Εναλλακτική πύλη στην Ευρώπη μέσω
των Βαλκανίων και ιδίως της Βοσνίας φαίνεται ότι αναζητά η Τουρκία,
εισάγοντας την επιρροή της στην περιοχή με όχημα την κουλτούρα και τις
επενδύσεις και δίνοντας έτσι τροφή για πάσης φύσεως σενάρια περί
ιμπεριαλιστικών βλέψεων.
Με τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, η τουρκική βοήθεια άρχισε να
ρέει άφθονη προς τους μουσουλμάνους της Βοσνίας, που αποτελούν περίπου
το μισό πληθυσμό της χώρας, και, σήμερα η επιρροή της Αγκυρας είναι
πασιφανής: από τη συχνότητα των επισκέψεων Τούρκων αξιωματούχων στο
Σαράγεβο μέχρι την κατασκευαζόμενη επιβλητική νέα τουρκική πρεσβεία, και
από τα γραφεία του τουρκικού ειδησεογραφικού πρακτορείου Anadolu μέχρι
τα τουρκικά σίριαλ στην τηλεόραση (αν και, κρίνοντας από τη χώρα μας,
πρόκειται μάλλον για διαδεδομένη μάστιγα).
Τα σημαντικότερα όμως «φυλάκια» της Αγκυρας στη Βοσνία είναι δύο πανεπιστήμια που ιδρύθηκαν και λειτουργούν με τουρκικά κεφάλαια. Το Διεθνές Πανεπιστήμιο του Σαράγεβο, στηριζόμενο από επιχειρηματίες προσκείμενους στο κόμμα του Ταγίπ Ερντογάν, και το Διεθνές Πανεπιστήμιο Burch, που φέρεται να συνδέεται με τον Φετουλάχ Γκιουλέν, έναν ισχυρό Τούρκο κήρυκα που ηγείται διεθνούς θρησκευτικού και εκπαιδευτικού κινήματος με βάση τις ΗΠΑ. Τα δύο ιδρύματα αποτελούν σημαντικά κέντρα πολιτιστικών ανταλλαγών μεταξύ Βόσνιων και Τούρκων φοιτητών, και όπως δηλώνουν με περηφάνια οι διευθυντές τους, πρόκειται για χώρους σφυρηλάτησης δεσμών μεταξύ Τουρκίας και Βαλκανίων.
Πολλοί αναλυτές εκτιμούν ότι, διαδίδοντας την κουλτούρα της κι επεκτείνοντας τις επενδύσεις της όχι μόνο στη Βοσνία αλλά και στην ευρύτερη περιοχή, η Τουρκία χρησιμοποιεί τα Βαλκάνια ως γέφυρα προς την Ευρώπη: είτε για ν' αντισταθμίσει το γεγονός ότι οι πύλες της Ε.Ε. μένουν προς το παρόν κλειστές είτε για να ενισχύσει τα ενταξιακά της επιχειρήματα, ή και για τους δύο αυτούς λόγους.
Και μπορεί οι Σέρβοι και οι Κροάτες να μην είναι ενθουσιασμένοι με τη διείσδυση της παλιάς ιμπεριαλιστικής δύναμης, δεν απορρίπτουν όμως τα τουρκικά κεφάλαια. Την ίδια ώρα, Τούρκοι διπλωμάτες προωθούν την εξομάλυνση των σχέσεων των βαλκανικών χωρών, αναλαμβάνοντας το διαμεσολαβητικό ρόλο που αρμόζει σε μια μεγάλη περιφερειακή δύναμη.
