύματος προς τον ΣΥΡΙΖΑ την ώρα που μπορεί και να διεμβολίσει εκλογικά.Φέρει τα τρωτά στοιχεία κάθε αριστερού πολιτικού χώρου καθώς η αριστερή λογική δεν έχει αποτινάξει τα όποια στοιχεία λαϊκισμού και παράλληλα μέσα απο την κακώς οριζόμενη πολυφωνία η θέση του στα Εθνικά θέματα καθίσταται προβληματική.Εχει εκπαιδευθεί στην αντιεξουσιαστική λογική και δυσκολεύεται σε θέσεις κυβερνητικές να παράγει έργο.Η Πολιτική της θέση περιέχει πάμπολλα στοιχεία του "δέν" σε μια προσπάθεια να θεμελιώσει αντιδεξιό προφίλ και να καταστεί φιλική προς ευρύτερα κοινωνικά στρώματα.

 Oμως παρόλα αυτά συνέπραξε αν και στήριξε εντός Βουλής με την ψήφο της Ελάχιστες φορές την τρικομματική Κυβέρνηση την οποία και συμετείχε , αντιπολίτευση στον εαυτό της προκειμένου να διασώσει τα προσχήματα και να μετριάσει τις συνέπειες απο δύσκολες πολιτικές πλήν όμως αναγκαίες για τον υπερκερασμό της κρίσης.Η πολιτική της στάση βασίστηκε στο δόγμα: Θέλουμε να εξασφαλίσουμε την παραμονή της χώρας στην Ευρώπη και το ευρώ, την ταχύτερη δυνατή απαγκίστρωση από το μνημόνιο και την έξοδο από την κρίση σε μια νέα, αναπτυξιακή κατεύθυνση, μέσα από τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις, για τις οποίες μάλιστα θα είμαστε και η επισπεύδουσα δύναμη! Με τι βρέθηκε αντιμέτωπη; Για να δούμε τι γράφει ο Βουλευτής της Γιάννης Πανούσης:

1. Είναι μάθημα Δημοκρατίας είτε το κλειστό μαύρο κουτί είτε ο συμψηφισμός των παρανομιών των χρονίως επωφελούμενων από την έλλειψη Κράτους;
2. Είναι μάθημα Κοινοβουλευτισμού είτε να ψηφίζονται παρατύπως και κατά συρροή Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου είτε τα πολιτικά κόμματα να αδυνατούν να συμφωνήσουν επί ενός αντιρατσιστικού νόμου;
3. Είναι μάθημα κυβερνητικής λειτουργίας είτε να μη συνέρχεται το Υπουργικό Συμβούλιο, η Κυβερνητική Επιτροπή κλπ. είτε να δημιουργούνται άτυπα κέντρα φιλτραρίσματος των σχεδίων νόμων που δεν αρέσουν στη ΝΔ;
4. Είναι μάθημα πολιτικής ηθικής είτε να αφήνεις να διαρρέουν συκοφαντίες σε βάρος των διαφωνούντων είτε να πράττεις ό,τι έπραττε το «σάπιο σύστημα» αλλά υπό το πρόσχημα της σωτηρίας της χώρας;
5. Είναι μάθημα προσωπικής ευθιξίας είτε να σου ακυρώνουν κρίσιμες νομοθετικές πρωτοβουλίες είτε να σε παρακάμπτουν και να μην παραιτείσαι;

Τι επιρρίπτει στον δικό του ιδεολογικό και πολιτικό  χώρο:

1. Είναι μάθημα κομματικής ισορροπίας είτε να καλύπτεις πρόσωπα που πρότεινες αλλά στάθηκαν ανάξια είτε να μην έχεις εμπιστοσύνη στα μέλη του Κόμματός σου;
2. Είναι μάθημα τρικομματικής συνεννόησης είτε επί ένα χρόνο να προσκαλείς τη ΝΔ να σεβαστεί το fair play είτε να θυμάσαι κατά καιρούς ότι η ΝΔ είναι Δεξιά και το ΠΑΣΟΚ αναξιόπιστο;
3. Είναι μάθημα συνδικαλιστικής/συντεχνιακής αναβάθμισης είτε να επιμένεις στις παλιές κακές συνήθειες ενός συνδιοικούντος συστήματος διαπλοκής/διαφθοράς είτε να θέλεις να σβήσεις το παρελθόν σου «μετακομίζοντας» σε αντιμνημονιακά μπλοκ;
4. Είναι μάθημα συμψηφιστικής ανομίας είτε να επικαλείσαι το νόμο όποτε σε συμφέρει (και να τον παραβιάζεις όταν σε βλάπτει) είτε να θεωρείς ότι όλα επιτρέπονται επειδή είσαι «αριστερός»;
5. Είναι μάθημα θεσμικής και κοινωνικής αλλαγής είτε να ψηφίζεις τώρα νόμους συντηρητικούς (ελπίζοντας ότι στο μέλλον θα έχεις το χρόνο και τον τρόπο να τους αλλάξεις επί το προοδευτικότερον) είτε να χαϊδεύεις αυτιά κατεστημένων προσώπων και φορέων.

Η Αριστερά κουβαλεί βαριές ιστορικές μνήμες αναφέρομαι στην Συμφωνία ΕΑΜ - ΕΛΑΣ με το Στρατηγείο Μέσης Ανατολής,στο Σύμφωνο ή Συμφωνία της Καζέρτας,στην Συμφωνία του Λιβάνου, στην Συμφωνία της Βάρκιζας.Παράλληλα δεν ζεί και με αυταπάτες στο μεγαλύτερο τμήμα της.Με την παρουσία της έσωζε τα προσχήματα και βοηθούσε το Κόμμα της Ν.Δ. να ανακουφιστεί από την πίεση ότι συμπράττει με το Ηθικά καταδικασμένο ΠΑΣΟΚ απο τον πρώτο χρόνο λειτουργίας του στις καρδιές των Δημοκρατικών Ελλήνων.Μια πίεση εντός και εκτός συνόρων. Αυτό να μην παραγνωρίζεται τόσο εύκολα  Το τι μέλει γενέσθαι; Πολλά μπορούν να ειπωθούν ας περιμένουμε .Για το καλό της Ελλάδας πιστεύω πως απο την πλευρά της Ν.Δ. καλό θα ήταν να πρυτανεύσει το δόγμα "αν δεν είσαι φίλος μου γιατί να είσαι εχθρός μου" και απο την πλευρά της ΔΗΜΑΡ να πραγματωθεί στην πράξη το σύνθημα "Αριστερά της Ευθύνης".