Για
δεκαετίες στην Κύπρο, λόγω της συνεχιζόμενης τουρκικής κατοχής,
βιώνουμε την κατάφορη παραβίαση βασικών ευρωπαϊκών δικαιωμάτων, όπως
αυτά, της ελεύθερης διακίνησης, διαμονής και εργασίας.
Πέραν,
όμως, από αυτή τη σκληρή πραγματικότητα, τα γεγονότα των τελευταίων
εβδομάδων φέρνουν στο προσκήνιο σημαντικά ζητήματα, συναφή με
θεμελιώδεις αρχές και αξίες της ΕΕ.
Ουσιαστικά
οι ραγδαίες εξελίξεις επιβεβαιώνουν τις ανησυχίες και τις
προειδοποιήσεις ότι η Ευρώπη έχασε τον προσανατολισμό της. Για
παράδειγμα, στο χάρτη των θεμελιωδών δικαιωμάτων της ΕΕ ( 2000),
αναφέρονται μεταξύ άλλων τα ακόλουθα: «η Ένωση τοποθετεί τον άνθρωπο
στην καρδιά της δράσης της, δημιουργώντας ένα χώρο ελευθερίας, ασφάλειας
και δικαιοσύνης… η Ένωση συμβάλλει στη διαφύλαξη και την ανάπτυξη αυτών
των κοινών αξιών…». Στο ίδιο χάρτη κατοχυρώνονται μεταξύ άλλων, η
ανθρώπινη αξιοπρέπεια, το δικαίωμα στη ζωή, η ακεραιότητα του ατόμου, η
ελευθερία σκέψης. Αν σταθούμε κυρίως στο θέμα της ανθρώπινης
αξιοπρέπειας, χωρίς δεύτερη σκέψη πρέπει να παραδεχθούμε πως οι εταίροι
μας κάθε άλλο παρά το σεβάστηκαν. Χωρίς ίχνος κοινοτικής αλληλεγγύης,
προχώρησαν σε λογιστικές πράξεις και καταστροφικές αποφάσεις.
Οι αποφάσεις του Eurogroupδεν
αφορούν αριθμούς αλλά ανθρώπους. Αφορούν ευρωπαίους πολίτες που
εργάστηκαν, μάλιστα, πολύ σκληρά για να ενταχθούν στην ΕΕ και στην
Ευρωζώνη, κάνοντας θυσίες. Η Κύπρος έδειξε έμπρακτη αλληλεγγύη στη
χειμαζόμενη οικονομικά Ελλάδα και στον Ελληνικό λαό, όταν το Eurogroup
αποφάσισε κούρεμα του ελληνικού χρέους. Κι όμως, αυτό μας στοίχισε
4.5 δις, δηλαδή 25% περίπου του ΑΕΠ της Κύπρου, αναγκάζοντας την
απελθούσα κυβέρνηση Χριστόφια τον Ιούνιο 2011 να ζητήσει στήριξη από
τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό, αφού η ίδια, απέτυχε προηγουμένως να ζητήσει
αποκατάσταση της μεγάλης ζημιάς που δεχτήκαμε, υπό τη μορφή κοινοτικής
βοήθειας. Δυστυχώς αυτό το λάθος μας στοίχισε, όπως βεβαίως μας
στοίχισε και η επιβληθείσα πρόσφατα αποξένωση των παραρτημάτων των
κυπριακών τραπεζών στην Ελλάδα και η μεταβίβαση τους στην Τράπεζα
Πειραιώς έναντι ευτελούς ποσού, που ισοδυναμούσε με απώλεια, 2-2.5
τουλάχιστο δισεκατομμυρίων.
Όλα αυτά πρωτοφανώς αγνοήθηκαν και διαγράφηκαν από τις αποφάσεις-σοκ του Eurogroup,
που έφεραν ανατροπές στην κυπριακή οικονομία και κοινωνία. Αποφάσεις,
που επιβεβαίωσαν δυστυχώς, ότι η κοινοτική αλληλεγγύη παραμένει
γράμμα κενό και υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα.
Αυτά
και άλλα σημαντικά, βρέθηκαν στο επίκεντρο εκδηλώσεων που διοργάνωσε το
πολιτικό μου γραφείο στις Βρυξέλλες, τις τελευταίες μέρες, με τη
συμμετοχή εκπροσώπων της Νεολαίας του Δημοκρατικού Κόμματος (ΝΕΔΗΚ) και
της Φοιτητικής Παράταξης «Αναγέννηση». Πέραν από τη διαπίστωση των
ελλειμμάτων που παρουσιάζει η δημοκρατία των μνημονίων, τη
δυσλειτουργία των θεσμών και τα εγκληματικά λάθη ξένων και ντόπιων,
κοινή ήταν η θέση πως θα πρέπει να ανασυνταχθούμε και να πολεμήσουμε
μέσα στην ίδια την Ευρώπη για τα δικαιώματα μας, ως λαός και ως χώρα.
Να
ανασυγκροτήσουμε το οικονομικό μας μοντέλο. Να εξυγιάνουμε θεσμούς και
μηχανισμούς. Να προβούμε σε στρατηγικούς σχεδιασμούς και αναγκαίες
μεταρρυθμίσεις, ώστε να μιλούμε πειστικά και να διεκδικούμε
εμπεριστατωμένα.
Μόνο
με έξυπνη και ολοκληρωμένη στρατηγική και πολιτική μπορούμε να
πετύχουμε τον σταδιακό απεγκλωβισμό μας από τις καταστροφικές συνταγές
και τις δοτές λύσεις της τρόικας, που στραγγαλίζουν την οικονομία και
εξαθλιώνουν την κοινωνία.
Γράφει: Αντιγόνη Παπαδοπούλου