Οι εξελίξεις αυτές, σε συνδυασμό με την προβοκατόρικη δήλωση του διευθυντή του βοσνιακού γραφείου του Anadolu στη «Washington Post», ότι οι Τούρκοι ηγέτες απεργάζονται «μια νέα, ηπιότερη εκδοχή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας» (που αναπαράχθηκε κατά κόρον από ελληνικά σάιτ), δίνουν αφορμή για ποικίλα σενάρια συνωμοσίας στη χώρα μας. Το βέβαιο είναι ότι η τουρκική διπλωματία, από την πτώση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας μέχρι σήμερα, χαρακτηρίζεται από έναν «ευφυή» ρεαλισμό που μάλλον δεν συνάδει με σχέδια εισβολής, αλλά με την αξιοποίηση της λεγόμενης ήπιας ισχύος, παράδειγμα που θα έπρεπε, δεκαετίες τώρα, να είχε ακολουθήσει και η Ελλάδα.
(Πηγές: www.washingtonpost.com-www.guardian.co.uk)
Τα σημαντικότερα όμως «φυλάκια» της Αγκυρας στη Βοσνία είναι δύο πανεπιστήμια που ιδρύθηκαν και λειτουργούν με τουρκικά κεφάλαια. Το Διεθνές Πανεπιστήμιο του Σαράγεβο, στηριζόμενο από επιχειρηματίες προσκείμενους στο κόμμα του Ταγίπ Ερντογάν, και το Διεθνές Πανεπιστήμιο Burch, που φέρεται να συνδέεται με τον Φετουλάχ Γκιουλέν, έναν ισχυρό Τούρκο κήρυκα που ηγείται διεθνούς θρησκευτικού και εκπαιδευτικού κινήματος με βάση τις ΗΠΑ. Τα δύο ιδρύματα αποτελούν σημαντικά κέντρα πολιτιστικών ανταλλαγών μεταξύ Βόσνιων και Τούρκων φοιτητών, και όπως δηλώνουν με περηφάνια οι διευθυντές τους, πρόκειται για χώρους σφυρηλάτησης δεσμών μεταξύ Τουρκίας και Βαλκανίων.
Πολλοί αναλυτές εκτιμούν ότι, διαδίδοντας την κουλτούρα της κι επεκτείνοντας τις επενδύσεις της όχι μόνο στη Βοσνία αλλά και στην ευρύτερη περιοχή, η Τουρκία χρησιμοποιεί τα Βαλκάνια ως γέφυρα προς την Ευρώπη: είτε για ν' αντισταθμίσει το γεγονός ότι οι πύλες της Ε.Ε. μένουν προς το παρόν κλειστές είτε για να ενισχύσει τα ενταξιακά της επιχειρήματα, ή και για τους δύο αυτούς λόγους.
Και μπορεί οι Σέρβοι και οι Κροάτες να μην είναι ενθουσιασμένοι με τη διείσδυση της παλιάς ιμπεριαλιστικής δύναμης, δεν απορρίπτουν όμως τα τουρκικά κεφάλαια. Την ίδια ώρα, Τούρκοι διπλωμάτες προωθούν την εξομάλυνση των σχέσεων των βαλκανικών χωρών, αναλαμβάνοντας το διαμεσολαβητικό ρόλο που αρμόζει σε μια μεγάλη περιφερειακή δύναμη.
Οι εξελίξεις αυτές, σε συνδυασμό με την προβοκατόρικη δήλωση του διευθυντή του βοσνιακού γραφείου του Anadolu στη «Washington Post», ότι οι Τούρκοι ηγέτες απεργάζονται «μια νέα, ηπιότερη εκδοχή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας» (που αναπαράχθηκε κατά κόρον από ελληνικά σάιτ), δίνουν αφορμή για ποικίλα σενάρια συνωμοσίας στη χώρα μας. Το βέβαιο είναι ότι η τουρκική διπλωματία, από την πτώση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας μέχρι σήμερα, χαρακτηρίζεται από έναν «ευφυή» ρεαλισμό που μάλλον δεν συνάδει με σχέδια εισβολής, αλλά με την αξιοποίηση της λεγόμενης ήπιας ισχύος, παράδειγμα που θα έπρεπε, δεκαετίες τώρα, να είχε ακολουθήσει και η Ελλάδα.
(Πηγές: www.washingtonpost.com-www.guardian.co.uk)
